Caput,  Par.

 1   1, 15|        Principis monetam uitiarit, quanto dignior est eo supplicio,
 2   1, 22|            consequatur illustrius, quanto minus fuerit affectatum. ~
 3   1, 35|           uocem esse, non putaram: quanto magis indigna uidebitur
 4   1, 61|         perinde sanctus ac doctus, quanto magis id praestare oportet
 5   1, 62|           modo iustitiae tradebat, quanto magis conuenit, ut Princeps
 6   1, 62|       illos appellans, non seruos, quanto minus idem facere oportebit
 7   1, 66|            nutu audebat offendere, quanto odio posteri celebrent malefacta,
 8   1, 70|      Principem deformauit Ethnico, quanto sanctius simulacrum proponi
 9   1, 80| uigilantiaque caeteros anteire. Et quanto magistratus antecellunt
10   1, 88|          lapide (ut aiunt) emptum, quanto magis inter plebem Christianam
11   1, 89|   rigidiorem habiturus es iudicem, quanto grandior potestas tibi fuerit
12   1, 89|           adhibito studio discant, quanto maiori cura Principem oportet
13   1, 96|           mihi iam cogites, uelim, quanto contumeliosior est in se
14   2, 17|          Principi, et ab Ethnicis, quanto studio mihi uitandum, Christi
15   4, 1 |        Maximus, et Antoninus Pius. Quanto magis oportet Christianum
16   4, 5 |        cupit cognoscere, recenseat quanto minus proaui receperint
17   4, 5 |       proaui receperint a suis, et quanto beneficentiores fuerint,
18   6, 30|   Reipublicae corpore: Ita uidebit quanto pluris sit illa, tot egregios
19  11, 3 |          tali ditione digladiatur: quanto plus incommodi fuit illic