Caput,  Par.

 1   1, 6 |       natus degeneret, sut ut parum bene natus, educatione reddatur
 2   1, 7 |     ad cuius collationem ipse parum bonus uideatur: nec poterat
 3   1, 92|       agendum. At in Principe parum est bona mente praeditum
 4   2, 3 | animum ad ea sollicitet, quae parum digna sunt Principe, is
 5   2, 4 |      tergo excutit, quicumque parum scite insederit. At nunc
 6   2, 13|       exemplar boni Principis parum recte adumbrauit: caue ne
 7   2, 15| inflammetur animus pueri. Non parum etiam situm erit in dexteritate
 8   2, 22|     sed tamen conueniet etiam parum dextre monentibus ignoscere,
 9   2, 23|       pallio subducto in genu parum decore sederet. Quod ille
10   3, 15|     gerit Principatum; nam si parum recte destinarit, tota aberret
11   4, 3 |       inhumanissimum est, tum parum tutum. Illud etiam atque
12   6, 15|        praesertim quorum uita parum probata fuerit, et otiosam
13   6, 30| occlamet aliquis, hac ratione parum consuli Principum maiestati,
14  10, 3 |  nonnulli, qui putent id esse parum Regium, quod solum est Regibus
15  10, 3 |       Philippus Macedonum Rex parum decorum Regi iudicauit,
16  10, 3 |       in quibus intelligit se parum ualere. Qui fiat igitur,
17  10, 4 |    omnia reddat meliora: quae parum tuta sunt, communiat, publicis
18  10, 4 |   magis suppetat annonae uis, parum utiliter cultos aliter coli
19  11, 15| uidendum est nobis, ne res ea parum sapiat Christianismum. Quin