Caput,  Par.

 1   1, 12|        ad honesta procliuem, aut certe ad eiusmodi uitia, quae
 2   1, 70|       proprietatem, tamen in hoc certe uertemus quo queant intelligi.
 3   1, 86|      quantumuis multum exigatur, certe minus habet Princeps, quam
 4   1, 89|       alteri? Quod si non licet, certe in huiusmodi quempiam reiice
 5   1, 97|         maxime tua sileat aetas, certe loquetur posteritas. Quamquam
 6   2, 2 |        immunes ab hoc morbo, aut certe quam leuissime obnoxiae.
 7   2, 4 |     integri forent ac prudentes, certe in illo altissimo secreto
 8   2, 4 |        est huius loci discutere. Certe ut nunc uulgo utuntur, non
 9   2, 17|          uirtute gesta non sint, certe ad uirtutis exemplum queant
10   3, 9 |    ubique aut amorem gignit, aut certe lenit odium, uerum ea in
11   5, 2 |        cum nullius incommodo aut certe iniuria coniunctum est.
12   5, 3 | contrahitur: ut nihil loquantur, certe factis praedicant quam habeant
13   6, 10|        uel recidat si queat, uel certe premat et attenuet. Primum
14   6, 24|   paulatim sunt antiquandae, aut certe corrigendae. Nam ut periculosum
15   7, 1 |      praestat, eamdem debet, aut certe proximam a suis officiariis
16   8, 1 |        nihil addo, quorum uitio: certe sine uitio non potest accidere. ~
17   9, 4 |        affinitas pacem concilie, certe perpetuam non potest. Altero
18  11, 12|          si non orbis calamitas, certe moueat honos Christiani