Caput,  Par.

 1   1, 1 |    fortunae licentia, erumpat in Tyrannidem, et admonentem aut consulentem
 2   1, 10|           auaritiam, iracundiam, tyrannidem: atque ab bac schola mox
 3   1, 11|       quid exerceant adulti nisi Tyrannidem, qui pueri nihil etiam luserunt
 4   1, 11|        nihil etiam luserunt nisi Tyrannidem? Ut omnes boni sint, uix
 5   1, 12|           num ad impotentiam aut Tyrannidem. ~Deinde qua senserit illum
 6   1, 60|        aut ausint ciues aduersus Tyrannidem insurgere. Proximum, ne
 7   1, 60|     erectos animos indigne ferre Tyrannidem. Secundum efficit, dum agit,
 8   1, 66|                      1,66] Plane tyrannidem sapit, quoties tum optime
 9   1, 72|    quoties Reipublicae status in tyrannidem degenerauit, toties in exitium
10   1, 75| temperari diluique, ne quando in tyrannidem erumpat, sed quemadmodum
11   2, 6 |       quae lasciuiam, fastum aut tyrannidem doceant. ~
12   2, 14|          negotio commouebitur ad tyrannidem, si non praemonitus antidoto,
13   2, 15|     peculiariter ubique dedocens Tyrannidem. Ex Politicis Aristotelis,
14   2, 18|        ad parandam fulciendamque Tyrannidem, tu ex animo adhibe ad conciliandam
15   3, 13|         sub praetextu Principis, tyrannidem exerceant in plebem: et
16   3, 17|       quae sunt optima sequetur. Tyrannidem sapit, imo sycophanticum
17   6, 27|       administrantium prorsus in Tyrannidem uersa est. Constitutum est