Caput, Par.
1 1, 26| pudet referre,' cum quosdam haud pudeat facere? Quantopere
2 1, 31| At post mortem iudicium haud aequum est omnibus, in quo
3 1, 68| praeceptore docti, Deum omnium haud dubie Principem, Patris
4 1, 70| liber, pecuniae contemptor, haud obnoxius affectibus, sibi
5 1, 75| Monarchia, uerum quando id haud scio an umquam contingat,
6 1, 89| pretia, aut uectorum numerus, haud facit elatiorem bonum nauclerum,
7 2, 4 | assententur: at unus equus quoniam haud intelligit, patricius insideat
8 2, 7 | 2,7] Iam in titulis haud equidem negarim Principi
9 2, 8 | Princeps uel inuitus, tamen haud oportet dissimulare, quibus
10 2, 14| natura ferox ac uiolentus, haud magno negotio commouebitur
11 3, 11| deprehendi possit. Et foris haud decet usquam Principem conspici,
12 3, 18| cogiturque seruire tempori, tamen haud desinet, quoad potest reniti,
13 6, 12| medicus in apparandis remediis haud alio spectat quam ut quam
14 8, 3 | circumagi. Ac de caeteris quidem haud facile sit certum aliquid
15 10, 1 | haec ferme sententia est: Haud decet hunc solidam noctem
16 11, 1 | praecipiti esse consilio, tum haud alibi constantior erit aut
17 11, 7 | nunc sunt res mortalium, haud scio an ullum eiusmodi reperire
|