Caput,  Par.

 1   1, 14|       Etenim quo melior est soli natura, hoc magis corrumpitur,
 2   1, 46|             1,46] Populus suapte natura tumultuatur, magistratus
 3   1, 62|       aculeo caret. Noluit illum natura nec saeuum esse, nec ultionem
 4   1, 71|          Deus longissime absit a natura Tyranni, uerisimillimum
 5   1, 79|           ac bis liberum, primum natura, deinde legibus: ideoque
 6   1, 81|                        1,81] Cum natura genuerit omneis homines
 7   1, 89|       rebus potissimum constant, natura, praeceptis, exemplis, et
 8   1, 89|         sumserit operam. Neronis natura corruptior erat, quam ut
 9   1, 98|          diceret, propterea quod natura bonus sit ac beneficus.
10   1, 99|     licere uult, quod pugnet cum natura ac ratione Principis, is
11   2, 2 |      arcendum a futuro Principe, natura pene ipsa duobus maximis
12   2, 14|    aliquem procliue: ueluti puer natura ferox ac uiolentus, haud
13   3, 6 |    coalescat amicitia, quoties a natura proficiscitur initium beneuolentiae.
14   3, 6 | matrimoniorum mixtura. Verum ubi natura mutuae caritatis fecit initium,
15   6, 25|   hominum numero constat honesti natura, et hoc diligentius est
16   6, 30|       est collatio inter ea quae natura coniunxit, ne componat se