Caput,  Par.

 1   1, 21|     coniunctum sit: nihil uere bonum, nisi quod cum honestate
 2   1, 53|   simul et diligentem esse, et bonum, et sapientem. ~
 3   1, 64|        Noli te ipsum Principem bonum existimare, si collatus
 4   1, 79|   prodesse possum, si me ipsum bonum praestitero Principem: plurimum
 5   1, 86|       tu uicissim populo debes bonum ac uigilantem Principem.
 6   1, 89|   meminisse oportet, praestare bonum Principem, rem quidem esse
 7   1, 89|  numerus, haud facit elatiorem bonum nauclerum, sed attentiorem.
 8   1, 90|     potest, operosam esse rem, bonum agere Principem, ita multo
 9   1, 94|   gratia uir malus fias. Virum bonum inuenire licet, qui bonum
10   1, 94|      bonum inuenire licet, qui bonum Principem non possit agere.
11   2, 9 |     magis proprie quadraret in bonum Principem. Id igitur sibi
12   2, 12|       sic cogitet, quam multis bonum Principem debeo. Si Celsitudines,
13   2, 18| Caeterum et uitiosa exempla in bonum deflecti possunt. C - Caesaris
14   2, 21|      pars bonitatis est, uelle bonum fieri, ueluti qui morbum
15   3, 1 |      animus non res distinguit bonum Principem. Inquirit corporis
16   3, 2 |     amabilius, et ut ipsa uere bonum est et immortalis, ita ueram