Caput,  Par.

 1   1, 11|           nisi prudentium uirorum consilio, praecipue seniorum, inter
 2   1, 59|    quisque gratissimus est, cuius consilio possit iuuari: quo quisque
 3   1, 70|  perspicax, circumspectus, ualens consilio, iustus, sobrius, numinum
 4   2, 15|        Quod si quis meo uelit uti consilio, statim a tradita loquendi
 5   6, 3 |     oportet ubique Principibus in consilio esse: alioqui ne lex quidem
 6   6, 4 |        Syracusanus, qui tyrannico consilio plurimas tulit leges, alias
 7   6, 8 |       depulisset, si quis salubri consilio succurrisset Reipublicae,
 8   6, 27|                   6,27] Olim bono consilio fuit inductum, ut in confiniis
 9   6, 27|  spoliantur negociatores, qui hoc consilio sunt inducti, ne uexaretur
10   9, 4 |      sponsam abducit, ille mutato consilio renunciat priori, et aliam
11  10, 3 |           docere populum: ac miro consilio, quod peculiare est Episcoporum,
12  11, 1 |         Principem praecipiti esse consilio, tum haud alibi constantior
13  11, 16|          si Christus nobis sit in consilio, non mundus. ~
14  11, 17| stultitiae ductu. Quod si communi consilio, commune negotium ageremus,