Caput,  Par.

 1   1, 42|        tria praecipua quaedam in Deo ponit, summam potentiam,
 2   1, 48|         iudicium debet adhibere. Deo nihil sublimius, ita Principem
 3   1, 76|       quod eius uicem agere, qui Deo dissimillimus est. Seruus
 4   1, 85|       num gens ut tum putabatur, Deo dicata, censum deberet Caesari:
 5   1, 85|          Caesaris, quae Dei sunt Deo: simul eludens insidiosam
 6   1, 85|          spectate, quid debeatis Deo, cuius negotium ago, non
 7   1, 89| administrandi potissimum ab ipso Deo petendum, et ab Homine Deoque
 8   1, 91|        hoc nomine laudatus est a Deo. Cur nihil minus ad rem
 9   1, 99|         Principi, quod non licet Deo. Non postulat sibi licere
10   2, 19|    Dauide ac Solomone, Regibus a Deo laudatis. ~
11   4, 7 |    praestabit eam fidem, quam et Deo debet et populo, neque sibi
12  11, 15|        conflictari, sed consulto Deo. At nostrum oraculum, quod
13  11, 15|           Dauid aliis uirtutibus Deo fuit gratissimus, et tamen