Caput,  Par.

 1   1, 24|           ita res tulerit, populi commodis consulere. Nec perire Principem,
 2   1, 54|   imperium, et omnia suis metitur commodis, is non refert quibus ornetur
 3   1, 54|           morem gerit, non suorum commodis consulit. Neque tuo sit
 4   1, 55| Aristoteles, quod hic suis studet commodis, ille Reipublicae. Princeps
 5   1, 69|       rebus consulere, qui populi commodis quam maxime officiat. Ut
 6   1, 82|      tanto studio consulit illius commodis: nisi oculus caeteris membris
 7   1, 89|       exigat. Consulendum alienis commodis, propria negligenda. Vigilandum,
 8   1, 89|      consueris publicis delectari commodis, numquam deerit quo oblectes
 9   2, 4 |         fit, ut, dum suis quisque commodis studet, publicae utilitatis
10   2, 18|           tu bene impende patriae commodis. Clementiam quam ille simulauit
11   5, 2 |        benignitatem, qui publicis commodis quam maxime consulant. Virtuti
12   6, 3 |        sit, ni aequa, ni publicis commodis consulens. Nec protinus
13   9, 1 |     mulierculae affectum publicis commodis praetulisset. ~