Caput,  Par.

 1   2, 1 | teterrimi homunculi libertini, nonnumquam et serui dominabantur. ~
 2   2, 8 |  potest, quo minus haec audiat nonnumquam Princeps uel inuitus, tamen
 3   2, 12| suspectas. Assentantur et haec nonnumquam Principi, nimirum, uel collectae
 4   2, 19|   pessimorum Principum exempla nonnumquam magis accendunt ad uirtutem,
 5   3, 6 |     oditque: contra, mala nota nonnumquam amantur. Ea res geminum
 6   3, 15|       idem honos: imo haec est nonnumquam summa inaequalitas. Illud
 7   3, 18|                    3,18] Et si nonnumquam negotiorum procellae, et
 8   6, 29|       suae dignitatis respectu nonnumquam ignoscet immerenti, et suae
 9   7, 1 |     seruentur, imo fit alioqui nonnumquam, ut optime conditae leges,
10   9, 4 |       cura ipsis puellis, quae nonnumquam in procul semotas regiones,
11  11, 9 | necessitudo, nisi alter alteri nonnumquam concesserit. Maritus saepe
12  11, 14|       animos. Nunc uidemus hos nonnumquam esse belli faces. Non pudet