Caput,  Par.

 1   1, 5 |       semel infixa in omnem usque uitam inhaereant. Nihil enim ita
 2   1, 23|          perpetuum in omnem usque uitam homini duret. Audiat nobilitatem,
 3   1, 32|           studes, sollicitam agis uitam, fraudas aetatem ac genium
 4   1, 54|         dominum. Ille cupit etiam uitam liberis suis impendere:
 5   1, 58|        quo patriae liceat in otio uitam agere: quod se iugibus curis
 6   1, 69|           ut nihil uereantur, uel uitam impendere Principi suo,
 7   1, 80|  sanguinis ac spirituum fons est, uitam impertit uniuerso corpori:
 8   2, 4 |        clamoribus debacchantur in uitam Priricipum, sed quod ab
 9   2, 20|     Xersem sibi proponere, quorum uitam incessunt etiam Ethnici
10   6, 15|     otiosam ignauamque transigant uitam. Quod de Monasteriis dico,
11  10, 2 | institutum, apud quos domi abditi uitam exigebant. Et hac una uia