Caput, Par.
1 1, 1 | ratio, ne subinde nouus Princeps sit adhibendus, idque non
2 1, 5 | 5] Caeterum ubi nascatur Princeps, non eligitur: quod et olim
3 1, 6 | nascatur probae indolis Princeps, id uotis optandum a Superis:
4 1, 7 | operam, ne possit esse malus Princeps. Sic imperato, quasi certes
5 1, 8 | 1,8] Bonus ac sapiens Princeps, ita curet educandos liberos,
6 1, 8 | monumentum potest relinquere Princeps, quam filium haudquaquam
7 1, 11| plurimi reddantur boni. Princeps adolescens diu suspectam
8 1, 25| Ni Philosophus fueris, Princeps esse non potes, Tyrannus
9 1, 26| plebeio, tantopere uerus Princeps debet abesse a sordidis
10 1, 27| plebis inferiorem conspici. Princeps qui gemmas, aurum, purpuram,
11 1, 28| erit cauendum, ne talis sit Princeps, quales olim fuisse permultos
12 1, 30| cogita, Christianus sum et Princeps. Christiani est, ab omni
13 1, 32| quos uocant, pertinere. Princeps non est Sacerdos, fateor,
14 1, 32| malis esse uir iustus quam Princeps iniustus. Vides, opinor,
15 1, 39| aemulationem nemo non exstimulatur. Princeps uel ob hoc ipsum cauere
16 1, 40| 1,40] Princeps salutaris, ut erudite dictum
17 1, 40| diuerso malus ac pestilens Princeps, mali Daemonis imaginem
18 1, 41| qui Christianus etiam es Princeps, cura audis aut legis te
19 1, 44| sibi noceatur: Ita bonus Princeps nulli debet esse formidabilis,
20 1, 45| Episcopus sit in Ecclesia, id Princeps in Republica. Illo nihil
21 1, 47| lucem suam impertit: ita Princeps publicis usibus maxime debet
22 1, 48| iudicio. Ad huius exemplum Princeps in omnibus quae gerit, exclusis
23 1, 54| serte re Tyrannus est, non Princeps. Ut autem nulla pulcrior
24 1, 54| animo satis, si Rex aut Princeps dicaris: possederunt hos
25 1, 55| commodis, ille Reipublicae. Princeps quacumque de re deliberans,
26 1, 55| considerat, an sibi conducat. Princeps etiam suum agens negotium,
27 1, 61| Ab his omnibus studiis Princeps quam longissime absit oportet,
28 1, 61| solet, dissideat, praesertim Princeps Christianus. Etenim si talem
29 1, 62| quanto magis conuenit, ut Princeps Christianus Euangelii dogmata
30 1, 63| rugiens, et ursus esuriens, Princeps impius super populum pauperem.
31 1, 64| cum ipse Christus unicus Princeps ac Dominus omnium, clarissime
32 1, 64| uero sic ipse sibi palpetur Princeps, haec ad Episcopos pertinent,
33 1, 65| adnitar, ut illi sit male. At Princeps initurus magistratus, longe
34 1, 67| 1,67] Bonus Princeps non alio animo debet esse
35 1, 69| plurimi faciunt, perinde quasi Princeps hostis sit populi, non pater,
36 1, 75| cum eo qui est optimus. Si Princeps contingat omnibus absolutus
37 1, 75| consistat Respublica. Quod si Princeps bene uelit Reipublicae,
38 1, 77| Tyrannus iubet quidquid lubuit: Princeps, quod Reipublicae iudicarit
39 1, 78| sapientia: ea si careat Princeps, non magis consulet Reipublicae,
40 1, 80| corpore animantis, id est Princeps in Republica. Si cor sincerum
41 1, 80| antecellunt plebi, tanto Princeps antecedere debet magistratus.
42 1, 80| inuidiam. At Christianus Princeps idem esse sibi fas putabit,
43 1, 80| modestiam, non imitabitur Princeps Christianus? Si dominus
44 1, 84| Honorem exigit Ethnicus Princeps, Paulus honorem iubet dependi:
45 1, 86| Non enim postulat bonus Princeps, nisi cum utilitas patriae
46 1, 86| exigatur, certe minus habet Princeps, quam cum nihil non habet.
47 1, 87| in quorum numero sit et Princeps ipse, licet eximium, ea
48 1, 87| saginatum euadat. Quod si Princeps Reipublicae malis gaudet
49 1, 87| pars est Reipublicae neque Princeps, sed praedo. ~
50 1, 88| et Principem Christianum? Princeps qui nihil aliud cogitat,
51 1, 88| officia, quaeso, utrum is Princeps dicendus est, an negociator,
52 1, 89| pestilentissimus euaderet Princeps. Praecepta statim, ut diximus,
53 1, 89| affligi Rempublicam dum Princeps discit administrare Rempublicam.
54 1, 89| otiosus, tum aleam ludit Princeps? Non libet dormitabundum
55 1, 89| rerum periculis stertit Princeps? Nullum mare tam graues
56 1, 90| Reipublicae meoque nomini, si uere Princeps es, mirum ni ingentem animo
57 1, 91| functionem officere, si sapiat Princeps. Languescit, inquiunt, animi
58 1, 92| esse debere. Porro, quod Princeps oculis quoque caret, significat,
59 1, 92| tuis ipsius factis. Cum sis Princeps, uideto ne quam admittas
60 1, 94| 94] Si potes simul esse Princeps et uir bonus, fungere pulcerrimo
61 1, 94| non possit agere. At bonus Princeps esse non potest, qui non
62 1, 94| uideantur, uir bonus et Princeps: planeque stultum et ridendum
63 1, 96| Rempublicam, Tyrannus est, non Princeps. Si quis te pro Principe
64 1, 98| bonus sit ac beneficus. At Princeps Dei simulacrum quoddam est,
65 1, 98| simulacrum quoddam est, si uere Princeps sit. Quantum igitur abhorrent
66 2, 4 | plebeius, diues an pauper, Princeps an priuatus, tergo excutit,
67 2, 8 | minus haec audiat nonnumquam Princeps uel inuitus, tamen haud
68 2, 21| 2,21] Praemonendus est Princeps, ut nec ea quae in sacris
69 2, 21| populo Christianorum. Quoties Princeps librum sumet in manum, hoc
70 2, 22| tamen sic amicos assuefaciat Princeps, ut qui libere monent, intelligant
71 3, 1 | illud in primis docendus Princeps, ut ditionem suam norit:
72 3, 2 | postremo fieri non posse, ut Princeps noceat Reipublicae, quin
73 3, 5 | populus adsuescat optimis, et Princeps quod optimum est, praestet.
74 3, 6 | omnium. Hoc primum agat Princeps, ut qui sunt optimi, optime
75 3, 6 | adferet commodum: nam et Princeps propensior erit in suos,
76 3, 10| igitur rebus sese commendet Princeps, qui uere cupiat auctoritate
77 3, 10| colatur, sic uiuat bonus Princeps, ut ex huius uita caeteri
78 3, 12| hac in re consilium, ut Princeps qui uolet odium suorum effugere,
79 3, 13| 13] Neque satis est, si Princeps suos unius mores integros
80 3, 13| Reipublicae status, ubi Princeps ipse malus est, quam ubi
81 3, 15| in primis admonendus est Princeps gubernaculis admouendus,
82 3, 17| fuerit admodum difficile, si Princeps ipse quae sunt optima sequetur.
83 4, 1 | mercenarium esse deceat. Et bonus Princeps habet, quidquid ciues possident
84 4, 2 | augendi uectigalis ratio, si Princeps sumtus superuacaneos amputarit,
85 4, 4 | negligit, nihil minus est quam Princeps, quocumque uocetur nomine.
86 4, 6 | quam minimum grauabit bonus Princeps, ueluti frumenti, panis,
87 4, 7 | In cudenda moneta bonus Princeps praestabit eam fidem, quam
88 5, 1 | erit ingeniosus ac uigilans Princeps, quo pacto possit de omnibus
89 6, 1 | paretur ab omnibus, atque ipse Princeps paret legibus, leges autem
90 6, 2 | sapiens et incorruptus Princeps, nihil aliud est quam uiua
91 6, 3 | multitudine pharmacorum. Ubi Princeps integer est, et officio
92 6, 6 | Eiusmodi leges proponat Princeps, quae non solum poenam denuncient
93 6, 12| nisi morbo coactus. Ita Princeps omnia tentabit remedia,
94 6, 12| morbus pellatur: ita bonus Princeps in condendis legibus, non
95 6, 13| paupertas. Dabit igitur Princeps operam, ut sui ciues uirtute
96 6, 16| flagitiorum seminaria si Princeps arcebit e suo regno, multo
97 6, 26| repertum esset rerum, id Princeps aut huius nomine Magistratus
98 6, 27| quid cui foret ereptum, Princeps intra suae quisque ditionis
99 6, 29| 6,29] Quemadmodum Princeps, ita et lex semper esse
100 6, 29| libentius ignoscet bonus Princeps, quam quae ad priuatam suam
101 6, 30| quasi duae quaedam res sint, Princeps et Respublica. Quod si facienda
102 6, 30| caput. Respublica, etiam si Princeps desit, tamen erit Respublica.
103 6, 30| Romanorum et Atheniensium: at Princeps esse nullo modo potest sine
104 6, 30| incorruptissimos esse. Et bonus Princeps in nullos debet seuerius
105 6, 30| administrant, quamquam ipse Princeps g-nomophulakohn primus est.
106 7, 1 | 7,1] Princeps quam integritatem in se
107 7, 3 | fungatur officio, hoc est, si Princeps quod se dignum est agat,
108 7, 3 | At ubi suum negotium agit Princeps, et magistratus nihil aliud
109 7, 5 | 7,5] Princeps quid aliud est quam Medicus
110 7, 8 | creabuntur Magistratus, si Princeps eos adsciscat, non qui plurimo
111 7, 9 | 7,9] Caeterum ubi Princeps unum hoc agit, ut quam plurimo
112 7, 10| iudicii: at qua fronte puniet Princeps iudicem, qui muneribus corruptus
113 7, 10| docuerit iudicem? Hoc praestet Princeps erga magistratus, quod illos
114 8, 1 | non alio spectabit bonus Princeps, quam ad publicam utilitatem.
115 8, 2 | operam bonus ac sapiens Princeps, ut cum omnibus pacem habeat,
116 9, 4 | in rem omnium, atque ut Princeps uehementer amet suos, et
117 9, 4 | affliguntur. Caeterum bonus Princeps non aliter iudicat suas
118 10, 1 | 10,1] Princeps igitur Christi decretis,
119 10, 1 | relinquat. Siue domi sit Princeps siue in secessu, laudatum
120 10, 2 | temporibus agat egregius Princeps, cum tanta semper pateat
121 10, 6 | penitus persuasum habeat bonus Princeps, nihil a se geri posse magnificentius,
122 11, 2 | 11,2] Bonus Princeps numquam omnino bellum suscipiet,
123 11, 2 | finiatur. Primum illud expendat Princeps uere Christianus, quantum
124 11, 2 | sceleratissimorum hominum, et dum Princeps erga Principem animosior
125 11, 3 | iam annos ille aut ille Princeps pro tali ditione digladiatur:
126 11, 3 | Eiusmodi res instituet bonus Princeps, quae perpetuo placeant.
127 11, 7 | Quapropter bonus et Christianus Princeps omne bellum quantumuis iustum,
128 11, 8 | discrimen adducere. Offendit Princeps Principem in re leuicula,
129 11, 8 | uniuersum populum? Omnia bonus Princeps publicis metitur commoditatibus,
130 11, 8 | commoditatibus, alioqui ne Princeps quidem fuerit. Non idem
131 11, 10| indignissimi. Posteaquam Princeps uniuersorum malorum subductis
132 11, 11| 11,11] Non potest Princeps ulcisci hostem, nisi prius
133 11, 12| gloriam semper affecte bonus Princeps, quae sit incruenta, et
134 11, 18| semper esse incruentum. Ille Princeps pacis dici gaudet: Faxit
|