Caput

 1 47 |           47,97] Deinde secuti sunt homines impense pii, qui cum animaduerterent
 2 48 |          pariendi usu effoetam, uix homines producere: huc enim referebat
 3 48 |          euasit, ut nostri temporis homines ingenio minus ualere diceret
 4 50 |         dederit, tu tam pestilentes homines in ciuitate sedere, quid
 5 57 |        inter has beluas uerius quam homines, nullum odiosius aut pestilentius
 6 57 |         sint ingressi commonstrant, homines ex mera barbarie nati, simul
 7 67 |           his etiam barbarius, modo homines dentur, certam mihi uictoriam
 8 67 |          mihi uictoriam promiserim, homines, inquam, qui rationis ductum,
 9 72 |          Dicite, quaeso, brutissimi homines, Midae progenies, statuae
10 72 |          odiis insectemini, tanquam homines ad id unum sint nati, ut
11 74 |            74,389] Tum uero uideres homines superbissimos, oculis ardentibus,
12 75 |   uerumetiam sibi ipsis astutissimi homines imponant, non quod ullo
13 76 | Ciceronianam contemnunt eloquentiam homines mutis piscibus mutiores,
14 77 |    triumphate. ~[77,438] Sed uident homines ignauissimi duris undique
15 79 |         Aerariam inuenere Cyclopes, homines prodigiosi. ~[79,476] Aerariam
16 80 |          hos quidem non impios modo homines, uerumetiam cacodaemones
17 84 |     contumelia afficimus. ~[84,549] HOMINES IGNORANTIA POTIVS QVAM ERVDITIONE
18 87 |        minus uerum dici potest quam homines literatura astutos, elatos
19 87 |            saxeos illos et agrestes homines ad humaniorem uitam, ad
20 97 |                97,791] Per anserem, homines pistrino digni, subiecit
21 99 |             imitemur. ~[99,837] Cur homines ignaui et numero tantum
22 101|       malunt enim in beluas quam in homines habere imperium. ~[101,875]
23 104|             curant, sine quibus nec homines sumus nec uiuimus. ~[104,
24 105|          potuissent isti meticulosi homines non illic, ubi commodi plurimum,
25 106|      Huiusmodi aliquot sententiolas homines ineptissimi in nos iaciunt,
26 114|            earum, quas instituerunt homines, alterum earum, quas animaduerterunt
27 117|           id genus plura, quod haec homines "non ipsi quidem produxissent,
28 123|       erumpet, existimate me non in homines, sed in rem maledicere,
29 128|     inferiores, ut umbras dicas non homines; et in tanta grauissimorum
30 130|        percepimus et audemus postea homines ipsa ruditate rudiores imperitos
31 131|         1348] Quid autem acerbum in homines tam arrogantes dici potest,
32 132|         sancto instructos loqui dei homines, scripsit. ~[132,1360] Quid
33 132|            adimere studuit, ne quid homines contempti et imperiti apud
34 132|           instructi locuti sunt dei homines. ~[132,1368] Quonam igitur
35 135|            immortalem, ut nil pudet homines ipsis quercubus hebetiores,
36 135|             135,1408] Quid, arbores homines dotent? ~[135,1409] Inter
37 135|             135,1412] Postremo scis homines olim uulgo in arbores transmutari
38 135|           ad arbores potius quam ad homines se contulisse ac non Socratem
39 135|        nihil me docere possunt, sed homines qui in urbe uersantur". ~[