Caput

 1 41 |        quid tibi cum hoc ocio, homo hominum qui uiuunt turbulentissime? ~
 2 42 |         tuis delitiis inuideo, homo hominum qui uiuunt felicissime,
 3 43 |              43,62] Hic Battus homo ad iocos factus: Mirari,
 4 44 |          44,76] Vereor enim ne homo negociosissimus, qui non
 5 45 |      45,85] Ac Medicus quidem, homo promptae facundiae, sed
 6 59 | uehementius incandesceret, nam homo alias placidus ac lenis
 7 65 |     Tullius perfrictae frontis homo, coetum magnificentiorem
 8 75 |         75,398] Ibi abominatus homo religiosus omen, longa cruce
 9 76 |       certamen erat, dicat, se homo ignauissimus contemnere,
10 79 |    hanc et artis arma Daedalus homo ethnicus excogitauit. ~[
11 85 |       quid si camelus sis, non homo? ~[85,560] Confide, etiam
12 93 |      re dimicare. ~[93,708] Et homo uerecundus aliis exprobras
13 107|      proferrem. ~[107,993] Ibi homo sui repente oblitus, nouam
14 108|         108,1005] Dissimulauit homo bilem, dicens huiusmodi
15 108|   publicam; ubi cum me uideret homo Ciceronianis quibusdam dialogis,
16 109|       non mirandum fuisset, si homo secularium literarum ignarus
17 121|     nihil est quod mireris, si homo non prodigiosa quidem, sed
18 122|   Nempe quod hic in primis, ut homo tum doctus, tum disertus
19 124|       Aderat theologus quidam, homo adolescens, sed plane doctus,
20 125|       cum nugaremur, risit nos homo seuerus ille et curiosos
21 131|        131,1349] Ne ego quidem homo poeticus auderem istos deos
22 132|        Christus ipse, quatenus homo erat, non sine praemeditatione