Caput

 1 92 |    omnium opinione consummatam sapientiam tenere putabatur, is se
 2 106|     Esaias: "Perdam", inquit, "sapientiam sapientium et prudentiam
 3 111|     inquiens, "mirum si et ego sapientiam secularem propter eloquii
 4 116|   spoliare, hoc est ethnicorum sapientiam usurpare timuissent, nisi
 5 118|   Sapientia uincit maliciam et sapientiam stulti despiciunt". ~[118,
 6 118|     ecclesiastici sapientis : "Sapientiam omnium antiquorum exquiret
 7 119|        a Platone scriptum est, sapientiam incredibili esse specie,
 8 119| quispiam hic secularem laudari sapientiam, uerum aliam quandam coelestem
 9 119|     liberali coniunctam uocari sapientiam. ~[119,1148] Et iusticiam",
10 119|  uirtutes; sobrietatem enim et sapientiam docet et iusticiam et uirtutem,
11 133|          133,1376] Hac ratione sapientiam quoque postulamus at ita,
12 133|       fuerit, apostolorum more sapientiam e nubibus ociosos expectare,
13 133|        esse solliciti, nusquam sapientiam quaerere prohibemur. ~[133,
14 133|    dignum praestaret, uel ille sapientiam languidiore studio quaesiuerit;
15 133|  igitur, sed laboranti, addent sapientiam, sed annitenti, praestabunt
16 133|      dedimus apostolis infusam sapientiam, mitto enim quod ante resurrectionem