Caput

 1 36 |     mouit, quod nimium resiperet ingenium puerile. ~[36,22] Et in
 2 49 |    prorsus accedo, atque interim ingenium et eloquentiam miratus sum
 3 54 |          animum transfunditur et ingenium ab ingenio formatur, fieri
 4 70 | conueniebat expendere, consulere ingenium, quam rem tam arduam susciperent. ~[
 5 83 |          533] Ille ministrauerat ingenium, ille quaerendi ardorem
 6 83 |      philosophorum et aetatem et ingenium triuerunt. ~[83,536] Sed
 7 87 |  humaniorem uitam, ad mansuetius ingenium, ad mores modestiores adduxit?
 8 87 |    indomitos impetus molliunt et ingenium non sinunt esse ferox. ~[
 9 90 |       doctum pariter ac facundum ingenium, quem nunquam puduit undecunque
10 105|         parens deus intellectum, ingenium, memoriam caeterasque animi
11 127|        modo eruditissimum uertit ingenium, uerumetiam animam impendit. ~[
12 130|     quippe dialectici, tam hebes ingenium, nisi forte perperam ista
13 134|        contendisset. ~[134,1403] Ingenium et indoles multis contigere