Caput

1 39 |     cepissem uoluptatem, ne hoc tanto bono solus adeo fruerer
2 67 |       adiuuarer, uererer, ne in tanto stolidissimorum hominum
3 68 | gradibus antiquae disciplinae e tanto fastigio in hunc tartarum
4 78 |       78,441] Quanto maior ero, tanto me geram summissius; quo
5 78 |       magis alii me suspiciunt, tanto magis ipse me despiciam. ~[
6 91 |      scire, quae nescirent, hic tanto esset caeteris uerecundior,
7 92 |       potius quanto indoctiores tanto arrogantiores? qui quicquid
8 101|        eruditionem adiunxit, is tanto erit praestantior, utilior,
9 121|    praeditus memoria, quae legi tanto intentius, quanto irritatior,