[35,1] ERASMVS ROTERODAMVS IOANNI
SAPIDO SVO S - D -.
[35,2] Miram quandam esse naturae uim atque
g-energeian uel hinc colligo, Sapide charissime, quod cum me puero prorsus
exularent ludis literariis bonae literae, cum deessent librorum ac praeceptorum
subsidia, cum nullus honos adderet ingenio calcar imo cum passim omnes ab his
studiis deterrerent et ad alia compellerent, me tamen non iudicium, quod mihi
tum per aetatem esse non poterat, sed naturae sensus quidam ad Musarum sacra
uelut afflatum rapiebat.
[35,3] Inuisos habebam quoscunque noueram humanioribus
studiis infensos.
[35,4] Adamabam quos eadem delectabant, qui in his
aliquid opinionis sibi parassent, eos ceu numina quaedam uenerabar ac
suspiciebam.
[35,5] Huius animi ne senem quidem adhuc poenitet.
[35,6] Non quod aliorum studia damnem, quae mihi non
perinde placuerunt, sed quod intelligam quam frigida, manca caecaque sit
eruditio, si quis Musarum detrahat praesidia.
[35,7] Caeterum dictu pudendum quam hanc longe optimam
doctrinae portionem stolide contemnant quidam poetriam appellantes, quicquid ad
uetustam ac politiorem literaturam pertinet.
[35,8] Hi cum mihi puero satis odiose facesserent
negocium meque a meis amoribus depellerent, institueram ulcisci me calamo, sic
tamen, ut nullius nomen perstringerem.
[35,9] Nondum annum uigesimum
attigeram, cum hoc operis sum aggressus.
[35,10] Pauculis deinde post
annis uisum est idem argumentum in dialogum retexere, quo lectio minus haberet
taedii.
|