[75,395] Ex hoc grege quidam nuper miris laudibus uexit sui ordinis sodalem, quod in concione publica nihil non uociferatus in sacerdotes concubinarios populo ac magistratibus conatus sit persuadere, ut sacerdotum concubinae in laeuo humero rubram crucem gestare compellerentur.

[75,396] Cumque hac narratione sibi mire placeret, rogabat quispiam, collaudata illius oratione, quo colore uellet esse crucem Iacobitarum, Carmelitarum ac caeterorum.

[75,397] An placeret, ut Minoritarum concubinae gestarent crucem cinericii coloris, Carmelitarum candidi, Iacobitarum nigri.

[75,398] Ibi abominatus homo religiosus omen, longa cruce se signauit.

[75,399] Tum alter: Nunquam efficies, inquit, quamlibet magna cruce, quin plurimi norint, quae dedecora a uestris sodalibus aliquando designentur.

[75,400] Neque enim fieri secus potest in tanta hominum ac nationum colluuie.

[75,401] Verum haec, inquit, fortassis ob honorem ordinis efferri fas non est.

[75,402] Id cum alter magnopere comprobasset, quaerebat, an putaret et sacerdotum esse ordinem.

[75,403] Cum negare non posset, rogabat, cur existimaret horum commissa seditiosis clamoribus apud populum elatranda?

[75,404] Sed ne longius ab instituto diuagemur, eodem pallio tegunt crassissimam inscitiam suam, quo caetera uitae dedecora.

[75,405] Vbique falsam pietatem pro clypeo obtendunt, hanc mirificam quandam adsimulant, adeo quidem uafre ac ueteratorie, ut non aliis modo, uerumetiam sibi ipsis astutissimi homines imponant, non quod ullo religionis studio moueantur, quippe qui nusquam alibi quam hac una in re religiosi uideri cupiunt, sed quod, ut Fabius inquit, "sub magni nominis umbra delitescant".

[75,406] Nocentum est ista religio furum, homicidarum, qui simulatque facinus aliquod designauere, tum demum ad aras ac templa solent confugere, ut seruus ille apud Plautum sceleratissimus.

[75,407] At quo tandem consilio? an quod loci religione delectentur?

[75,408] Imo uero, ut crucem effugiant, ut impune sint flagitiosi.

[75,409] Haud aliter nostri censores, cum caeteris in rebus et Dionysii sint et Clodii, quoties de bonis studiis agitur, tum demum Numae uideri uolunt, tum denique se Christianos esse meminerunt, tum demum Euangelicas sententias canere incipiunt et res foedas speciosis uocabulis palliantes, zelo se, haud inuidentia dicunt moueri, nec odisse studia nostra, sed contemnere; id homine Christiano dignum ac pulchrum in primis, Apostolorum simplicem rusticitatem nobis proponunt.