[95,738] Per se, inquiens, inutilis
est scientia, cum charitate utilis.
[95,739] Quis enim tam demens, ut argentum reiiciat,
quod aurum preciosius esse cognouerit?
[95,740] Num ideo saxa nullum habent usum, quod gemmae
sint praestantiores?
[95,741] Num
idcirco non optima quaedam res est scientia, si melior sit charitas?
[95,742] Nam
alio quodam in loco, ubi charitatis paeana Paulus decantat, scientiam inter
praecipua charismata ponit, puta prophetiam, fidem, miraculorum gestionem,
linguarum dotem atque id genus alia.
[95,743] Num
facturus, si scientiam tanquam pestiferam fugiendam iudicasset?
[95,744]
Atqui cur igitur inflare dixit scientiam, inquies.
[95,745] Cur ipse
fuit scientissimus, num continuo inflatissimus?
[95,746]
Periculum ostendere uoluit, quo cautiores redderet, non ut deterreret.
[95,747]
Tutior est charitas, necessaria quidem scientia, sed periculi non nihil habens,
ut quae possit esse perniciosa, ita si charitati repugnet.
[95,748]
Aequius erat indoctiorem scienti concedere et parere, at nunc ultro imperito
concedit doctior.
[95,749] Quid
tu cum tua charitate tibi places? quid scientiam calumniaris?
[95,750]
Huius charitas laudatur, qui te scientia praecedit, non tua.
[95,751] Nam
quantum quidem in te fuit, tua ignorantia iam charitatem extinxerat, qui
credebas esse aliquid, quod nihil erat, nisi huius scientia tuae stultitiae
ultro concessisset; toleraris, non praeferris.
[95,752] Nunc
uter uestrum est inflatior, tu qui imperitus doctiori recusas obtemperare, an
hic qui tam indulgenter indoctiori concedit doctior?
[95,753] An
uero semper imperitis concedendum?
[95,754]
Minime, sed in his duntaxat, in quibus neque nisi uiolata charitate obsisti
potest et indulgentia ea nihil incommodi uidetur allatura.
[95,755] Non
igitur deterritos a scientia Paulus uoluit, ad quam nos suo prouocauit exemplo,
uerum ne imprudentes in periculum incideremus, scopulos et cautes prudens
nauigator ostendit.
[95,756] Cur
nos simplicem et castam scripturam ad nostra uitia trahimus? cur nobis
ignorantia placemus? cur literis et idoneos et deditos ab optimis studiis
deterremus? cur non potius, si quem uelis et remis, ut inquit Plautus, ad
literas properantem uiderimus, huiusmodi oratione praemonemus : "I, bone,
quo uirtus tua te uocat, i pede fausto".
[95,757] Ad humanas disciplinas plenis uelis raperis,
sed caute nauiges facito.
[95,758] Scopulos habet istud mare, aurum et smaragdos
habet istud nemus, sed per deum immortalem, caue tibi a ueneni radicibus.
|