[36,11] Operis summum in quatuor libros digesseram.
[36,12] Primus refellebat ea,
quae quidam, uel superstitiosi uel hypocritae religionis uerius quam religiosi,
solent nobis in os iacere.
[36,13] Secundus subornata persona, qualis est apud
Platonem Glauco, summis eloquentiae uiribus uituperabat eloquentiam totamque
rhetorices panopliam ex intimis illius armariis petitam in ipsam rhetoricen
expediebat adeo, ut felicis memoriae Ioannes Coletus simulatque librum eum
legisset, serio mihi dixerit in familiari colloquio: plane liber tuus mihi
persuasit neglectum eloquentiae.
[36,14] Cumque monerem, suspenderet sententiam, donec
audiret eloquentiae patrocinantem, negabat a me posse dilui, quae intendissem.
[36,15] Tertius refellebat
secundi uoluminis argumenta, uerum id nondum absolueram.
[36,16] Quartus agebat
separatim causam poetices mihi puero tenere adamatae.
[36,17] Hunc nondum digesseram, sylua tantum ingens
erat congesta operi futuro.
[36,18] Primum librum
locupletaram Bononiae iam meditans aeditionem.
[36,19] Secundum emendaram
relicturus Italiam, deposui apud Ricardum Pacaeum uirum omni uirtutum et
ornamentorum genere cumulatum.
[36,20] Apud hunc uterque
periit eorum uidelicet culpa, quorum fidem uir syncerissimus e suis moribus
aestimabat.
[36,21] Prioris libri iactura
me sane leuiter mouit, quod nimium resiperet ingenium puerile.
[36,22] Et in hunc
crassissima quaeque congesseram.
[36,23] Caeteros malebam
superesse, sed aliter uisum est fucis istis, qui cum ipsi nihil praeclari
moliantur, insidiantur alienis laboribus.
[36,24] Louanium ubi
commigrassem, comperi primum librum, ut olim a me scriptes erat, latius esse
sparsum, quam ut premi posset.
[36,25] Parum enim abfuerat,
quin iam euulgatus fuerit a quibusdam, qui sedulo magis quam prudenter fauent
Erasmo.
[36,26] Id nequando fieret, ipse recognitum librum
typographis commisi, cum alioqui perpetuo suppressum maluissem, praesertim cum
hac de re prodiderit opus eruditum, acutum et expolitum Hermannus Buschius, cui
titulum fecit, Vallum humanitatis.
|