[107,979] Non studiosis, sed diuitibus inquit Paulus, "non altum sapere".

[107,980] Eruditis ista non apte canuntur, stolidis ista cantentur, qui alienam eruditionem fastidiunt, suam rusticitatem mirantur.

[107,981] Et quae tandem est illa scientia animalis, diabolica?

[107,982] Vtique quae zelum amarum habet, quae contentiones et simultates parit, quae aduersus ueritatem dimicat, hoc apostoli sentiebat animus, hoc ipsa sermonis series ostendit.

[107,983] Quid simplicem scripturam torquemus? quid inuitam et reluctantem trahimus?

[107,984] Non hic de literis liberalibus, sed de theologicis quaestiunculis agitur, quas nihil ad rem pertinentes nonnunquam inter se pertinacissimis contentionibus agitant, quo stulto popello sublimiter eruditi uideantur, cum eruditio Christiana nesciat supercilium.

[107,985] Quid autem istis contentiosius, qui coelum terrae misceant citius quam usquam cedant? protinus haereticum uociferantes, siquis ab illis dissentiat.

[107,986] Atque haec quidem e scripturis, quas appellant canonicas, depromere solent.

[107,987] Nunc pauca proferam, quae de caeteris scriptoribus arma soleant mutuari; at ne iuxta Graecorum prouerbium harenas metiamur plurimos repetendo, unius Gratiani meminisse sat fuerit, qui praeter caeteros nos terrere poterat, si non autoritate, certe uoluminis immanitate.

[107,988] Nuper igitur cum e schola Parisiorum in patriam reuersus essem, incidit mihi cum quodam concertatio homine capitaliter nostris studiis infenso, alioquin humano, comi nec ineleganti, bello, lepido, festiuo et quod his uirtutibus conuenit, amatore strenuo, potore inuicto, commessatore assiduo, aleatore fortissimo multisque id genus uirtutibus exornato.

[107,989] Accreuerat mihi cum hoc Sardanapalo iam inde a puero coniunctior familiaritas, cui quidem adhuc tribuo, ut nomini parcam congerronis uetusti.

[107,990] Consueuit mihi comicorum militum more sua iactare facinora, quot eadem in urbe haberet amicas, quoties et quibus artibus ad alienas uxores penetrasset, quot riuales superasset, quoties una nocte marem praestare potuisset, quae barathra bibendo quanta cum gloria uicisset.

[107,991] Haec erant hominis studia, in his operam, curam, uoluptatem, ocium et negocium, in his felicitatem reponebat.

[107,992] Huiusmodi nugis cum iam biduum mihi aures calfecisset, incidit inter prandendum, ut nescio quid amoenius e poetarum fabulis proferrem.

[107,993] Ibi homo sui repente oblitus, nouam quandam religionem coepit assumere, execrari uero me, quod ethnicos illos et impudicos autores legerem, iam et serio hortari ut resipiscerem, ut illis relictis ecclesiasticos euoluerem.

[107,994] Miratus sum subitam hominis metamorphosim ex Epicureo mihi factum Zenonem.

[107,995] Rogabam quid ita censeret et nunquid ipse eosdem legisset; abominatus est perquam religiose.