[120,1152] At non uenir in mentem istis ea ipsa, quae contra doctrinam disputata uidentur, non a doctissimis modo uiris, uerumetiam doctissime disputata esse.

[120,1153] Quonam igitur ore a literis secularibus dehortentur, cum ipsi in ea dehortatione secularem literaturam exhibeant, ut interim nobis ius fiat hoc uerbo utendi: sed uitiis nostris libenter blandimur.

[120,1154] Dic mihi tu, marmorea statua et "fruges consumere nate" ita ne credis summis illis uiris et in omni literarum genere consummatissimis cordi fuisse, ut tuam illam supinam oscitationem atque ignauiam praedicarent?

[120,1155] Dictum est recte, nempe ad deterrendos curiosos ab nimio, ab inani studio, ab intempestiuo; dictum est ad compescendam arrogantiam, dictum est fortassis ad consolandam simplicitatem columbinam, non ad fouendam stoliditatem asininam.

[120,1156] Quid tu gestis? quid triumphas inepte? quid alio torques ac dicitur?

[120,1157] Audisti notari peritiam impiam? quid tu tibi plaudis, quasi pietas sit imperitia?

[120,1158] Si deus reprobat ac perdit prudentiam huius seculi, stulticiam seculi amabit scilicet?

[120,1159] Nihil profecto minus, imo peius oderit.

[120,1160] Damnatur is, qui doctus ignarum fastidit, tu tibi places, quod doctos ignarus contemnas ac iudices.

[120,1161] Ille reprobus habetur, quod uirtutis negligentior abutatur scientia, te iisdem uitiis ornatum et fortasse pluribus una absoluet inscitia?

[120,1162] Hic accusatur, quod omissis Euangeliis, plurimus sit in euoluendo Aristotele, tu culpa uacas, qui ne Euangelia quidem intelligis, imo adeo nec legis?

[120,1163] Ille sciens uoluntatem domini plagis uapulabit multis, tu neque faciens, neque scire curans num paucis uapulabis?

[120,1164] Ille sedulitate quadam modum officii egressus castigatur, tu tua non contentus inertia et aliorum industriam impediens, laudaberis?

[120,1165] Sed ut aliquando meae loquacitatis modum faciam et stomachum efferuescentem cohibeam, nunquam ista nobis obiicerent imperiti, si relicta oscitatione sua, sacris literis legendis inuigilarent.

[120,1166] Hic cum Battus breui interiecto silentio nos familiarius esset intuitus, Bone deus, inquit, iam prope exciderat apud quos dicerem, ita nescio quo furore correptus in praesentes hostes mihi uisus sum debacchari.

[120,1167] Equidem tam disertarum aurium patientiam admiror, quae me puerili more tot uerba fundentem tam diu ferre queant.

[120,1168] ERASMVS : At ego iamdudum, inquam, admiror mecum, quanquam orationem currentem interpellare nolui, qui tot uersus e tot ecclesiasticis autoribus tam apte, tam ad uerbum reddere ualueris, quod quidem a summo theologo tam scite fieri posse uix crediderim.

[120,1169] Desino enim iam mirari, quod Medicus dudum te hominem Musis penitus deuotum theologorum libros euoluisse tantum memoria complecti potuisse mirandum uidetur.