[129,1290] Beda monachus uir Anglus quidem aut certe Scotus, sed et uitae probatae et doctrinae non contemnendae, adeo scholasticas disciplinas non contempsit, ut de schematis grammaticis et carminibus condendis scribere non piguerit.

[129,1291] Post hos quidem nitor politiesque theologiae sensim in deterius degenerauit et non parum rubiginis coepit contrahere.

[129,1292] Non defuerunt aliquot secula docte, uerum ut rariores, ira inferiores.

[129,1293] Laboriosorum nunquam non fuit copia.

[129,1294] Thomas Aquinas scriptor nobilissimus in Aristotelem ethnicum philosophum commentarios aedidit arque adeo in ipsis theologicis quaestionibus, ubi de summo principio, de trinitate disputat, Ciceronis ac poetarum testimonia profert.

[129,1295] Scotus tametsi a Musis prorsus alienus fuisse uidetur, scholasticus tamen est ac ne in mediis quidem mysteriis et arcanis theologiae philosophorum suorum obliuisci potest.

[129,1296] Et quid attinet uel recentiores uel uiuos commemorare, quorum licet sit inferior multo eruditio, istamen inter ipsos uidetur praestantissimus, qui secularibus doctrines instructissimus fuerit.

[129,1297] Haec summa est, multis quidem summis uiris non contigit eruditio secularis, at cui contigit, nemo non est usus, nemo ueritus est Christianorum templum ethnicis opibus exornare.

[129,1298] Hic cunctante paulisper Batto, consul interloquens : Per deum, inquit, immortalem, quid si et ego e consule philosophus fiam?

[129,1299] Et Battus: Vtere, inquit, permisso.

[129,1300] Subiicit consul: Longis tu quidem ambagibus circumactus mihi uideris, callido opinor consilio, ut apostolicae interim simplicitatis obliuio nobis obreperet.

[129,1301] Verum quod in hac re praecipuum erat, praeteritum non oportuit.

[129,1302] Demus sane complures pios uiros literatura prophana cum laude usos, attamen haud temere, ut reor, apostolos rudes et nullis instructos literis, nostrae religionis et autores et duces et principes nacti sumus, quos tu me uetas imitari.

[129,1303] Ego uero summae laudis et primae iudico primos ac summos aemulari.

[129,1304] Subridens Battus: Quantus, inquit, apostolorum imitator haec mihi obiicit.

[129,1305] Egon apostolos imitari te ueto?

[129,1306] Imo iubeo, at ita ut moribus apostolos exprimas, eruditione Hieronymum; nunc apostolicam ruditatem imitantur omnes, uitam nemo.

[129,1307] Primae laudis ais esse summos aemulari, nihil pugno, sed tu perperam facis, qui e primis et summis uiris id quod est extremum et infimum, tibi proponas.