[130,1308] Diligens imitator qui
sit, non solum quam accuratissimum sibi deliget exemplar, uerum in eo ipso quod
optimum putauerit, excerpit, quaedam praeteribit, quaedam reprehendet.
[130,1309]
Summa modo conabitur imitari.
[130,1310]
Primus est Petrus, primus Hieronymus, hic doctorum, ille apostolorum.
[130,1311] In
Petro summus erat ardor fidei, in Hieronymo summa doctrina; alterius animum,
alterius studia imitare.
[130,1312] At
tu mauis apostolorum quam doctorum ordinem tibi proponi; propono et quidem e
primo ordine praecipuos, Petrum et Paulum.
[130,1313]
Paulus omnium literarum genere refertissimus erat.
[130,1314] Petrus autoritate superior a Paulo
reprehensus scientiori et credidit et paruit.
[130,1315] Imitamur hos, sed plane praepostere.
[130,1316]
Indocti literatos ultro reprehendimus, quando parum est quod parere recusamus.
[130,1317] At
non temere curatum est, ut Christiana religio a rudibus autoribus initium
caperet.
[130,1318]
Istud quidem recte, ne scilicet tanti facti gloria penes humanam esset
industriam, sed omnis diuinae uirtuti tribueretur.
[130,1319] Ea res illi quidem tempori erat apta, uerum
quid ad nos? hic dies aliam uitam, alios mores postulat.
[130,1320]
Non percalluerunt seculares disciplinas apostoli, at nunquid reprehenderunt?
[130,1321]
Num quando literatos a suo contubernio exclusisse leguntur?
[130,1322]
Rudes erant literarum apostoli, quid istud ad te, qui ipsas profiteris literas.
[130,1323]
Neque enim de apostolis, sed de ludimagistris agimus; quanquam quis Christianae
pietatis amator ferat ab istis nebulonibus toties insimulari uiros coelestes et
nostrae salutis autores?
[130,1324]
Age nunc, si placet, eorum rusticitatem cum nostra eruditione componamus.
[130,1325]
Nempe illos linguarum species omnes calluisse legimus, nos unica uix
balbutimus.
[130,1326]
Illi tantum ualuerunt dicendo, ut tyrannos, ut populos immanes et barbaros
permouerent, nos pecudibus ipsis fere mutiores.
[130,1327]
Illi testamenti utriusque mysteria memoriter tenuere.
[130,1328]
Nos uix prima literarum elementa percepimus et audemus postea homines ipsa
ruditate rudiores imperitos fuisse apostolos dicere.
[130,1329]
CONSVL: Tum consul: At tu, inquit, Batte, in ista disputatione uehementi magis
quam apta, bis mihi peccare uideris, nam et de prophana literatura instituta
erat disputatio, non diuina, quam apostolos accepisse constat, et eam ipsam non
humano studio, sed coelesti munere sunt consequuti.
[130,1330] BATTVS: Profecto tu istorum mentem pulchre
tenes, istud enim ipsum ineptus aliquis theologus fuerat responsurus.
[130,1331] Huc enim confugiunt, quoties eis
Hieronymiana facundia, Augustini eruditio et ueterum literae obiiciuntur.
[130,1332] Istis enim, inquiunt, coelestis spiritus
ministrauit.
[130,1333]
Equidem admirari soleo in hominibus, qui sibi perquam acuti uidentur, quippe
dialectici, tam hebes ingenium, nisi forte perperam ista faciunt.
[130,1334]
Quid enim ista tandem oratione sibi uolunt?
[130,1335] An
nullam nobis expetendam scientiam, nisi quae coelitus infundatur? frustra
igitur nocturnis diurnisque studiis maceramur.
[131,1336]
Quorsum autem attinent ludi literarii et quidem publici?
[131,1337]
Quorsum tot sumptuosae bibliothecae?
[131,1338]
Quid meliores annos atque adeo totos insanis lucubrationibus consumimus? quid
frustra pallemus, frustra libris insenescimus?
|