[63,239] Cras niueis equis uectus urbem laureatus ingredieris, plaudentibus utrinque uniuersis bonarum literarum studiosis; barbari duces tua uirtute domiti reuinctis (ut digni sunt) post tergum manibus triumphalem currum antecedent, uictori populo supplices manus ostendent.

[63,240] Miles uictor a tergo imperatoris laudes cantabit, praeda circunferetur, trophaea figentur Phoebo, nouemque sororibus opima spolia dicabuntur.

[63,241] Quid quaeris? deum te facimus, ut iam non alter sis Hercules, iuxta prouerbium, sed prorsus ipse sis Hercules; quid unquam simile promeruit ille? uerum ea lege, si hoc prius feceris, quod uictores facere consueuerunt, ut uerum abs te terra marique gestarum et totius certaminis huius rationem nobis luculenta oratione exponas, quod etiam ut triumphum tantum contemnas, recusare tamen nequaquam debes uel nostra causa, qui tantopere id flagitamus, uel literarum amore, quibus scio tibi nihil esse antiquius, uel denique Reipublicae causa, in quam tu nuper receptus sollicitudinem illi et pietatis officium debere coepisti.

[63,242] Nam quod tu me modo insimulabas, quid me posse censes unum inter tot hominum capita longe aliter sentientium?

[63,243] An me uis (quod dici solet) aduersum stimulum calces? praesertim cum nec mihi ipsi satisdum sit haec confirmata sententia, ita nonnunquam istorum disputationibus labefactor, ut partes uestras uix satis tutari queam.

[63,244] Et quod nunc quidem serio dicendum sit, Batte, si uera sunt quae mihi de tuis endoxis, adoxis, amphidoxis soles disputare, non minimam profecto turpitudinis partem causa uestra uidetur obtinere, non apud uulgus modo, uerumetiam apud literis aequiores.

[63,245] Nam sunt uestri autores, ne mentiar, primum ethnici, quod tamen utcunque poterat defendi, deinde cognitu perquam difficiles, quod ipsum non paucis odium parit, postremo quod est grauissimum, lasciui, imo etiam obscoeni.

[63,246] Nunc accipe rem, Christianos autores eiicitis, inducitis ethnicos, notos expellitis, infertis ignotos, ueteres extruditis, producitis nouos, faciles tollitis, obscuros nobis obiicitis; denique, quod est caput, castos interdicitis, lasciuos iuuenibus proponitis.

[63,247] Quid oris tum esse mihi credis, quoties consulem me rogant mei ciues, num ideo ludus sit in urbe publicus, ut iuuenes meretricios perdiscant amores, perinde quasi parum ipsi sint ad haec studia suopte ingenio procliues, ut assuescant technas fabre consuere, ut ueteratorie parentibus imponere, ut nihil pudere, mentiri, suum ponere uultum, alienum sumere, haec enim ex uestris comoediis discunt et domum memoriter referunt.