Epigrammata 2.4

Suaviolum invitae rapio dum, casta Neaera,
    imprudens vestris liqui animam in labiis,
exanimusque diu, cum nec per se ipsa rediret
    et mora letalis quantulacumque foret,
Misi cor quaesitum animam; sed cor quoque blandis
    captum oculis nunquam deinde mihi rediit.
Quod, nisi suaviolo flammam quoque, casta Neaera,
    hausissem, quae me sustinet exanimum,
Ille dies misero, mihi crede, supremus amanti
    luxisset, rapui cum tibi suaviolum.