Epist.

 1 Pro |       expectatur vocatio? hera Fortuna, respondit Vegius, cujus
 2 Pro |    sanctissimo nunc se blandam Fortuna ostendit? regem Aragonum
 3 Pro |    Aragonum quis elevavit nisi Fortuna? quis ducem Clocestrie magnum
 4 Pro | possent, tanquam nichil in eis Fortuna fuerit operata. sed quis
 5 Pro |      tam alte nasci fecit nisi Fortuna? poterat hec, si voluisset,
 6 Pro |     plures sunt virtuosi, quos Fortuna preterit, nemo irasci debet.
 7 Pro |       inquirere. in magna vero fortuna non facile virtus reperitur,
 8 Pro | spernens. Antonius abbas, quod Fortuna dederat, sponte rejecit.
 9 Pro |      essent vel generosi, nisi Fortuna juvisset. solus Campisius
10 Pro |      ex quo nichil suum potest Fortuna repetere. sed eamus, si
11 Pro |     referat multitudinem. ipsa Fortuna grandis matrona, duplicis
12 Pro |      manum ad scapulas cesaris Fortuna posuit colliriumque vult
13 Pro |       rursus ego: quenam horum fortuna est omnium? Bona, inquit
14 Pro |       alius, quem vix tribus a Fortuna distantem passibus cernis,
15 Pro |       etiam res ecclesiasticas Fortuna versat? non minus quam temporales
16 Pro |       solo equate sicut jussit Fortuna cernuntur. illa in montibus
17 Pro |   omnia tempus domat, nec ulli Fortuna perpetuo bona est. hic mestus,
18 Pro |      capite, Renatus est, quem Fortuna ex Apulie finibus pepulit.
19 Pro |    sunt, inquit Vegius, quibus Fortuna favorem spondet, si fatorum
20 Pro |  gregis esse negaveris, inquit Fortuna, quamvis tibi non dederim
21 Sig |      mutabilia, caduca, que ut fortuna vult huc atque illuc feruntur.
22 Sig |      hinc Juvenalis versus: si fortuna volet fies de rhetore consul,
23 CXII|   fortem animum praebet. Nulla fortuna inflatur, versutias non