Epist.

 1 Pro|       virum probum et doctum jam fortune blandimentis video delinitum,
 2 Pro|         sed ita placitum est tum fortune, tum meo pontifici. atque
 3 Pro|        est horum virtus et tamen fortune flatu sunt sublimati. diceret
 4 Pro|         quam favorem appeteremus Fortune, cujus blanditie maximum
 5 Pro|         amatores dicas, expertes Fortune. nec enim vel cardinales
 6 Pro|          quisque major fuit, sic fortune proximior est. nec hic ex
 7 Pro|      agnosco dominum, sed cur is fortune refugit vultum? quenam verba
 8 Pro|      tamen refugit nec aspiranti fortune annuit. vultus Fortune,
 9 Pro| aspiranti fortune annuit. vultus Fortune, ut cernis, blandus est.
10 Pro|       quid sibi sit menti, verba fortune hec sunt: mane, Friderice,
11 Pro|        et alii plures, qui omnes fortune sunt filii, quamvis singuli
12 Pro|     inquit Vegius, si tuus herus fortune vocibus auscultaverit, varia
13 Pro|    oculis, qui manus in capillos fortune conjecerat arreptaque coma,
14 Pro|        pusillanimesque sectaris? Fortune quoque in eum vox erat:
15 Pro|       hic est, inquam, Vegi, qui Fortune vim facit? Alfonsus, refert
16 Pro|   minusque possideret nisi minas fortune nature liberalitas confregisset.
17 Pro| Franciscus Cotiniola stat, magis fortune favore, quam suis virtutibus
18 Pro|      Venetia est, que pecuniarum Fortune claves habet Tarpejamque
19 Pro|       pluribus jam annis favorem fortune minorem sentit. tua Sena
20 Sig|        hujus honores seculi bona fortune sunt, fluxa, mutabilia,