Epist.
1 Joh| epistularis angustie. ideo vale et hec ex multis pauca notans amorem
2 Sil| quis hoc careat. late patet hec pestis, si pestis est naturalibus
3 Sil| invenusta nec etate confecta. hec quia sermonem Italicum egregie
4 Sil| repellitur freti, sic verba hec mea contempsit triduoque
5 Sil| forsitan illius amicam hec imitabitur, temptandum est,
6 Sil| ars feminarum, credebam hec auri corrodendi causa diei
7 Wil| ne stomacatus sum. dum hec audio, Wilhelme militum
8 Wil| quia et olim viros doctos hec terra tulit et jam plerosque
9 Wil| leges suadent. sed quis hec bene agat, nisi poeticis
10 Wil| raros testatur, quoniam hec facultas donum dei est,
11 Wil| tanti viri commendaverunt. hec ad nostrum asellum sint
12 Pro| corneam portam, in cujus summo hec litteris antiquis inscripta
13 Pro| expelli. tum ego: quenam est hec domina, cujus expectatur
14 Pro| totus obedit orbis, quicquid hec jussit factum est. tum ego:
15 Pro| Vegius, dilexit me tandem hec domina summique mihi pontificis
16 Pro| miser ille secutus fuerat. hec mihi bilem sepe commoverunt.
17 Pro| fecit nisi Fortuna? poterat hec, si voluisset, me regis
18 Pro| irasci debet. potest enim hec domina, que sua sunt bona,
19 Pro| sunt, inquit Vegius, quos hec domina ab initio nascentis
20 Pro| tamen hunc felicem dixti. ad hec Vegius: non ut sapientes
21 Pro| sit menti, verba fortune hec sunt: mane, Friderice, et
22 Pro| pergens tam fastuosa videtur? hec, inquit Vegius, Venetia
23 Pro| Indorum habet dominatum. post hec ad sinistram me verti. ibi
24 Pro| quidnam, rogo, sibi vult hec vastitas, Vegi? hic habitant,
25 Pro| quasi pedibus subsistentem? hec aurea quondam Roma, jam
26 Pro| solutus aum. tu vale et, quid hec sibi velint, sagaci tuo
27 Sig| patrem dicimus patrum. ~Hec fortasse nimium longo sunt
28 Sig| superbia vel infleris. solum hec scribo, ut custodias tantum
29 Sig| preceptores tradidit eruditos. hec enim amplissima est supellex
30 Sig| rhetore consul, si volet hec eadem, fies de consule rhetor. ~
31 Sig| nobis nisi cum vita possunt. hec vere nostra sunt bona, hec
32 Sig| hec vere nostra sunt bona, hec dum luce inter mortales
33 Sig| gravibus ubique refertus. post hec vero, ut fias perfectior,
34 Sig| intueberis testamentum. hec que nunc scribo, si quis
35 Sig| Lucifer aut Hesperus. ad hec autem sicuti mihi videtur,
36 Sig| affligerent terram. ~Sed mitto hec, quia tute scisti, quid
|