Decl., Caput

1     I, 16|         ut intueamur, ille, qui periit, ab utro magis vestrum desideretur. ~
2     V, 6 |        meis adsignare rationem: periit quem redemi, reversus est
3    VI, 23| transivit, adulescentia, in qua periit. supersum, ut, si felicissime
4  VIII, 1 | moriturum; ex duobus aegris non periit nisi qui occisus est. ~
5    IX, 9 |  mercedem semel solveret, stans periit. cui licuit in patria, in
6    IX, 9 |        iuventae flore fraudatus periit miser fato meo. at ego,
7     X, 7 |         inquit, 'meus non satis periit; adhuc fulgore siderum fruitur