Decl., Caput

1     V, 19|    ambituque lacrimarum? hoc vicit aeger, quod non rogabat.
2    VI, 21| difficillimum est, amore mei vicit etiam matrem suam. tace,
3    IX, 22|   suum reliquit patrem, meum vicit. et sane quid profuisset
4   XIX, 8 |   nos, mulier, infirmitatis: vicit nos modo iuvenis ille constantia;