Decl., Caput
1 I, 1 | esse se infeliciorem quod patrem amisit, quam quod oculos.
2 I, 2 | coacto occisum eo probet patrem, quod non meruit occidi.
3 I, 2 | testamentum. Neque ego gravissimum patrem suprema sua iuveni iactasse
4 I, 4 | incredibiliora, ut occiderit patrem, pepercerit novercae, parricidium
5 I, 6 | causa: nam si facile est patrem filio occidere, facilius
6 I, 6 | renuntiant oculi. Caecus infelix patrem occidit? Deinde cui manum
7 I, 6 | filius optat superstitem patrem. ~
8 I, 7 | dixit: "occidere quidem patrem volo, sed quem sequentur
9 I, 7 | habitare liminibus? Domus inter patrem filiumque media; quantum
10 I, 7 | intrabo, quiescentem feriam patrem, semel satis erit, nec noverca
11 I, 9 | cum occisum a privigno tuo patrem videri velis, cogaris dicere
12 I, 10| 10] Occidit ergo aliquis patrem et novercae pepercit? Maximum
13 I, 10| novercam cui inputes quod patrem occidat. Quid ais, adulescens?
14 I, 10| parricidium posses, ideo patrem tantum occidisses, ut tibi
15 I, 10| illud admiror, quod, cum patrem vellet, non novercam percussit.
16 I, 16| scivit se esse heredem, amare patrem debuit; si ignoravit, non
17 II | incendio domus adulescens patrem extulit. dum matrem repetiit,
18 II, 1 | calamitatis absolvi; filium, qui patrem ex incendio sua caecitate
19 II, 1 | defendi non potest, <ni>si patrem caecus occidit, tam inpudentem
20 II, 2 | audiat licet invita pietas), patrem iuvenis elegit, et de pariter
21 II, 3 | eo tempore, quo constabat patrem filio senem solvendo non
22 II, 5 | immo fecit eius, qui sciret patrem non crediturum, et, quae
23 II, 6 | prosequimur. perdidit infelix patrem, perdidit [et] caecitas
24 II, 8 | est difficilius, ut filius patrem. ~Non est, iudices, quod
25 II, 10| incredibile est, ut occiderit patrem, qui pati non potuit ut
26 II, 10| facilius est, ut occidas patrem, a quo sis ipse servatus. ~
27 II, 10| mulier heres maritum, an patrem caecus exheredatus occiderit.
28 II, 16| suspicatus est, dormire patrem! tu sentis, quando senem
29 II, 17| deinde supersunt, postquam ad patrem perventum est! exploretur
30 II, 23| rursus in flammas, illo ubi patrem paene perdideris! iam non
31 II, 23| respondete, mortales: utrum hic patrem occidit an perdidit? quid
32 IV, 2 | facere victurus. nam quod ad patrem pertinet, qui me retinet
33 IV, 5 | conscientiae pudorem! ad patrem arma non rettuli; timui
34 IV, 5 | abrupto, prope est, ut occidat patrem parricida praedictus, cum
35 IV, 5 | tu mori periclitaris, ego patrem invitus occidere. ~
36 IV, 13| me prodigiosa feritas in patrem velut telum aliquod casurumque
37 IV, 13| depono sensisse aliquid etiam patrem, cum metuit. ego mathematicum
38 IV, 23| telum et ante omnia detinete patrem. nescio quam longe manum
39 IV, 23| timere victurus? metuo, ne patrem, dum morior, occidam. ~
40 V, 2 | inpleverat, si pasceret patrem, <qui> redemerat fratrem! ~
41 V, 4 | divitem, quamlibet pauperem patrem: nemo umquam plus pro liberis
42 V, 6 | Invenisse te putas, iuvenis, patrem cibos et alimenta poscentem?
43 V, 8 | diversitate veneratio: bonum patrem filius alat, lex malum.
44 V, 8 | ut excusem vel pessimum patrem, ut sacro nomini temptem
45 V, 8 | liberorum, non invenias asperum patrem nisi iam peccantis aetatis.
46 V, 9 | non putet queri de filio patrem? quemquamne dicentem feram: '
47 V, 11| et lex, quae inopem, quae patrem nominare contenta est, filium
48 V, 11| omnem scelerum comparationem patrem mendicum facere nec pascere. ~
49 V, 11| his trahebat ortum, qui patrem vel solus impleret. pessimus
50 V, 21| infernarum sedum deos: pascerem patrem, si te redemisset.' ~'Ego
51 VI | vicariis manibus redemit patrem. idem in vinculis decessit.
52 VI, 2 | filii mei semel indicem: patrem redemit. si, quod ego redierim,
53 VI, 3 | 3] ipse venit ad patrem, me remisit ad matrem. hoc
54 VI, 3 | insepultus iacet miser, nec patrem habet fortasse nec matrem.'
55 VI, 9 | et exclama: 'magis amavit patrem.' ~Cruces succiduntur, percussos
56 VI, 11| calamitate non deseruerit patrem? sed quatenus luctus nostri
57 VI, 19| matrem caecam haberet et patrem captivum. adice eo quod
58 VI, 21| conparate nunc, si quis patrem per hostes solus tulit,
59 VI, 21| tulit, qui, cum venientia in patrem tela excepisset, simplici
60 VI, 22| tibi contigerat, ut posses patrem excusate non redimere. me
61 VI, 22| composuerant, iacuisti. matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti.
62 VII, 9 | commentum, occiso filio servare patrem. parcendi tamen mihi vel
63 VIII, 2 | occidit. explicat a dolore patrem, quod sibi videtur fecisse
64 VIII, 2 | transigere. sic debetis odisse patrem, tamquam duos occiderit,
65 VIII, 4 | inpatientia caritatis fecisse patrem? non retulit ad matrem.
66 VIII, 6 | perditum, nocentem, fingite hoc patrem ira, indignatione fecisse.
67 VIII, 9 | desperatione languentes da bonum patrem: non praeponderabit alterutrum,
68 VIII, 11| desperaverunt; quid istud ad patrem? spera tu, iube sperare
69 IX, 2 | nonnumquam et illa suspicio, quod patrem non alimenta uni seni parce
70 IX, 2 | quidam opinantur, ambitiosum patrem publicare voluisse domus
71 IX, 2 | odii culpa videatur penes patrem, qui tam facile irascitur. ~
72 IX, 4 | satis plena ratio fuit patrem velle. felix navigantium
73 IX, 4 | quod unum mihi secundum patrem fortuna videbatur parasse
74 IX, 5 | tempus conquerendi apud patrem de amicis suis, qui proficisci
75 IX, 6 | nosse, non natales, non patrem poterat, una tamen res faceret
76 IX, 7 | tamen gravissimum, quod patrem, qui tamdiu non veniret,
77 IX, 12| illis divitem promiseram patrem, in ludum vendiderunt tamquam
78 IX, 12| gradus: piratam, lanistam, patrem. ~
79 IX, 14| inimicum habebam illius patrem.' decuerat quidem simultates,
80 IX, 17| est. nam ego, si quid in patrem servatoris mei confero,
81 IX, 19| tandem aliqui mendicare amici patrem aequo animo visurus fuit?]
82 IX, 20| profectus est, cum mendicaturum patrem suum sciret. atquin sperare
83 IX, 20| amicus, cum haberem divitem patrem, sed noluit ipsum itineris
84 IX, 22| me amicus, suum reliquit patrem, meum vicit. et sane quid
85 X, 1 | nisi teneretur, iam et ad patrem veniret. ~Tantum misera
86 X, 2 | crudelem, ad tam immitem patrem umbra non venit. sciebat,
87 X, 7 | mihi satisfacies, si apud patrem fuisti. miseram me, iam
88 X, 10| quamdiu velit, flere. odi patrem, qui, cum filium et ipse
89 XI, 1 | impatientia mea felicem consummare patrem, et gaudiorum suorum satietati
90 XI, 11| desiderantur, quam qui propter patrem videntur occisi ~Sed verum,
91 XI, 11| subito proclamem: 'iam malo patrem!' sed si quis est pudor,
92 XVII, 1 | obicere putatis parricidium patrem? pro se negat. uritur sine
93 XVII, 2 | perdidisse mortem: si paenitet patrem, quod me bibere iussit venenum,
94 XVII, 5 | terebatur. date, iudices, patrem, qui filium mori nolit et
95 XVII, 6 | abicientis genua teneo, et ad patrem, qui me tam notabiliter
96 XVII, 7 | obicias immanitatis horrorem; patrem occidere velle hinc tantum
97 XVII, 10| innocentiam amare? vici patrem, omni nunc sollicitudine,
98 XVII, 13| poterit, qui et ipse oderit patrem. ~
99 XVII, 17| reverentia, dolor. ego propter patrem mori possum, coram patre
100 XVII, 19| temptes. numquam movebit patrem filius hoc, quod moritur,
101 XVIII, 4 | humani? ego vero iuxta hunc patrem non accuso rumorem. quae
102 XVIII, 4 | incesto, de quo mirabatur patrem suspicari. ~Haec sunt, iudices,
103 XVIII, 8 | narrare, proferre. da bonum patrem, bonum maritum; dicturum
104 XVIII, 12| necesse est res ista pessimum patrem, et oderis oportet filium,
105 XVIII, 13| patientia sufficeret. o dignum patrem, cui dicat innocens filius '
106 XIX, 3 | dictus est occidere posse patrem, dictus est dignus, quem
107 XIX, 3 | iamiam non evitabat fama nec patrem, iam meis auribus nemo parcebat.
108 XIX, 11| exitum unici revertor in patrem. maior defunctis liberis
109 XIX, 14| invidiam, detestatus est patrem, conviciatus est matri. '
|