Decl., Caput
1 II, 3 | conatibus, ut servaretur et mater. minus tamen in utroque
2 II, 23| iuveni videbatur ardere mater. iam miser undique flagrantibus
3 VI | vult illum sepelire pater, mater prohibet. ~
4 VI, 2 | est filii mei noverca, sed mater -- o facinus, o cladibus
5 VI, 2 | nostris mutata natura! -- mater ignem ultimum filio negat,
6 VI, 2 | vitam pater, sepulturam mater auferret? nam ut pietatem
7 VI, 4 | exempli et prorsus talis filii mater totos efflevit oculos, fontemque
8 VI, 6 | irascetur mihi fortasse mater, quod ab illa recessi.'
9 VI, 7 | saeculi in myoparone moritur. mater, iam satis est: habes poenas
10 VI, 7 | matri maria rettulerunt, mater mari. magnam quidem partem
11 VI, 7 | cum diceret defuncto filio mater: 'quid enim navigasti? quid
12 VI, 8 | quando suo quoque iudicio mater post amissum filium parum
13 VI, 9 | effode, et, cum talis sis mater, aude indignari et exclama: '
14 VI, 9 | amplius quam proiciunt. mater . . . quamquam hoc nomen
15 VI, 11| disputandum est, et orbitati suae mater irascitur, superemus quam
16 VI, 11| vicerit, filium suum efferat, mater, si vicerit, abiciat? ~Quae
17 VI, 13| est. pater alligatus est, mater caeca est; unus utrique
18 VI, 13| proiciendus sit: si exierit, mater sepeliri vetabit, si remanserit,
19 VIII | VIII~Gemini, quibus erat mater et pater, aegrotare coeperunt.
20 VIII, 2 | illud a vobis infelicissima mater petit, ne maximi sceleris
21 VIII, 2 | parricida queri possit non sola mater: adiecit humanis calamitatibus
22 VIII, 3 | civitate tota conspicua mater, ille indiscretus ab utroque
23 VIII, 7 | viscerum poscit infirmitas, mater neget, mater indulgeat.
24 VIII, 7 | infirmitas, mater neget, mater indulgeat. illas, quas immodicus
25 VIII, 19| abacta est a perituro prima mater, et modo sedula ministeria
26 VIII, 20| exaudi: non permisit hoc mater, crede orbitati meae, crede
27 VIII, 21| illum pater curavit, hunc mater. 'quantum,' inquit, 'misera
28 X | mago incantavit sepulcrum. mater desiit videre filium. accusat
29 X, 2 | 2] multum perdidit mater, si contingebat hoc illi,
30 X, 2 | ferro. infelicissima omnium mater plus aliquid esse quam umbram
31 X, 2 | inclusit, tamquam se inquietari mater ista quereretur. igitur,
32 X, 3 | videretur. tanto magis effusa mater et suis ac paternis vicibus
33 X, 4 | umbra evocaretur. ~Reliqua, mater infelix, tu ad iudices referre
34 X, 5 | igneus squalor. proclamaret mater infelix, etiamsi talem videre
35 X, 6 | ego certe totis noctibus mater sum, video, fruor, iam et
36 X, 8 | et nunc illos miserrima mater in corpus putat et in membra
37 X, 9 | iniuriam, scire vultis? sola mater filium perdidit nec potest
38 X, 10| habet privilegium suum mater infelix. molles manus et
39 X, 11| est. clamat itaque, clamat mater infelix: 'si mihi aliquam
40 X, 12| tuos, eras iam consecuta, mater, ut iuvenem die absentem
41 X, 13| satis misera, satis eras, mater, infelix, etiamsi tale somnium
42 X, 16| perdiderunt.' quid? illa mater, ad quam ire consueveras,
43 X, 17| inquieta, nunc attonita mater est, nunc perdidimus noctes!
44 X, 18| avocareris.' hoc ipso incipit mater sibi gratulari. 'ita non
45 X, 19| discusseris, ad me,' inquit mater infelix, 'ad tuas noctes,
46 XII, 27| et oppressa decimo mense mater sibi parit: redit in uterum
47 XVI | Duo amici, ex quibus uni mater erat, peregre profecti ad
48 XVI | tyrannum appliciti sunt. mater cognito, quod filius haberetur
49 XVI | venit iuvenis in civitatem; mater detinet ex lege, qua parentes
50 XVI, 2 | loco rem magnam faceret et mater. paraveram apud tyrannum
51 XVI, 2 | etiam ut revertar, amico meo mater inposuit? et quantum ad
52 XVI, 3 | quod nos non detinuit haec mater. ~Utrumne igitur, iudices,
53 XVI, 3 | potuit nos dividere nisi mater. ubi primum caecitas nuntiata
54 XVI, 4 | non invenio, cur horreat mater arcem, quid sibi velit quasi
55 XVI, 4 | alium occidat. miserere, mater, si quis est magnorum meritorum
56 XVI, 4 | ante morerer, ire deberes, mater, ad diem. misera, non intellegis,
57 XVI, 4 | Sentit, iudices, et ipsa mater rem se facere turpissimam,
58 XVI, 5 | inputem tibi necesse est, mater, quod meum amicum propter
59 XVI, 5 | videlicet effringeres carcerem, mater, iniceres carnifici manum
60 XVI, 6 | nescis, quantum intellego, mater, quantam invidiam debeant
61 XVI, 6 | a quibus relinquuntur. mater, quae se deseri queritur,
62 XVI, 6 | et ut facinus sit relicta mater, non faciunt nisi causae
63 XVI, 6 | nominis vestri beneficia, mater, opponas, non est, quod
64 XVI, 7 | quid de hoc affectu sentiat mater? et amicum meum putat malle,
65 XVI, 7 | alligatus est.' ire volo, mater, ut redeat, ut consoler,
66 XVI, 7 | nemo miretur. vis scire, mater, quem affectum, quam reverentiam
67 XVI, 7 | volo reverti. nulli umquam, mater, plus commisit fides, neminem
68 XVI, 7 | omnem mortis apparatum, mater, opponas; facinus est id
69 XVI, 8 | Intellegit, iudices, et ipsa mater, quantae reverentiae locum
70 XVI, 8 | hoc adfectus tui genere, mater, queri. quid tibi tam rabido,
71 XVI, 8 | adfectus? plus fecisset mater, quae isset ad tyrannum.
72 XVI, 8 | securitatem. dissimules licet, mater tantae pro me inpatientiae,
73 XVI, 9 | amicus redemerit, alterum mater: rogo, uter plus fecerit?
74 XVI, 9 | revertetur.' ~Miserere, mater, magna res agitur. amicum
75 XVI, 9 | adfectus, et tibi ante omnia, mater, excuso, quod hoc fieri
76 XVI, 10| credidisset. ~Miserere, mater, ne me solutum putes; amicum
77 XVI, 10| loco inpatientiam tuam, mater, interrogo: quid faceres,
78 XVI, 11| potest caecitas ferre, quam mater. ut aliqua filio carere
79 XVI, 11| patiatur? iam satiavit dolorem mater, egessit aestus, edit impetum;
80 XVIII | tormentis. interrogat illum mater, quid ex filio compererit;
81 XVIII, 1 | parricida videatur, coram rumore mater inquirit, quid tormentis
82 XVIII, 2 | silentio patris, si taceret et mater. ~Equidem, iudices, tam
83 XVIII, 2 | respondere sibi videtur plus quam mater interrogat. fallitur, quisquis
84 XVIII, 3 | si, ut videatur innocens mater, aetas tantum filii facit.
85 XVIII, 4 | non ames, videatur tibi mater adamasse. ~Questurum nunc
86 XVIII, 4 | Haec sunt, iudices, quae mater fecit secure, simpliciter,
87 XVIII, 4 | duorum parentum confessionem. mater exclamat: 'filium amavi!'
88 XVIII, 5 | querela constricta est? mater, quae de morte filii maritum
89 XVIII, 5 | parcius tamen, si iam sit et mater, si in fidem castitatis
90 XVIII, 9 | oculis, non complectitur mater ore, non vultu, sed est
91 XVIII, 9 | furore. ut in iuvene suo mater possit concupiscere, quod
92 XVIII, 10| hoc rogare filius matrem, mater hoc inpetraturam se sperabit
93 XVIII, 10| sceleris interrogo: an potest mater admittere, quod loqui non
94 XVIII, 10| vultus erectior, refugiat mater amplexus? si virginem usque
95 XVIII, 10| non est, ut amet filium mater sollicitudine pudicae. ~
96 XVIII, 13| quidem filium, sed fatebitur mater. ~
97 XVIII, 15| res, ut neutrum sciamus. ~Mater quidem, iudices, innocentissima
98 XIX | tormentis. interrogat illum mater, quid ex iuvene compererit;
99 XIX, 2 | miseratione confundat sola mater, neve maximae calamitatis
100 XIX, 4 | interrogavit. ~Possum iam, mater infelix, coram liberis ac
101 XIX, 8 | captavi, ut illum mecum et mater odisset. frustra te putas
102 XIX, 9 | occidi. ~Si tamen utique, mater, vis scire causas, breviter
103 XIX, 10| providentia[m] mea[m] tibi quoque, mater, ne in hunc interrogetur,
104 XIX, 10| nescit, an dixerit. quid ais, mater inpatiens? ita in morte
105 XIX, 11| vallaverat pater. quanto melius, mater, ipsum adisses, quanto fortius
106 XIX, 11| occidisse filium diceretur et mater. ~Instas tamen et miseri
107 XIX, 15| non interrogat nisi sola mater. consiste agedum, mulier,
108 XIX, 16| iuvenis umbram peto, a te, mater, ne quid amplius quaeras ~
|