Decl., Caput
1 I, 14| 14] "Quomodo tamen," inquit, "gladius pervenit in meam
2 I, 15| obiciebat!"Sed causas," inquit, "parricidii iste habuit,
3 I, 15| pudore donavit! "Si felicior" inquit "essem" pater, "ego tibi
4 I, 16| irascatur an uxori. "Nolo," inquit, "iuvenis, utaris amoena
5 I, 17| quaerit miser ferrum: "nunc," inquit, "huc reddite illud, innocens,
6 II, 10| excutere causas. 'cupiditas,' inquit, 'iuvenem egit in facinus.'
7 II, 11| iuvenis elegit? 'venenum,' inquit, 'paravit.' cur, per fidem,
8 II, 13| 13] 'sed,' inquit, 'inventus est tenens venenum.'
9 II, 14| 14] 'Sed,' inquit, 'exheredatus a patre est.'
10 II, 21| loco iuvenis: 'ut primum,' inquit, 'me, pater, fragor domus
11 II, 22| 22] 'Sed,' inquit, 'gladius caeci cruentatus
12 IV, 15| libenter audiret? 'fortiter,' inquit, 'faciet filius tuus.' rogo,
13 IV, 15| stupeo constantiam. 'erit,' inquit, 'vir fortis -- et parricida.'
14 IV, 17| totus ordo responsi? 'vir,' inquit, 'nascetur;' evenit. 'educabitur,
15 IV, 18| novissimum est. ~'Non potest,' inquit, 'fieri parricidium.' vis
16 IV, 18| causas? 'quemadmodum ergo,' inquit, 'istud vitari potest, si
17 V, 4 | superbus excepit! 'parum,' inquit, 'attulisti, senex; languet
18 V, 7 | cogitur? 'non meruisti,' inquit, 'accipere.' discede, pietas,
19 V, 9 | fame patris. 'captum me,' inquit, 'non redemisti.' quis non
20 V, 11| iuvenis invidia: 'fratrem,' inquit, 'mihi praetulisti.' fateamur
21 V, 13| aut neuter. ~'Quid, quod,' inquit, 'etiam luxuriosum praetulisti?'
22 V, 17| feceris. 'hoc est ergo,' inquit, 'quod de te praecipue queror:
23 V, 20| collecto 'tibi quidem', inquit, 'gratias ago, pater, quod
24 V, 20| alterum accepi. ~'Ut scias,' inquit, 'aegrum redimi non debuisse,
25 V, 21| praesente deficeret 'per illud,' inquit, 'frater optime, natalium
26 V, 21| redemisset.' ~'Ego tamen,' inquit, 'mihi debeo, quod reversus
27 VI, 6 | cura discesserat, 'matrem', inquit, 'tibi per haec merita commendo:
28 VII, 4 | 4] 'Lex,' inquit, 'liberum hominem torqueri
29 VII, 5 | non probat. ~'Mentiris,' inquit. bene quod et tu fateris
30 VII, 7 | ut verum dicat. ~'Sed,' inquit, 'ideo torqueri non debes,
31 VII, 9 | torqueri. ~'Quin potius,' inquit, 'probas?' fiduciam hominis,
32 VII, 9 | et ante tormenta. ~'Cur,' inquit, 'si mihi causae sceleris
33 VIII, 5 | proclamat: 'redde mihi,' inquit. 'marite, filium, quem tibi
34 VIII, 9 | consensu: 'desperaverant,' inquit, 'de duobus.' sepono paulisper
35 VIII, 12| 12] 'Fratres,' inquit, 'et gemini erant, ideoque
36 VIII, 15| intelligentibus: 'occidam,' inquit, 'deinde sanabo.' memineris,
37 VIII, 15| aliter occiditur. 'non novi,' inquit, 'languoris genus.' post
38 VIII, 15| fomentorumque novitates. 'nescio,' inquit, 'sed, si permiseris alterius
39 VIII, 19| electionis invidiam: 'ille,' inquit, 'aestimavit, ille decrevit,'
40 VIII, 21| hunc mater. 'quantum,' inquit, 'misera pertuli laborem,
41 VIII, 21| occidere. ~'Quid igitur,' inquit miserrima feminarum, 'saevissime
42 VIII, 22| praesentiam amissi iuvenis 'sive,' inquit, 'tandem securitate mortis
43 IX, 8 | captivi? 'si dives essem,' inquit, 'pecuniam pro te attulissem.
44 IX, 9 | rogatus sum. 'per hanc,' inquit, 'mihi lucem ultimam, per
45 IX, 12| 12] 'cur,' inquit, 'cum ego inimicum haberem
46 IX, 17| coepi. ~'Sed inimicus,' inquit, 'meus est.' nam quis nos
47 X, 4 | duximus. 'iam planctus,' inquit, 'lacrimasque consumpseram
48 X, 6 | singula referre? 'nullis,' inquit, 'destituta sum tenebris,
49 X, 6 | maternum fieri potest? 'gaude,' inquit, 'marite, gaude; filium
50 X, 7 | pondus esset, 'filius,' inquit, 'meus non satis periit;
51 X, 11| 11] 'Quid ergo queritur?' inquit; hoc primum: filium <non>,
52 X, 12| prudenti orbitate.' ~'Levia,' inquit, 'levia loquor; ego filium
53 X, 12| praesentia fruebaris? 'videbam', inquit, 'et fruebar, et ad quem
54 X, 13| tibi non crederet. 'nemo,' inquit, 'oculis meis fidem detrahat.
55 X, 13| perdidisses. 'miserere,' inquit, 'melius de affectibus meis
56 X, 15| certior: 'nunc,' opinor, inquit, 'arcana mea tenebrae adiuvate
57 X, 17| credere? ~'Tuae tamen,' inquit, 'hoc quieti praestiti,
58 X, 18| elatus est! 'terrebaris,' inquit, 'et sollicitis noctibus
59 X, 18| te veniret? 'nec magus,' inquit, 'inclusit umbram, sed persuasioni
60 X, 18| gratulari. 'ita non tenetur,' inquit, 'ille, non premitur, nullo
61 X, 19| patiente discusseris, ad me,' inquit mater infelix, 'ad tuas
62 XI, 4 | vindicari? ~'Calumniator,' inquit, 'idem patiatur.' permittunt
63 XI, 6 | suo mentiatur. 'rumor,' inquit, 'fuit te prodidisse.' bene
64 XI, 7 | 7] 'Sed,' inquit, 'mori debeo, quia lex,
65 XI, 9 | 9] 'Me,' inquit, 'occidite.' non habet liberos,
66 XII, 20| Sed nisi vendidissem,' inquit, 'fame laboranti civitati,
67 XII, 22| mendacium: 'tempestate,' inquit, 'appulsus sum.' ita plane;
68 XII, 23| perdidimus. ~'Ego vero,' inquit, 'attuli, et quidem duplum.'
69 XIII, 4 | circumstetisset, 'quid? tu,' inquit, 'non potes imperare apibus
70 XIII, 10| occidere? ~'Ut damnum sit,' inquit, 'iure tamen feci in privato
71 XIII, 12| non possit. 'decerpebant,' inquit, 'flores meos.' ecquid intellegitis,
72 XIII, 13| mihi gratia! ~'Admonui,' inquit, 'et, ut transferres, denuntiavi.'
73 XIII, 14| non ferrem. 'ultro enim,' inquit, 'ad mortem venerunt apes
74 XIV, 7 | beneficium: 'meretricem,' inquit, '<ad>amaveras.' differo
75 XIV, 8 | 8] 'Eras,' inquit, 'et pauper.' volo, iudices,
76 XIV, 8 | potest pati. ~'Amanti,' inquit, 'dedi.' hoc si remedium
77 XV, 5 | invidiam. 'meretricem,' inquit, 'accuso.' nescis, mihi
78 XV, 6 | praeda de paupere? ~'Odium,' inquit, 'accepi.' ecquid, iudices,
79 XV, 7 | 7] 'Odium,' inquit, 'accepi.' nunc te hic reposco,
80 XV, 11| amore sanari. ~'Ego tamen,' inquit, 'amare mallem.' hoc est
81 XV, 12| voluisti. 'dedi. quid enim,' inquit, 'facerem, quae remedia
82 XVI, 9 | sibi crederetur! 'accipe,' inquit, 'has manus, haec membra,
83 XVII, 5 | minabar, ingessit. 'bibe,' inquit. quis post hoc, iudices,
84 XVII, 7 | deprehensus. ~'Ut sciatis,' inquit, 'verum esse quod obicio,
85 XVII, 11| possum nisi mihi? ~'Ita,' inquit, 'parricidii argumentum
86 XVII, 12| poterat occidere. ~'Non est,' inquit, 'credibile, ut mori volueris
87 XVII, 15| 15] 'Sed, ut credamus,' inquit, 'voluisse te mori, cur
88 XVII, 16| 16] 'Cur ergo,' inquit, 'si tibi paraveras, non
89 XVII, 17| potero, si iusserit. 'bibe', inquit. nondum quidem potioni virus
90 XVIII, 6 | potuit occidere. ~'Rumor,' inquit, 'fuit.' est hercules, cui
91 XVIII, 9 | 9] 'Speciosus,' inquit, 'fuit.' non magis hoc facinus
92 XVIII, 17| proclamet. 'non efficies,' inquit, 'callidissime parricidarum,
93 XVIII, 17| amavit.' ~'Excuso tibi,' inquit, 'iuvenis innocentissime,
94 XIX, 8 | difficilius: occidi. ~'Torsit,' inquit, 'filium meum.' breviter,
95 XIX, 12| accusare iam debet. ~'Quid,' inquit, 'dixit, cum occideres?'
96 XIX, 13| ut nescias. ~'In meam,' inquit, 'infamiam taces.' ita nunc
97 XIX, 14| quae occidunt. ~'Quid,' inquit, 'dixit?' felicem te, misera,
|