Decl., Caput
1 I, 1 | ne deprehenderetur, hoc magis indicavit sibi oculos non
2 I, 2 | res quae inputetur. Istam magis oportet vel aliquo indicio
3 I, 14| senex, ad quem suspicio magis respicit? Tu praeparare
4 I, 16| ille, qui periit, ab utro magis vestrum desideretur. ~
5 II, 2 | illum nimia sunt. nihil magis debet esse pro caeco, quam
6 II, 3 | viderint, qui filium in eo magis parente mirantur, in cuius
7 II, 10| umquam, iudices, parricidii magis debuistis excutere causas. '
8 II, 10| divitiis, caeco tamen tunc magis cuncta desunt, cum contigerunt,
9 II, 10| invenias debilitatem, cui magis cum paupertate conveniat.
10 II, 13| dices, hauriet, bibet. nullo magis, iudices, argumento potest
11 IV, 3 | prosperorum tristiumque congerie magis ipso consultore perterritus
12 IV, 10| quanto diutius vixeris, tanto magis impatientem perire? quantumlibet
13 IV, 15| filius tuus.' rogo, ubi magis desinit, qui mentitur? sed
14 IV, 15| de futuro parricida non magis mathematicus potest quam
15 V, 1 | indignatione conferre; nunc magis sentio, quantum facinus
16 V, 1 | ex duobus liberis neutrum magis amat, qui redimit aegrum. ~
17 V, 3 | nolente manifestum, utrius magis colloquiis, magis laetarer
18 V, 3 | utrius magis colloquiis, magis laetarer aspectu. velit
19 V, 3 | impatientia est hominis, qui magis ametur. accipite, iudices,
20 V, 3 | latere nudato visus sum mihi magis habiturus utrumque mecum,
21 V, 6 | iuvenem senex. quis enim magis ex ipsis rerum naturae sacris
22 V, 10| genua tenui. rogo, uter magis amaretur, si mihi piratae
23 V, 11| feres, ut frater tuus vel magis ametur? vides enim, praelatus
24 V, 11| osculer, utrum stringam magis artiore complexu? non est
25 V, 11| tantum fratrem putes amari magis, quem non ames. ~Falleris,
26 V, 12| amplexibusque facies; quosdam magis severitas probitasque commendat;
27 V, 14| perditum voca, dum scias te sic magis probare non animum fuisse
28 V, 15| queratur, aestimetis, utri tunc magis debuerit pietas nostra succurrere.
29 VI, 1 | est a piratis alligari, magis dicat hoc, qui sciat, quam
30 VI, 1 | alligatus sum, sed tamen miser magis queror, quod solutus sum.
31 VI, 2 | miserrimus iuvenis quomodo magis temperare potuit officia?
32 VI, 4 | fuit iuvenem nescio in me magis an in te futurum impium,
33 VI, 9 | aude indignari et exclama: 'magis amavit patrem.' ~Cruces
34 VI, 12| quomodo volo, aut, quod magis vestram religionem decet,
35 VI, 16| quia vincenda mihi, sed magis etiam quia consolanda es.
36 VI, 17| adfectum si bene novi, nulla magis causa caecitatem doluisti,
37 VI, 20| poteras; reddidit tibi quem magis amabas. siste iam lacrimas,
38 VI, 21| quod ante inauditum est, magis me amavit quam vellem. ingressus
39 VII, 1 | vero nunc laceratur, etsi magis nostro dolore fruitur:
40 VII, 8 | possit evadere, et paene magis pro percussore torqueri;
41 VII, 8 | simulatione deludis? ego magis, qui postulo tormenta, timeo,
42 VII, 10| supplicia, et de pereuntibus magis saevitia fruitur dolore
43 VII, 10| filium. dicturum nunc putatis magis interesse securitatis, ut
44 VIII, 6 | sit filium occidere, nemo magis fatetur, quam qui vult videri
45 VIII, 10| invidiam referre fatorum. nihil magis interesse omnium puto, quam
46 VIII, 13| supra orbitatem sunt. Ideo magis flemus illos, quos bella
47 VIII, 14| prioribus medicis paramus? nemo magis desperat, quam qui se negat
48 IX, 1 | misericordia. illas verebar magis iam non tacitas vulgi opiniones,
49 IX, 3 | enim, si placet, fortunae magis moribus dissedere quam suis;
50 IX, 16| civem perdideras. haec me magis decet impensa quam vestis,
51 IX, 17| latius patet ad incursus, hoc magis cogitare debet atque respicere,
52 IX, 21| beneficium tamen potius dicerem magis aestimandum esse quam pretium,
53 X, 2 | consumitur; rescissa orbitate vel magis cruciatur, quod non licet
54 X, 2 | invenire singultus, a quo magis desideraretur. namque isti
55 X, 3 | sepulti pater videretur. tanto magis effusa mater et suis ac
56 X, 4 | cupiebat. et nunc infelicem magis matrem paenitet, quod sepultus
57 X, 8 | lugubria, tum squalidae magis placuere vestes, tum repetitis
58 X, 10| dolorem quam imbecillis animus magis pugnat, itaque totum istud
59 X, 15| propius adeste, succurrite. magis mihi laborandum est, quam
60 X, 18| illo blandius vultu, quid magis adulatur oculis, quid possunt
61 X, 18| libentius lacrimae? non magis metuenda est umbra filii
62 XI, 2 | pietate commentus est. nihil magis de inimico efficere velis,
63 XI, 5 | passi sunt, nullos hac lege magis vindicandos puto, quam quorum
64 XI, 5 | liceat invadere, qui nunc magis amantur, quos orbitas nostra
65 XI, 6 | explicare facilitate verborum? magis oderis mendacium, cum simile
66 XII, 3 | ego solus queror, ad me magis pertinent, aliquid proprie
67 XII, 10| onustae naves sunt, et, quo magis gaudeamus tanto bono, pauci
68 XII, 23| fecimus, paeniteret? nunc me magis pudet, nunc cibos meos obiurgo;
69 XIII, 6 | ut videatur aliquis nihil magis quam [m]alios odisse, libebit
70 XIV, 12| odi, nec umquam visus sum magis amasse. ~Intellegitis, puto,
71 XV, 1 | sic repugnaret pauper, ut magis amaret, ne iuvenis in omni
72 XV, 3 | pauper ardore: meretrix magis amavit hominem, a quo noluit
73 XV, 8 | vetatur, perit. accipite, quod magis debeatis stupere, mirari:
74 XV, 9 | amori in homine liceat, illi magis sciunt, qui <non> amantur. ~
75 XVI, 3 | sumus pariter alligati: sic magis adversus solutum carcer
76 XVI, 3 | inferior recessi; ex duobus magis amatur, quem tyrannus paratus
77 XVI, 4 | non intellegis, quanto te magis [plus] obligaverit amicus?
78 XVI, 7 | commisit fides, neminem magis obligaverunt expectationes.
79 XVII, 10| interrogare, iudices: quis magis debet innocentiam amare?
80 XVIII, 9 | Speciosus,' inquit, 'fuit.' non magis hoc facinus in matre est
81 XVIII, 11| civitas infamat;' tanto magis osculare unicum et coniugem,
82 XIX, 2 | gemitusque conveniunt. mei magis debetis in uxoris conparatione
83 XIX, 7 | pertulisse patientia[m] magis illa seria miratur antiquitas,
84 XIX, 16| quaestionis, cur me coram populo magis interrogas? eamus, uxor,
|