Decl., Caput
1 I | MAIOR I ~[Quidam, cui erat filius caecus, quem heredem instituerat,
2 I, 2 | putat, quod secretum non filius accepit a patre, sed caecitas.
3 I, 6 | est ordo votorum; caecus filius optat superstitem patrem. ~
4 I, 16| properandum fuerit ad hereditatem? Filius scriptus non timet paenitentiam
5 II, 8 | non est difficilius, ut filius patrem. ~Non est, iudices,
6 II, 10| facere potuisti, ut optimus filius videreris. ~Quantum deinde
7 IV, 7 | debere persuadeat patri filius, propter quem se videtur
8 IV, 15| fortiter,' inquit, 'faciet filius tuus.' rogo, ubi magis desinit,
9 IV, 18| sufficere credis, quod ego bonus filius sum, quod tu optimus pater.
10 V, 1 | accederet, quod reversus est filius meus. vivebam miser, ut
11 V, 5 | fui miser famae periculo! filius meus languore defunctus
12 V, 8 | veneratio: bonum patrem filius alat, lex malum. non faciam
13 V, 12| potest praeferri nisi <miser> filius. ~Blandiar, iudices, paulisper
14 V, 13| Quantum intellego, iudices, filius, cui profuturum non erat,
15 V, 13| praevaluisse partem, in qua tantum filius erat. non invenio, iudices,
16 V, 14| amo, et homo, apud quem filius sola praevaluit gratia calamitatis,
17 V, 22| populus hominem, quem pascere filius debet. quid sibi vult haec
18 VI | uxor flendo oculos amisit. filius retinente matre profectus
19 VI, 1 | et uxor nimium dilexit et filius. quid ego putarem in rerum
20 VI, 3 | audire certe potes. ille est filius noster, cuius spes ipsas
21 VI, 4 | cur scripsi quod uxor ac filius ultimum legerent, ut incertum
22 VI, 5 | iudices, fuit, sed illud totum filius matri reliquit. ~Navigat
23 VI, 5 | quaerit haec omnia impius ille filius propter parentes, quod non
24 VI, 6 | et hilarior alligatus est filius, quam solutus est pater.
25 VI, 8 | haec uxor mea, estne ille filius noster? liceat dubitare,
26 VI, 9 | misericordia effluxit, tulerit sane filius noster merito poenas, dederit
27 VI, 11| ita sint, sepultus esset filius meus, nisi incidisset in
28 VI, 13| timebo, ne teneri videatur filius meus, si non potuit omnibus
29 VI, 13| caeca est; unus utrique filius; magna locorum distantia;
30 VI, 15| sedeatque medius inter duos filius iudex; non conparabo personas,
31 VI, 15| nisi te flentem consolari filius voluisset, ante caecitatem
32 VI, 19| acceptis epistolis meis iuvenis filius nihil aliud quam cum matre
33 VI, 19| nemo alius redemisset quam filius meus. ~Et ego sic ago, tamquam
34 VI, 19| ago, tamquam hoc tantum filius propter me fecerit. quamquam
35 VI, 20| nunc ostendemus, optimus filius corpore suo adiutoria matri
36 VI, 21| lucem libertatemque patri filius reddidit, et, quod ante
37 VII | dives inimici. pauperi erat filius. nocte quadam pauper cum
38 VII, 4 | poscit in ultione novitatis. filius in conspectu patris occisus
39 VII, 5 | quisquis audaciam vocat: filius urit, exagitat, et inter
40 VII, 5 | potuisse manifestum est: filius meus, cum pariter rediremus,
41 VII, 6 | hominis, cuius occisus est filius, unus inimicus est. sane
42 VII, 8 | posse mentiri, homo qui, cum filius meus occideretur, interfui.
43 VIII, 6 | maritum, quod occisus est filius, malae tractationis uxor
44 VIII, 8 | est ullas accipere causas, filius propter se tantum debet
45 VIII, 22| 22] sine dubio filius est et post gravissimas
46 IX | filii iuvenes amici erant. filius divitis, cum in piratas
47 IX | morante profectus pauperis filius, cum amicum apud piratas
48 IX | pugnaturus erat divitis filius. pactus est cum munerario
49 IX | pugna occisus est. divitis filius reversus egentem invenit
50 IX, 10| parcissime dicam, quod illi filius misit? non redempta meretrix,
51 IX, 14| cupit, si nullius me amici filius validius amat, quid tandem
52 IX, 15| enim sane fuerit inimici filius, hic iam est amici pater. ~
53 IX, 23| miserebitur senis, si quis iuvenis filius, miserebitur adolescentis.
54 X, 1 | noctibus suis obibat, sed filius erat qualis aliquando, et
55 X, 3 | illo ipso languore, quo filius caducum illud et fragile
56 X, 6 | statim tenebris praesto filius erat, non ille, ut pridie,
57 X, 7 | tumulorum leve pondus esset, 'filius,' inquit, 'meus non satis
58 X, 7 | praecluditur, tunc primum miser filius mors et umbra fit. ite nunc
59 X, 13| felicitatem?—constitit ante me filius discussis tenebris; ita
60 X, 16| persuasione torqueri? 'nunc filius meus illic, unde venire
61 X, 16| recedat, hoc periclitatur, ne filius se putet venisse ad invitam. ~
62 X, 17| percipere tumulorum. rogo, cum filius perit, nonne satius est
63 XVI | sunt. mater cognito, quod filius haberetur a tyranno, flendo
64 XVI, 5 | mihi constitit, ut malus filius viderer! inputem tibi necesse
65 XVII, 2 | abdicare non potuit, minus est filius nocens <reus> quam absolutus. ~
66 XVII, 3 | alium quam mortis exitum filius, qui nec reconciliari potest
67 XVII, 7 | probationis. tu, cum dicis 'filius me voluit occidere,' videris
68 XVII, 8 | misericordiam, favorem; filius a patre delatus numquam
69 XVII, 13| respirent; odium is tantum filius perferre poterit, qui et
70 XVII, 19| numquam movebit patrem filius hoc, quod moritur, quem
71 XVIII, 7 | animus duorum, explicat omne filius materque secretum. incestum
72 XVIII, 7 | concupiscit, nihil ergo desiderat? filius possidet cuncta tempora,
73 XVIII, 7 | universos occupavit adfectus, filius matris tota iactatio est.
74 XVIII, 9 | quantum debeat ante fecisse filius, ut de illo incestum pater
75 XVIII, 9 | quis enim non est formosus filius matri? amant debilitates,
76 XVIII, 9 | est, oderit oportet, quod filius est, et adeo sacris adfectibus
77 XVIII, 10| incestum opus est, ut adamet et filius, non ut adametur? ab utro
78 XVIII, 10| sermonem? audebit hoc rogare filius matrem, mater hoc inpetraturam
79 XVIII, 13| patrem, cui dicat innocens filius 'feci'! ~Non mehercules
80 XIX, 2 | animus potest scire, quid filius meus dixerit, quae me putat
81 XIX, 9 | definienda mensura est: oderat me filius et timebat. ~Filium igitur
82 XIX, 10| potest non ratione occidi filius, cum ante torquetur. dedi
83 XIX, 13| loquantur homines? scilicet filius inpensus est, ut erubesceres,
|