Decl., Caput
1 I, 5 | quas reliquisse videretur manus revertentis. o quam bene,
2 I, 7 | sed quem sequentur hae manus? Nocte solus egrediar, sed
3 I, 9 | ille defecit et percussoris manus subito destituit, cessere
4 I, 10| ipse cervicem, et spectata manus homicidium novissime velut
5 I, 11| cubiculum privigni vestigio manus cruentatus est." Cogitate,
6 I, 12| illinc? Quomodo pertulit manus quod relinquebat? Noverca
7 I, 12| ubique vestigium est; caecus manus traxisset. Quaero nunc,
8 I, 12| mortis invidia. Praeterea cum manus ex parte, qua palmare vestigium
9 I, 14| semper isti adposita capulo manus, hae diebus ac noctibus
10 I, 17| innocens, donec habuit meas manus tantum. Si mori necesse
11 II, 9 | causis, en ad quod erumpant manus, quae proxima quaeque tamdiu
12 II, 9 | quaeque tamdiu quaerunt, manus quae sua quoque ministeria
13 II, 9 | opponi non possunt pro oculis manus, et ad lumina nostra flammas
14 II, 11| succurrit, quid possent facere manus, et se circa venenum deprehensa
15 II, 15| venenum. noverca rem inter manus habet anxiam. trepidam.
16 II, 16| quod ambulantis caeci nec manus cessant? praemittuntur,
17 II, 17| praecedat oportet gladium manus; unde tantum virium caeco,
18 II, 19| quod ad tot vestigia, tot manus, tot proclamationes in eodem
19 II, 19| lectulum ingerunt multae manus, et ad prostratorum corporum +
20 II, 23| paene luminibus texerunt manus alterius oculos. hoc nunc
21 IV, 1 | temporibusque praedixit has manus; et ego me parricidium credo
22 IV, 5 | adhuc victricibus telis manus incauto rueret amplexu.
23 IV, 11| gressus, ut hae laudatae manus nec ad cotidianae vitae
24 IV, 12| timeo; minatus est mihi manus meas meus animus, nullumque
25 IV, 19| animum suum, calumniari manus, incausare visus et parricidalem
26 IV, 20| sunt meae potestatis hae manus; non regere dexteram, non
27 IV, 22| has, si vis, tantum fortes manus. per ego, si fas est, quicquid
28 IV, 23| peregimus preces. reliqua vos, manus, vos adiuvate, cives. non
29 V, 8 | expulerim, oneraverim vinculis manus, foedaverim membra verberibus;
30 V, 10| ostendimus; has, quas subtrahis manus, haec verba, quae negant,
31 V, 15| miserorum. stringat licet manus saeva captivitas, profunda
32 V, 16| gravaretur assidentium sedulas manus, iacet inter vincula, quibus
33 V, 16| sub ferro, cuius exsangues manus vix levia velamenta transferrent?
34 V, 19| illas squalentes sordibus manus paululum tamquam amplexus
35 V, 20| victum, cum repente miseras manus velut recidentis amplexus
36 V, 20| tandemque liberas vinculis manus per totius lectuli spatia
37 V, 22| humeros, quibus incumbam, manus, quas eliso pectori apponam,
38 V, 23| transigam diem, tuas operibus manus, tuum laboribus assigno
39 VI, 4 | tremulae, o parum alligatae manus, o dolenda uxoris oculis
40 VI, 4 | ad piratas ferret inanis manus. dicat aliquis:
41 VI, 5 | exiluit vicarias oblaturus manus; stravit se ad genua singulorum,
42 VI, 8 | vetustas reliquit, sed adtritae manus et tumida vestigia vinculorum
43 VI, 9 | diu quaerendum est: habeo manus. ~Nihil moveris nunc, et
44 VI, 18| latus, revinctas pone tergum manus, alligatos, tamquam esset,
45 VI, 21| quidem piratis aut mari manus obtulerit, sed ubi redimi
46 VI, 22| aegro vincla laxavit, nemo manus ferro sordidas ad accipiendos
47 VII, 4 | caeco talionis actionem: num manus recusantis inpellit? iniuriarum,
48 VII, 12| patris oculos, distrahite has manus, quae nihil pro pereunte
49 VIII, 7 | illas iactatas toto lectulo manus sedulo contineat affectu.
50 VIII, 13| feras inter adsidentium manus, inter suorum officia labentes,
51 VIII, 18| remedia corpus, medentium manus anima destituit! iam vero
52 VIII, 19| membris, et ut grassaturas manus totum corpus admitteret,
53 VIII, 20| diducta sunt; fecerunt manus plura quam ferrum. stat
54 VIII, 21| non salutares medentium manus, non ars inventa pro vita,
55 IX, 1 | post redemptum per alienas manus filium displiceret patri
56 IX, 8 | pauperibus praesidium est, manus habeo. has piratis daturus
57 IX, 12| quod in nefarias latronum manus praeda perveni, quae ultima
58 IX, 14| respuam et iratas obiciam manus? tu quoque non odisses pauperem,
59 IX, 18| concursu in affinitatem manus. unde tantum misero boni,
60 IX, 20| et, cum praeter vicarias manus nihil esset, navigare voto
61 IX, 23| polliceor patri tuo vicarias manus. quid vis porro faciam?
62 X, 6 | et propius et ad matris manus tamquam corpus accedens.
63 X, 10| suum mater infelix. molles manus et mitia fomenta magnis
64 XII, 9 | horreo tempus, si quando aut manus incidit aut facies aut aliquid
65 XII, 15| haec ad humile opus nobiles manus mittit, haec alienis pedibus
66 XII, 16| vota suscipimus, tendimus manus; nam, quas feriamus hostias,
67 XIII, 10| nascentem licentiam consensu manus. credite mihi, maior lite
68 XIII, 16| proximis ramis examen humanas manus expectat; acceptas cum fide
69 XV, 4 | cadaver, inter efferentium manus fluens tabe corpus. ut iam
70 XV, 14| convenias, non exosculabitur manus; mortem, suprema denunties,
71 XV, 14| oculos occisura contingit manus, dum haec amplexibus tuis
72 XVI, 6 | corporum unus animus, vicariae manus, fortior quam matris affectus. ~
73 XVI, 9 | accipe,' inquit, 'has manus, haec membra, si fieri potest,
74 XVII, 6 | osculor illas expellentis manus, ego abicientis genua teneo,
75 XVII, 7 | et animum filii poscat et manus! memento, cuius obicias
76 XVII, 11| putabis quicquid dederint hae manus. et virus praesentaneum
77 XVII, 18| ut infundas per oppositas manus? mihi vero tunc excidit,
78 XVII, 19| quando, per fidem, inicis manus? potuit eadem, potuit peragi
79 XVIII, 10| cum venerit, conserere manus, pendere cervicibus, non
80 XIX, 4 | repugnavit iuvenis, non opposuit manus, nullum imploravit auxilium;
81 XIX, 6 | taciturnitas]. vide, cur manus, cur verba peccare videantur:
|