Decl., Caput
1 I, 4 | 4] Vos, iudices, criminum tumultum
2 I, 5 | miserrimi adulescentis sic apud vos agere proposui, ut primum
3 I, 5 | duos indicia complexa sint, vos tamen tamquam de singulis
4 II, 5 | alio moriebatur herede, vos aestimabitis; non interfuit,
5 II, 7 | credibilius sit parricidium. idem vos putatis efficere noctium
6 IV, 2 | qua est fides, hoc, quod vos constantiam putatis, infirmitas
7 IV, 7 | repetemus. non est, quod vos resistentis moveat auctoritas;
8 IV, 8 | foeda vivacitate duramus. an vos me movere non creditis,
9 IV, 12| mehercules hoc <loco> libet vos, omnes liberi, omnes parentes:
10 IV, 13| praedicitur. an mori debeam, vos aestimabitis; non debui
11 IV, 23| peregimus preces. reliqua vos, manus, vos adiuvate, cives.
12 IV, 23| preces. reliqua vos, manus, vos adiuvate, cives. non ut
13 V, 7 | amicitiae nexum, et, nisi vos promeruerimus obsequiis,
14 V, 12| invidiam facere piratis? vos interrogo, liberi, vos,
15 V, 12| vos interrogo, liberi, vos, parentes: non ergo facinus
16 V, 14| discrimen illud <inter vos> non ego sed pirata commentus
17 V, 14| commentus est. quicquid [inter vos] in alterutro fecero, affectus
18 V, 16| o carcer, o morbi, quem vos non <con>ficitis aegrum?
19 V, 19| 19] Ponere vos, iudices, velut in illa
20 VI, 5 | adhuc omnes male experti, vos tamen solos habeo testes,
21 VI, 17| aspectus, non militaris vos, non forensis ratio deducit.
22 VI, 20| non paruisset, nemo non vos putasset colludere. ceterum
23 VI, 24| calamitatis exemplar, ita vos coniuges vestrae sic ament,
24 VII, 1 | meis miserationis, quod ad vos detulisse videor nimium
25 VII, 2 | contendo; facinus est hoc vos non deprehendere, si mendacium
26 VII, 3 | percussor voluit agnosci. ~Vos nunc, cives, vos, omnes
27 VII, 3 | agnosci. ~Vos nunc, cives, vos, omnes humani generis adfectus,
28 VIII, 6 | 6] Pudeat vos, o iura legesque, quod miserrimi
29 VIII, 7 | diligere notitiam, et, cum vos patres gaudium primum faciat
30 VIII, 7 | minus facere sufficiunt. vos estis, qui crescentes adhuc
31 VIII, 7 | mentes sexus infirmior; vos mores, vos vitae genus,
32 VIII, 7 | sexus infirmior; vos mores, vos vitae genus, vos matrimonia
33 VIII, 7 | mores, vos vitae genus, vos matrimonia ceterosque actus
34 VIII, 11| desperantibus credi debuerit, vos aestimabitis; qui negarunt
35 VIII, 21| 21] Vos tunc putatis illius tantum
36 IX, 15| cum inimici nos essemus, vos amici fuistis?' aliud hoc
37 IX, 15| quod, cum amici essemus, vos inimici fuistis. haec, iudices,
38 IX, 15| alterius deducitur, potest apud vos impetrare veniam, facilior
39 IX, 19| Facilis, ut animadvertere vos spero, iudices, defensionis
40 XI, 3 | etiam si prodidissem. ~Scio vos, iudices, hoc loco mirari
41 XI, 4 | solacium perdidi, quod pauperi vos potius debueratis irasci.
42 XI, 7 | repente proclamet: 'prodidit vos imperator vester, addixit,
43 XI, 8 | Non est, iudices, quod vos a gravitate iustitiae dolor
44 XII, 2 | violati manes meorum, hic vos adloquor, ignoscite, quod
45 XII, 11| imperiosa necessitas, et vos intus inplicitae, si quid
46 XII, 11| publicae laesae accuso. mirari vos certum habeo, cum civitas
47 XII, 13| suos ultimus decessit. quo vos mitto? ipsam intuemini contionem,
48 XII, 20| faceres? multum mehercules vos fallit opinio, iudices,
49 XIII, 5 | tantum opera et rudes cerae. vos, iudices, aestimate, quatenus
50 XIII, 7 | mihi diutius deflendum apud vos quam probandum est, nam
51 XIII, 11| lex, forum, iudex, nisi si vos iure vindicari pudet. at
52 XIII, 14| adsignem, si hoc nihi<l> apud vos obtinuerit, an stultitiae,
53 XIV, 2 | Quaeso itaque obtestorque vos, sanctissimi viri, ut calamitatis
54 XIV, 4 | iudices, ut amare desinerem, vos aestimabitis; fecit, ut
55 XIV, 8 | volo, iudices, sic apud vos paulisper agere, tamquam
56 XIV, 10| alia patiens! decipiunt vos rerum falluntque nomina:
57 XIV, 12| hominem, qui tantum ad vos detulit animi mentisque
58 XV, 4 | lupanarium querelis et ad vos deferuntur amantium rixae?
59 XV, 4 | queritur amplexus. vultis vos abire potius in vestra secreta,
60 XVI, 6 | incredibilium fidem, nisi illa vos inpediretis; amicitia, plurium
61 XVI, 11| 11] Supervacuo igitur hoc vos in matris causa movet, quod
62 XVII, 2 | iusseratis, qui semper ad vos recurrit et vincitur. fallitur,
63 XVII, 3 | domo, ne viderer quicquid vos non credideratis, agnoscere,
64 XVII, 7 | difficilius quam liberis puto. vos adhuc in suprema nostra
65 XVII, 7 | iudicibus invidiam, exclamare: 'vos faciles, vos misericordes,
66 XVII, 7 | exclamare: 'vos faciles, vos misericordes, hunc mihi
67 XVII, 10| traxerim parricidii causas. vos hoc loco libet interrogare,
68 XVII, 14| 14] Vos nunc, iudices, universos
69 XVII, 17| negem venenum. interrogare vos velut in illa secreti nostri
70 XVII, 20| 20] Vos vero, sanctissimi viri,
71 XVIII, 1 | vindicat orbitas locum, ideo ad vos fugiendum fuit, ut sciretis
72 XVIII, 5 | credituri sunt. sane faciat vos pronos ad suspiciones nimia
73 XIX, 2 | igitur vestram, iudices, ne vos orbitatis miseratione confundat
74 XIX, 2 | putetis resedisse sensum, unde vos lacrimae gemitusque conveniunt.
75 XIX, 5 | misereri. non est, quod vos ab aestimatione malorum
76 XIX, 15| 15] O si quis in illam vos secreti nostri potuisset
|