Decl., Caput

 1     I, 17|       habuit meas manus tantum. Si mori necesse est, illi potissimum
 2    IV, 1 |          fato, quod mihi non licet mori. non solus mathematicus
 3    IV, 2 |      contenti sitis hoc, quod volo mori; nec, quia videor contendere
 4    IV, 2 |           non esse facturum, aliud mori velle, ne facias. quin immo,
 5    IV, 2 |       misera pietate speretis. Qui mori volo, ne parricidium admittam,
 6    IV, 2 |         adfectum. filium, qui vult mori, ne parricida sit, aliter
 7    IV, 4 |     sperabat, ut fortiter facerem? mori me non vult, et iam non
 8    IV, 5 |      parricida praedictus, cum est mori paratus. quid me, pater,
 9    IV, 5 |       nostrum discrimen agitur: tu mori periclitaris, ego patrem
10    IV, 6 |         fuit: praestiti, post quod mori continuo deberem. ~Sed securi
11    IV, 6 |          est, quae adiuvare possit mori volentem, commodate, conferte. [
12    IV, 6 |    publicis petendum, ne quis ideo mori me velle non credat, quia
13    IV, 7 |       auctoritas; neminem invenias mori volentem, qui non habeat
14    IV, 7 |            fieri non potest, ut se mori debere persuadeat patri
15    IV, 8 |          veniamus ad necessitates. mori volo: ita [ut] non reddidi
16    IV, 8 |            iam putatis noluisse me mori? primum hoc maximumque pro
17    IV, 10|           vixit, quoad voluit, qui mori mavult. ~
18    IV, 11|             indulgete, virtutes ut mori tamquam magno animo velim.
19    IV, 12|           consolationis est locus? mori debeo tamquam nocens, si
20    IV, 13|          non causa praedicitur. an mori debeam, vos aestimabitis;
21    IV, 21|          aestum! numquam videbitur mori voluisse parricida, si vixerit. ~
22    IV, 23|          cives. non ut liceat mihi mori; licet istud, etiam ut negetis.
23    VI, 23|           terram. o quam grave est mori! quanto gravius, quod ego
24  VIII, 8 |          ipsi creditis, pro fratre mori paratum, cuius suprema ferre
25  VIII, 13|        igitur verum dixerim: illos mori credimus, hos perire. ~
26  VIII, 21|            vix aegro misero licuit mori, vix a cruciatibus suis
27    IX, 5 |      difficile est etiam sua causa mori.
28    IX, 8 |          vellem occidi, qui pro me mori poterat. vindicabam mihi
29    IX, 12|          pugnae meditatione tamdiu mori didici? quod compositus,
30    IX, 20|            paratus esset pro amico mori? magnum hoc per se ac saeculo
31     X, 1 |            ne ille, quo fruebatur, mori posset. planctibus lacrimisque,
32     X, 2 | conspicitur, sed experta non totum mori hominem illud, quod nec
33    XI, 2 |         callidissimum pauperem nec mori velle, et hoc quod nudat
34    XI, 2 |        neque occidere contentum et mori paratum. ~
35    XI, 7 |                 7] 'Sed,' inquit, 'mori debeo, quia lex, qua te
36    XI, 7 |    quaesitum, quam quod lex, ~quae mori iubeat?~ accusavit me eo
37    XI, 9 |       crudelis, ego tibi permittam mori? et quid iam mihi melius
38   XII, 7 |            renunties, festina, dum mori ultimum est, frumento digni
39   XII, 21|          minus, certe dabitur bene mori. liceat et manum conserere,
40  XVII    |           ille dixit venenum et se mori <velle>. iussit pater bibere.
41  XVII, 1 |         quo deflebo gemitu? filium mori volentem paene occidit,
42  XVII, 1 |       tamen non potest ferre, quod mori filium iussit nec coegit,
43  XVII, 2 |           publica peto, ne quis me mori voluisse non credat. contumaciter
44  XVII, 4 |              sed sicut solent, qui mori volunt pudore, non ira,
45  XVII, 5 |          tarditate respondi; et me mori velle eadem veritate et
46  XVII, 5 |        iudices, patrem, qui filium mori nolit et credit; quis habeat,
47  XVII, 7 |           tantum accipit vires, ut mori possis deprehensus. ~'Ut
48  XVII, 9 |          innocentis fili ultio est mori. ~
49  XVII, 10|             unde fiduciam? ego nec mori possum, nisi ut deprehendar.
50  XVII, 12|             inquit, 'credibile, ut mori volueris absolutus, qui
51  XVII, 12|    fatendum est: eadem mente nolui mori, cum abdicares, qua non
52  XVII, 12|             satientur aures: volui mori. adice, si videtur, hanc
53  XVII, 14|          tamen non hoc effecit, ne mori velim, sed ut mihi liceat
54  XVII, 14|          quem nocentem pater odit, mori, quem innocentem. ~
55  XVII, 15|    credamus,' inquit, 'voluisse te mori, cur potissimum veneno?'
56  XVII, 15|          sunt occidere volentis an mori? venenum, quod tibi pararetur,
57  XVII, 16|       potestate miserorum, quam ut mori velint. ego cum dico 'mori
58  XVII, 16|         mori velint. ego cum dico 'mori volo', non hoc dico 'moriturus
59  XVII, 16|        pater, impetu constat, quam mori velle, nec quicquam res
60  XVII, 17|          dolor. ego propter patrem mori possum, coram patre non
61  XVII, 17|      utroque nos resolvit adfectu: mori non debeo, si vetuerit,
62  XVII, 18|        nescisti. filium propter te mori volentem deprehendisti;
63  XVII, 18|             innocenti facilius est mori, si rogetur, ut vivat. fidem
64  XVII, 18|         nec vivere mihi libuit nec mori, ereptus sum miser animo
65  XVII, 18|       nullius rei conatum sufficit mori alterius animo et suo veneno. ~
66  XVII, 19|        movit hoc, quod paratus est mori. ~Quid nunc faciam, iudices,
67  XVII, 19|         volo; proturbat, expellit. mori conor; interpellat, exagitat.
68  XVII, 19|           filio absoluto fecit, ut mori mallet, de moriente, ut
69 XVIII, 13|      concussit, renovavit ignes et mori filium contentione non sivit;
70 XVIII, 17|            continuo non debui, sed mori marito tacente non potui.
71   XIX, 4 |         novissimum pudori: cum iam mori vellet, occisus est. ~Laudo,
72   XIX, 8 |           iuvenis ille constantia; mori voluit, ut taceremus. ~Vides,
73   XIX, 13|         aliter responderi, quam ut mori malit quam confiteri. ~Quod
74   XIX, 16|        confitebimur. ~Iamiam miser mori possum: explicui[t] te,