Decl., Caput

 1     I, 6 |          nam si facile est patrem filio occidere, facilius est uxori
 2     I, 13|         maritus, quisquis inducit filio novercam, quod uxori non
 3     I, 16|           iniuriae facilem, utrum filio irascatur an uxori. "Nolo,"
 4     I, 16|     angulum relinque." Pater, qui filio sub noverca adsignat secretam
 5    II, 3 |     tempore, quo constabat patrem filio senem solvendo non esse.
 6    II, 15|           umquam ideo non obiecit filio parricidium, quia crederetur. ~
 7    II, 15|           scias te non mereri, et filio se esse praelatam non est
 8     V    |           vinciantur. Quidam duos filio habebat, frugi et luxuriosum.
 9     V, 5 |         redemptus, et in perituro filio nihil aliud electum est.
10     V, 9 |           quis non putet queri de filio patrem? quemquamne dicentem
11     V, 10|     indignationem; nihil plus pro filio factum est, quem recepi.
12     V, 11|      putas ex paternis affectibus filio perire quicquid in altero
13     V, 12|      vincunt, praevalent, cedunt. filio non potest praeferri nisi <
14     V, 19|   solacium putat, ut de languente filio queratur, ut moribus mentique
15     V, 19|      fateor hinc aliqua languente filio venisse solacia, quod vixit
16     V, 20|           multa nobis in morituro filio pirata reddiderit: frater
17    VI, 2 |               mater ignem ultimum filio negat, et mulier, quae maritum
18    VI, 3 |         maria volitantem, ut plus filio relinquerem, circumvenit
19    VI, 4 |       illam non putabat timere de filio. itaque iuvenis, quod ad
20    VI, 5 |      differimus ultra?) non pater filio. ~Dii immortales, caeli,
21    VI, 7 |    putasset, cum diceret defuncto filio mater: 'quid enim navigasti?
22    VI, 13|    adiutorium, nisi qui praesente filio miser est. nam si deserere
23    VI, 15|           tibi adhuc non opus est filio, ego iam rogo. nempe calamitas
24    VI, 23|          rerum naturae bona, quae filio abstuli. omnis me aetas
25   VII    |           nocte quadam pauper cum filio revertebatur. interfectus
26   VII, 9 |        inimice, commentum, occiso filio servare patrem. parcendi
27  VIII, 2 | ratione<m> credidit: de languente filio rem inauditam, rem facere
28  VIII, 6 |       videri se illud fecisse pro filio. ~Ecquid, iudices, vel ex
29  VIII, 11|        consulis timorem? de nullo filio minus debet soli sibi permittere
30  VIII, 18|         crudelitatem; quicquid ex filio facis, facies ex cadavere.
31    IX, 1 |           et ille, qui modo salvo filio etiam contra divitem steterat,
32    IX, 2 |        quod sub patre sane tenaci filio familiae superest! ac si
33    IX, 2 |           aliquam inpensam carere filio velit? . . . quod ipse celatus
34    IX, 5 |           enim non hoc praestaret filio pater?), nisi quod interim
35    IX, 15|        hac fuisti sententia: idem filio permisit et pauper. atquin
36     X, 1 |        supra fidem infelix in uno filio iam alteram patitur orbitatem.
37     X, 1 |     utcumque tolerabat. nam et de filio nihil aliud perdiderat misera
38     X, 1 |          videre, ~eripuit ingrata filio alterum titulum.~ miser
39     X, 2 |         cruciatur, quod non licet filio venire cupienti: 'nunc barbaro
40     X, 3 |              3] invidit matri, ne filio frueretur, nec hoc ideo
41     X, 5 |          errorem? quicquid est in filio, plus apud matrem fit, cum
42     X, 5 |           detraxeris? ex defuncto filio non habet aliud, quod speret. ~
43     X, 8 |          quae perdidit aliquid in filio, postquam extulit. ~Cum
44     X, 12|          diviseras, et superstite filio fruebaris omnibus tenebris.
45     X, 16|     crudelissime omnium pater, de filio tuo malam umbram fecisti!
46     X, 19|           invisum, si facilius de filio exoraris, ut includas. nec
47    XV, 2 |         est, nemo questus est pro filio pater, nemo exhaustas facultates
48   XVI, 11|      ferre, quam mater. ut aliqua filio carere non possit, non umquam
49  XVII, 7 |        pater, unde parricidium de filio credat, nisi quem posset
50  XVII, 13|         dies, omnis laetitia sine filio; non adloquitur maestum,
51  XVII, 19|         incredibilium malorum? de filio absoluto fecit, ut mori
52 XVIII    |   interrogat illum mater, quid ex filio compererit; nolentem dicere
53 XVIII, 1 |     voluit, an esset incesta, nec filio, quem, tamquam sciret, occidit. ~
54 XVIII, 3 |          igitur miserae sermo cum filio, omnis in publicum pariter
55 XVIII, 5 |          si sit iam iuvene quoque filio severa, iam nurum nepotesque
56 XVIII, 9 |          matre est quam crimen in filio. 'speciosus fuit.' ut hoc
57 XVIII, 9 |        ore, non vultu, sed est in filio matri nescio quid homine
58 XVIII, 10|        inpetraturam se sperabit a filio? hunc animum tuum, senex,
59 XVIII, 10|     adfectus. placet ergo, ut, si filio optigerit indulgentior facies,
60 XVIII, 10|          istud clarius obiecisset filio pater, si usque ad verborum
61 XVIII, 12|           quaestionis nec incesto filio debetur nec innocenti. dabo
62 XVIII, 12|          si confessus fuerit, aut filio, si pernegaverit.
63 XVIII, 14|     medium. memento te fecisse de filio, propter quod tibi non debeat
64 XVIII, 14|     crudelissime senex, silentium filio praestare, si viveret; consumpta
65   XIX, 1 |        audiam, feram. utrumque de filio fieri non potest, ut et
66   XIX, 3 |       ardor explicuit. praeparari filio tormenta non possunt. ~Est
67   XIX, 4 |           fuisset interrogare pro filio. sepelivi tamen lacera membra,
68   XIX, 5 |      videtur omnia respondere pro filio, qui dicit 'occidi'? et
69   XIX, 9 |       rumorem. quaestio de infami filio unam ratione habet, ut probes
70   XIX, 11|         occiso. in gratiam me cum filio reduxit orbitas, iram nostram
71   XIX, 11|    quantam ego debeam reverentiam filio, quem potui torquere solus,
72   XIX, 13|               13] miraris hanc in filio contumaciam, in iuvene patientiam?