Decl., Caput
1 I, 7 | expeditissimo loquitur. Cur enim socium conscientiae
2 I, 8 | tamen ferro suo teneretur. "Cur ergo", inquis, "gladium
3 I, 9 | incredibilem profiteris soporem? Cur ergo tu incolumis es? Quae
4 I, 10| liceret occidere. Non video, cur videri velint relictam mulierem
5 I, 12| ista conparare, perpendere. Cur prudentior sit iudex in
6 II, 11| venenum,' inquit, 'paravit.' cur, per fidem, si sufficit
7 II, 12| tantum instrumenta creduntur? cur non idem porrigit seni?
8 II, 12| maritus nisi manibus uxoris, cur ante parricidium struitur
9 IV, 1 | persuasionis errore, accipite, cur non possim dubitare de fato:
10 V, 17| subinde, iuvenis, interroga, cur aegrum potius elegerim,
11 V, 17| reddi a me posse rationem, cur hoc fecerim, putas? ego
12 V, 17| respondere iubeas orbitatem, cur in exequias totos egerat
13 V, 17| funebrium longus ordo pomparum, cur super flagrantes iaceant
14 V, 17| flagrantes iaceant rogos, cur ardenti non divellantur
15 V, 20| fateor: 'quid agis, infelix? cur desperatione conlaberis?
16 VI, 2 | irascitur, reddat rationem, cur acceptis litteris meis fleverit.
17 VI, 4 | uxoris oculis epistola! cur indicavi, cur scripsi quod
18 VI, 4 | epistola! cur indicavi, cur scripsi quod uxor ac filius
19 VI, 7 | orbitatis vox est: 'fili, cur me reliquisti?' etiam cum
20 VII, 8 | Non invenio, iudices, cur renuat tantopere dives quaestionem,
21 VII, 9 | potest et ante tormenta. ~'Cur,' inquit, 'si mihi causae
22 VIII, 16| occidere, ut inveniretur, cur non debuisset occidi! ~Nullum,
23 VIII, 16| consentiunt. non invenio, cur hominem vulneribus exquiras,
24 VIII, 16| tegimur, medicina descendat. cur ergo non eadem ratione languor
25 VIII, 17| languor est, <si> alius aeger. cur maximum nefas alterius filii
26 IX, 4 | magnas fuisse causas patri, cur hoc mihi imperaret, quod
27 IX, 12| 12] 'cur,' inquit, 'cum ego inimicum
28 IX, 15| 15] 'Cur, cum inimici nos essemus,
29 X, 10| inique ei iniuriae venio, cur, marite, quae ex te filium
30 XII, 4 | dubitat, quid sit in causa, cur civitas opulenta quondam
31 XII, 10| populum, nec sane fuit, cur festinaret; etiam nunc expectare
32 XII, 24| sepultum hucusque protrahis? cur non expectavimus, cur famem
33 XII, 24| protrahis? cur non expectavimus, cur famem non ad constitutum
34 XII, 24| constitutum distulimus, cur ad tantum nefas accessimus?
35 XIII, 8 | sed fortuna dominum dedit. cur infrenatis equis victor
36 XIII, 8 | infrenatis equis victor insidet, cur iniusto cotidie iugo boum
37 XIII, 8 | iugo boum colla deterimus, cur in usum vestium saepe pecori
38 XIII, 10| scelus facere non liceat. nam cur non hoc idem de homicidio
39 XIII, 10| de homicidio respondeat, cur non de latrocinio? non enim
40 XIV, 6 | voluntatem homini datur? vide[o], cur sibi medicina permittat
41 XIV, 8 | libenter accipiat. quin immo cur non potius datur amaturo?
42 XV, 6 | absolveret? nec invenio, cur debeat idem videri, quod
43 XV, 13| rationem? quid agis, infelix, cur redditam modo sanitatem
44 XVI, 4 | 4] Ego non invenio, cur horreat mater arcem, quid
45 XVII, 6 | notabiliter odit, non habeo, cur velim redire, si non amo[r]. ~
46 XVII, 15| inquit, 'voluisse te mori, cur potissimum veneno?' possis
47 XVII, 15| nudatumque mucronem proclamares: 'cur non veneno?' sed nihil est
48 XVII, 16| 16] 'Cur ergo,' inquit, 'si tibi
49 XVIII, 7 | pervenire notitiam. vide[o], cur adulteria proferantur in
50 XVIII, 7 | virtutes fabulas parant! 'cur ista nullis in publicum
51 XVIII, 12| auribus, suis credat oculis. cur in abditam semotamque partem
52 XVIII, 13| debere coram matre torqueri. cur excluditur infelix a sua
53 XVIII, 14| non est eiusdem fateri, cur torseris, et tacere, cur
54 XVIII, 14| cur torseris, et tacere, cur occideris. ~
55 XIX, 1 | et occiderim et fatear, cur meruerit occidi. ~Quapropter,
56 XIX, 2 | inpatientia, maior urit adfectus. cur filium occiderim, indicare
57 XIX, 6 | repressam [taciturnitas]. vide, cur manus, cur verba peccare
58 XIX, 6 | taciturnitas]. vide, cur manus, cur verba peccare videantur:
59 XIX, 11| invicem te, mulier, interrogo, cur, si tanto opere volebas
60 XIX, 12| brevem veramque rationem, cur in quaestione iuvenis occisus
61 XIX, 12| viscerum dolor. quaeris, cur nihil dixerit? quia non
62 XIX, 16| verba miserae quaestionis, cur me coram populo magis interrogas?
|