Decl., Caput
1 I, 14| respicit? Tu praeparare corpus illuc ad ictus potes, dum
2 II, 8 | illud sacrum venerandumque corpus, quod potest ex ignibus
3 II, 9 | explicant! audebit quicquam corpus illud, quod ad singulos
4 II, 16| praetemptatisque gressibus librare corpus, et quia diu sunt incerta,
5 IV, 4 | hoc destinatum damnatumque corpus publicarum utilitatium usus
6 IV, 11| saeculo debeo, dum alacre corpus, dum spiritus viget, dum
7 IV, 12| animum? homo sum, cuius corpus iratum fortasse saeculo
8 IV, 13| haec diversitas videtur in corpus unum dissentientibus solidata
9 IV, 22| adfectum, tuis manibus compone corpus, exstrue rogos, funeri iusta
10 V, 6 | et insepultum quodlibet corpus nulla festinatio tam rapida
11 V, 9 | quia hunc spiritum, hoc corpus non ex indulgentia tua rursus
12 V, 15| attactus; per totum cubile corpus velut super ardentes exagitare
13 V, 16| pirata grassari, idem cubile. corpus, quod gravaretur assidentium
14 VI, 3 | tempora, putrescit interim corpus, nec tutum in sicco iacet:
15 VI, 7 | parte mirabilior: filii corpus matri maria rettulerunt,
16 VI, 7 | reliquisti?' etiam cum tota supra corpus incubuit, amplexam putavi,
17 VI, 9 | vade hercule, si libet, et corpus in fluctum repelle, aut,
18 VI, 22| redemisset, et, cum exanime corpus in fluctus esset abiectum,
19 VI, 23| per tot fluctus volutatum corpus intumuit, tot inlisum scopulis,
20 VI, 23| meum videam et edacis circa corpus filii mei flammas; si hoc
21 VII, 5 | si scindo vestes, nudo corpus, ignes, flagella deposco!
22 VII, 7 | homini non est nova res dolor corpus appliciti~ quod scissa lacerataque
23 VII, 8 | aetatis, solidum plenumque corpus. quam facilis, quam expedita
24 VII, 11| intremiscis, ego ad flagella nudo corpus, te facit pallor exanimem,
25 VII, 12| pro pereunte fecerunt, hoc corpus, haec membra, quae de conplexu
26 VIII, 10| quemadmodum relinquitur exanime corpus, et ibi finem vitae putabit,
27 VIII, 11| proprietatem spiritus, quam corpus acceperit? non tam variae
28 VIII, 16| valetudinis causas, date mihi corpus aliud, alia vitalia; occidam,
29 VIII, 16| de vitalibus trahit, in corpus emanat. inde pallor, inde
30 VIII, 16| remedia quoque vitalibus per corpus immittas, et in latentes
31 VIII, 17| clusisque venis in novas vires corpus arescat. si parum prodest
32 VIII, 18| componitur ad sua remedia corpus, medentium manus anima destituit!
33 VIII, 19| dimittitur cadaver in rogos, qua corpus exanime detinetur amplexu?
34 VIII, 19| grassaturas manus totum corpus admitteret, nudatur miserabilis
35 VIII, 22| quod solum tamen potui, corpus, quod medicus, quod reliquerat
36 IX, 5 | non eram; alebat devotum corpus gravior omni fame sagina,
37 IX, 7 | offulsit. obstupui totumque corpus percurrit frigidus pavor,
38 IX, 9 | vivere. igitur iam nudum corpus vulneribus offerens, ut
39 X, 3 | caducum illud et fragile corpus amisit, quam perdite mulier
40 X, 4 | ignes, oderat rogos; reponi corpus et servari membra cupiebat.
41 X, 5 | cogitationibus accipere corpus, cum vanae absenti animo ~
42 X, 6 | ad matris manus tamquam corpus accedens. nec iam nisi cum
43 X, 8 | atque alligant tamquam reum corpus animam. ferro vero ac lapidibus
44 X, 8 | illos miserrima mater in corpus putat et in membra descendisse
45 X, 12| mulier, vultum, habitum, corpus, incessum? non crederem,
46 X, 12| cinis et favilla, tamen corpus sumebat in noctes, et ad
47 X, 14| cluseris. circuibant totum corpus oculi, non inveniebam, quid
48 X, 17| elementis animaeque dixerunt; corpus caducum, fragile, terrenum,
49 X, 17| evocatos prodire manes, inde corpus et vultus et quicquid videmus
50 XII, 7 | nam quicquid fames coegit, corpus admisit. iam passim moriuntur,
51 XV, 4 | efferentium manus fluens tabe corpus. ut iam istud obicere possit
52 XV, 4 | consederit. aspicio par laboribus corpus retinere sua ministeria,
53 XVI, 3 | rex desideravit vicarium corpus, amplexus est catenas; sponderi
54 XVI, 7 | tyrannus exegerit, vicarium corpus opponam. quid detines, quid
55 XVI, 8 | laxat catenas, non explicat corpus. quid mihi prodest iste,
56 XVIII, 17| artus et perustum complexa corpus exclamo: teneo unicum meum,
57 XIX, 6 | visceribus super exanimis unici corpus cruentis manibus iacentem;
|