Decl., Caput
1 II, 6 | praestabat caecus, ut viveret. misera ignorantia, misera debilitas,
2 II, 6 | viveret. misera ignorantia, misera debilitas, quod te noverca
3 IV, 2 | P.C., ne quid amplius de misera pietate speretis. Qui mori
4 IV, 9 | redderem vitae: quid iuvat, o misera mortalitas, animam per tot
5 V, 4 | quam longum tenuit pietas misera consilium, et, quod numquam
6 V, 15| non eligebat? temptata est misera pietas, et placuit hoc quoque
7 VI, 1 | cuique calamitas praecipue misera atque intoleranda videatur,
8 VI, 6 | quomodo ad matrem redibo, quae misera desiderio tui dies noctesque
9 VI, 8 | 8] tace, tace, misera! ita tu istud optasti? sola
10 VI, 8 | inauditum antea monstrum, misera crudelis. si quid irati
11 VI, 8 | post amissum filium parum misera est. lacrimas ipsas novissime
12 VI, 18| ducit calamitatium nostrarum misera contentio? caeci etiam litigare
13 VI, 23| senectus, ad quam non pervenit miser[a], pueritia, quam nunc transivit,
14 VII, 2 | doloris occideret. o parentum misera condicio, quam novis inusitatisque
15 VII, 13| vidisti. nunc infelix ad nos, misera pietas, redi, quod fieri
16 VIII, 1 | condicione descendit: minus misera quereretur de marito, si
17 VIII, 3 | nuntiatis unius? perdidit misera geminos. ~Passi sunt enim
18 VIII, 6 | solos ergo communicabit misera planctus, et ab omnibus
19 VIII, 9 | volo. quam multas artes, misera mortalium sollicitudo, fecisti!
20 VIII, 21| mater. 'quantum,' inquit, 'misera pertuli laborem, dum tam
21 VIII, 22| suspiriis concutiantur amplexus. misera verecundia sanitatis ingratae:
22 VIII, 22| reliquerat pater, hoc sinu misera collegi ac vacuum pectus
23 IX, 4 | timuissent? ergo, qua una spe misera trahebatur anima, litteras
24 IX, 9 | ad conatus erectus sum! o misera cogitatio, o crudelis natura
25 X, 1 | filio nihil aliud perdiderat misera nisi dies, nec iam timebat,
26 X, 1 | patrem veniret. ~Tantum misera petit, ne minus perdidisse
27 X, 4 | corporis partem osculis misera tepefecerat, illo vitae
28 X, 4 | haberet oculos? iam magum misera quaerebat, ut umbra evocaretur. ~
29 X, 4 | potero, perferam. satiare, misera, satiare saltem memoria
30 X, 6 | colloquebar et audiebam. misera plus perdidi, si nemo credit.
31 X, 9 | doloris; nihil queritur misera nisi par orbitati, nisi
32 X, 10| colloquia et amplexus. quam misera est, quae queritur et de
33 X, 11| auferres, inicerem tamen misera tamquam corpori manum, illam
34 X, 13| 13] At tu misera nihil crudelius ex marito
35 X, 13| illud solacium tuum refer, misera, si potes, et primum confitere
36 X, 13| fuerit. apud me quidem satis misera, satis eras, mater, infelix,
37 X, 14| irascebar oculis et erubescebam misera, si quies fuisset. ecce
38 XI, 10| successuum quoque nostrorum misera condicio! ergo ego victoriam
39 XII, 14| 14] sua quisque consulat misera praecordia, suum ventrem
40 XII, 19| inopia, intolerabilis et misera accersita mors videbatur.
41 XV, 1 | indignumque discrimen, ut misera puella non gratuletur sibi,
42 XV, 12| multa perdideram? ferre misera non poteram, quod te iam
43 XVI, 4 | deberes, mater, ad diem. misera, non intellegis, quanto
44 XVI, 9 | promitterem? testor te, misera conscientia, et si quod
45 XVII, 12| saepius confessione tam misera, et, quia oculos spectaculo
46 XVII, 14| animae laborantis infirmitas, misera felicitate defeci. quem
47 XVIII, 1 | invisam, sive dissimularet misera mortem filii sui, sive quereretur,
48 XVIII, 7 | illo plures locuntur. ~O misera condicio sexus, cuius ipsae
49 XVIII, 17| 17] Audi, quid misera simplicissimo dolore proclamet. '
50 XVIII, 17| velit nolit invidia, meum misera formosum. hoc erat, quod
51 XVIII, 17| supremis tuis nondum praestiti misera comitatum. vivere quidem
52 XIX, 2 | occidi. ~Infelix senectus, misera patientia, sic quoque quam
53 XIX, 13| ita nunc primum laboras, misera, de fama, et post unici
54 XIX, 14| inquit, 'dixit?' felicem te, misera, si nescis! 'quid dixit?'
55 XIX, 15| antequam mentiretur, occidi. ~Misera temporis illius recordatio!
56 XIX, 16| vestes, quibus ipsa iuvenem misera comebat. eamus ad tumulum,
|