Decl., Caput

 1     I, 6 |          renuntiant oculi. Caecus infelix patrem occidit? Deinde cui
 2     I, 13|         herede, exspectaveras, ut infelix iste iuvenis ab ipsis protinus
 3     I, 17|           illa iam olim gravis et infelix anima quaerebat. Ubi nunc
 4    II, 4 |           venenum. ut vero sensit infelix instantem novercam postulantemque,
 5    II, 6 |   gemituque prosequimur. perdidit infelix patrem, perdidit [et] caecitas
 6    II, 23|          manibus arserunt. rursus infelix totum tactu perlustrat incendium,
 7    II, 23|           oculos. quid aversaris, infelix, quid repugnas? scimus te
 8    IV, 1 |    minatur animus meus. non habeo infelix in cogitationibus, unde
 9     V, 5 |      cunctationis mora, et sensit infelix, quid in electionis huius
10     V, 9 |        est pater, cum esse coepit infelix: aspicis collapsum et ex
11     V, 18|         patri. velis tamen nolis, infelix senectus, fatendum est quod
12     V, 19|        meae praesentia volo. ecce infelix ad primum aspectum patris
13     V, 19|       venisse solacia, quod vixit infelix quemadmodum voluit, quod
14     V, 20|    exclamavi, fateor: 'quid agis, infelix? cur desperatione conlaberis?
15   VII, 6 |      putas posse mentiri! perdidi infelix illum cariorem pauperibus
16   VII, 13|    parumper, anime, vidisti. nunc infelix ad nos, misera pietas, redi,
17   VII, 13|           praesentia est. nescis, infelix senectus, quanta tibi opus
18  VIII, 1 |          est frater occisus: nunc infelix par non est dolori, nunc
19  VIII, 5 |           erumpit hoc loco mulier infelix et tota libertate proclamat: '
20  VIII, 19|          recede paulisper, mulier infelix; filii tui nobis referenda
21  VIII, 20|         morte rationem. at mulier infelix clusis advoluta foribus
22  VIII, 21|           dii inmortales, quantum infelix iuvenis animae, quantum
23  VIII, 22|       quem medicus elegit. sentit infelix, cuius orbitatis unicus
24  VIII, 22|         hoc loco, iudices, mulier infelix et velut ad quandam praesentiam
25    IX, 1 |          tamen vel gravius crimen infelix haec abdicationis meae fortuna
26    IX, 22|           homo nec sceleratus nec infelix. ecquando, iudices, hoc
27     X, 1 |           sola omnium supra fidem infelix in uno filio iam alteram
28     X, 2 |       reduxerunt. quomodo tenetur infelix, qui ne propter hoc quidem
29     X, 4 |       evocaretur. ~Reliqua, mater infelix, tu ad iudices referre debebas,
30     X, 5 |        squalor. proclamaret mater infelix, etiamsi talem videre desisset.
31     X, 5 |       dare, non iungere amplexus; infelix primam perdidi noctem, dum
32     X, 7 |          quae supplicia sustinuit infelix illa statim nocte! iam totam
33     X, 8 |     umbrarum? filium tuum, mulier infelix, non impositae inferis clusere
34     X, 9 |             Videtur itaque mulier infelix a dignitatis dolore secedere,
35     X, 10|      habet privilegium suum mater infelix. molles manus et mitia fomenta
36     X, 11|       clamat itaque, clamat mater infelix: 'si mihi aliquam imaginem
37     X, 13|    vidisset.' ~Itaque das, mulier infelix, graves <satis> nimiumque
38     X, 13|        misera, satis eras, mater, infelix, etiamsi tale somnium perdidisses. '
39     X, 19| discusseris, ad me,' inquit mater infelix, 'ad tuas noctes, ad meas
40   XII, 22|         appulsus sum.' ita plane; infelix navigator es et cuius votis
41   XIV, 2 |       aestimare mensuram: perdidi infelix, quod quandoque potui amare
42   XIV, 4 |          voluptate laetitia. nunc infelix uror ac laceror, nunc retinere
43   XIV, 9 |       desinit, amator est. ~'Sed, infelix, misereris mei.' quid ergo
44   XIV, 10|          factus cum iam sum alius infelix, alia patiens! decipiunt
45   XIV, 10|           eiectus[que]. non habeo infelix adfectum, quo quandoque
46   XIV, 12|        pro vita queri; sic patior infelix quicquid est, per quod paulatim
47    XV, 1 |     accusare iam potest. timuerat infelix, ne remedio suo sic repugnaret
48    XV, 3 |           fabula notus. perieras, infelix, nisi bibisses venenum. ~
49    XV, 10|      stationis inpatientia. totos infelix dies lupanarium foribus
50    XV, 13|     consilii rationem? quid agis, infelix, cur redditam modo sanitatem
51  XVII, 3 |       irascebatur, odisse. tandem infelix miseritus mei, miseritus
52  XVII, 20|   convenire precibus? ille vester infelix, ille vester absolutus flere
53  XVII, 20|         an placeat reparare virus infelix, sed praedico, testor: quaecumque
54 XVIII, 13|          torqueri. cur excluditur infelix a sua causa, a sua quaestione?
55   XIX, 2 |           paenitet, quod occidi. ~Infelix senectus, misera patientia,
56   XIX, 4 |  interrogavit. ~Possum iam, mater infelix, coram liberis ac parentibus,