Decl., Caput
1 I | postero die habens gladium filii defixum in vulnere, pariete
2 I | vulnere, pariete ab ipsius ad filii cubiculum vestigiis palmae
3 V, 4 | quod numquam satis manibus filii, numquam satis excusabo
4 V, 9 | rogo, quod mendicus sum filii mei? et quanta, dii deaeque,
5 V, 10| asperitas praestat boni filii iactationem; solus habet,
6 V, 14| affectus est quam filios amare: filii misereri. ~
7 VI, 1 | anima, senex ominosus morte filii mei vivo, parum est, quod
8 VI, 2 | tamen erret ignotus: non est filii mei noverca, sed mater --
9 VI, 2 | auferret? nam ut pietatem filii mei semel indicem: patrem
10 VI, 4 | exempli et prorsus talis filii mater totos efflevit oculos,
11 VI, 7 | 7] sic in navim filii mei male permutatus vector
12 VI, 7 | nescio utra parte mirabilior: filii corpus matri maria rettulerunt,
13 VI, 8 | dum matrem in exequias filii rogo. per matrimonium te
14 VI, 8 | pariter actos et beneficio filii plures, per meum in te obsequium,
15 VI, 9 | narrarique desideras: sepulturam filii maritus a te impetrare non
16 VI, 10| 10] si perseverat esse filii sui noverca, ut hac crudelitate
17 VI, 19| quod tibi non necessaria filii praesentia fuit; adsidere
18 VI, 23| 23] mors ipsa filii tui naufragium fecit, per
19 VI, 23| quod ego vivo! superstes filii mei vivo omnibus diis hominibusque
20 VI, 23| pietatem perderem, in funere filii divortium fecit. video haec
21 VI, 23| videam et edacis circa corpus filii mei flammas; si hoc non
22 VI, 24| feris obiciam,> me corpori filii mei velut tumulus imponam;
23 VII, 1 | infirmitas. percussorem filii mei vidi, et miserior sum,
24 VII, 1 | publicarum suspicionum de filii mei morte consensum, quam
25 VII, 2 | tormenta sunt. percussorem a me filii mei visum esse contendo;
26 VII, 3 | videtis circa me sanguinem, de filii vulneribus excepi; his manibus
27 VII, 3 | tormentorum! quousque percussoris filii mei conscius ero? aperite
28 VII, 9 | scelus? facinus est ideo filii mei perire vindictam, quia
29 VIII, 2 | pietatis videri, qui de morte filii potuit alterius vel certa
30 VIII, 4 | matrem. adacta est a morte filii vel sanitate discedere.
31 VIII, 8 | refert, an per hoc alterius filii anima redimatur? si parricidium
32 VIII, 11| sentirem, si in quacumque filii curatione non adhiberes
33 VIII, 14| orbitatis; ita demum potes filii mortem, si facinus adieceris!
34 VIII, 17| cur maximum nefas alterius filii salute defendis? homo, in
35 VIII, 19| paulisper, mulier infelix; filii tui nobis referenda curatio
36 VIII, 20| adfirmat et accipit de filii morte rationem. at mulier
37 IX | Pauperis et divitis inimicorum filii iuvenes amici erant. filius
38 IX, 23| opinor, et, quae [bene] filii morte pensetur, criminosa
39 X, 3 | perisse <lacrimas> credas. filii sui umbra cui non apparet,
40 X, 11| si mihi aliquam imaginem filii mei vel parvuli vel iam
41 X, 12| meo. haec omnia apud me filii mei membra sunt; ego osculabor,
42 X, 15| parricidio, maius, quam si filii sepulcrum funditus eruisset
43 X, 18| magis metuenda est umbra filii quam cadaver, [necesse est,
44 XVI, 5 | carnifici manum et perituri filii iugulum auctoritate iuris
45 XVII, 5 | dicenti fidem? venenum filii, quod invenerat pater, non
46 XVII, 7 | totumque facinus et animum filii poscat et manus! memento,
47 XVIII, 1 | dissimularet misera mortem filii sui, sive quereretur, tantaque
48 XVIII, 3 | innocens mater, aetas tantum filii facit. accendebat hanc erga
49 XVIII, 4 | terribilis in publicum, et homo filii cruore perfusus non proclamas,
50 XVIII, 5 | est? mater, quae de morte filii maritum malae tractationis
51 XVIII, 12| coniugis ministeria, per filii servulos, in illa potius
52 XVIII, 12| Quodsi tormenta etiam filii placent, si praestanda est
53 XVIII, 13| adhiberi? pater in tormentis filii non aversos tenuit oculos;
54 XIX, 10| inpatiens? ita in morte filii tui nihil aliud ad te pertinet,
55 XIX, 16| occidi, ubi adhuc forsitan filii tui vaga per maestos penates
|