Decl., Caput
1 I, 2 | patri suo in eadem domo esset, novercae in alia: accepit
2 I, 4 | quaereret, excitatus ante esset quam inveniretur. Iungunt
3 I, 11| relinquebat. Quid futurum esset postero die, quantam exspectaret
4 I, 16| obiceres reo, si exheredatus esset. Elige utrum voles: si scivit
5 II, 4 | fuit facinus negare: non esset ausus iuvenis coram ea muliere
6 II, 4 | quae prodidit et sciit, ubi esset venenum. ut vero sensit
7 II, 11| noverca, quam incredibile esset, ut videretur caecus parasse
8 II, 13| invidiam putarem, si confessus esset. bene quod nescit iuvenis,
9 II, 20| fuit, deprehensus iuvenis esset, antequam gladium referret. ~
10 IV, 7 | humanis infirmitatis, ut esset, quod timeret, qui non timet
11 V, 4 | tristius, ut difficilius esset, redditurum se dixit, utrum
12 V, 5 | erexit patris amplexus. si esset in rebus humanis ulla clementia,
13 V, 21| patri tunc fortasse fas esset, si viveret frater; tunc
14 VI, 5 | tui paraveris?' si hoc ita esset, testor deos, de redemptione
15 VI, 9 | quidem cum permissum non esset, pernoctabant ante ostium
16 VI, 11| haec ita sint, sepultus esset filius meus, nisi incidisset
17 VI, 18| manus, alligatos, tamquam esset, qua fugeremus, pedes? solae
18 VI, 20| meam excusatius profectus esset, si me minus desiderasses?
19 VI, 22| exanime corpus in fluctus esset abiectum, si contigisset
20 VII, 9 | mihi percussor quaerendus esset. quis enim credibilior in
21 VIII, 18| mehercules explicare, si esset unici pater. sufficit ergo
22 IX, 5 | attulerunt moras? profectus esset tamen vel invitis omnibus (
23 IX, 20| vinculis piratarum profectus esset, quibus tamen meritis pensarem,
24 IX, 20| praeter vicarias manus nihil esset, navigare voto captivitatis,
25 IX, 20| posset alius quam qui paratus esset pro amico mori? magnum hoc
26 IX, 21| redimebat, habiturus non esset, nihil aliud emit quam honestae
27 X, 3 | ex parentibus et facilior esset affectus. itaque ab huius
28 X, 7 | et tumulorum leve pondus esset, 'filius,' inquit, 'meus
29 X, 11| corripias; scires, quantum esset hoc, si tantundem doleres.
30 XI | quod reus, si convictus esset. ~
31 XI, 2 | adfectibus, quod humilis, quod esset abiectus, in furorem se
32 XII, 5 | praesente fortuna peior tamen esset futuri metus, apparuit nullum
33 XII, 6 | tulimus, ac, ne quid morae esset, pro sua quisque portione
34 XII, 9 | visus conscientia acerbior esset, tota corpora morsibus consumpsimus.
35 XII, 10| unam vocem consentiat, non esset tamen futura par crimini
36 XII, 16| quanta legationi satis esset. si innocentes essemus,
37 XII, 24| exspectasti, et, ne captiosum esset officio tuo maturius redisse,
38 XII, 25| quantum duobus populis satis esset. quantumlibet velocitate
39 XIII, 3 | periculi saltem singulis esset, avidas longe fugare volucres
40 XIII, 4 | quo non mihi vicinus dives esset. ~Nec tamen licuit diu quaerere.
41 XIII, 7 | mortem venerint. ut nihil esset, quod his possem respondere,
42 XIII, 10| perdidissem? nisi fallor, esset aestimatio et apum. an tandem
43 XIII, 18| iam~ nec alia parte opus esset. <ipsi enim sibi invicem
44 XIV, 2 | quod relinqueretur, meus esset adfectus. iterum cum meretrice
45 XIV, 6 | pro condicione, mulier, esset, ut illa nosses gratia tui,
46 XIV, 8 | inventas credo meretrices, ut esset aliquid, quod liceret amare
47 XV, 8 | incommodosque mentis errores fas esset infusa potione compescere.
48 XVI, 2 | contempsimus, et, quasi facilius esset ~inter fides~ placuit sub
49 XVII | terentem. interrogavit, quid esset, cui parasset. ille dixit
50 XVIII, 1 | de qua scire voluit, an esset incesta, nec filio, quem,
51 XVIII, 3 | occidere, fecit, ut notabilior esset caritas matris. omnis igitur
52 XIX, 1 | necessitatis ordinem fas esset intra pectoris huius premere
53 XIX, 4 | et ipsa semper plurimum esset domi, et ab illo secreto
|