Decl., Caput
1 II, 7 | discurrunt. placet etiam post liberos alius maritus, et, unde
2 II, 7 | adiungas? mulieri, quae post liberos inducitur, matrimonii non
3 II, 8 | quemadmodum possit esse citra liberos salva reverentia: non est
4 II, 14| est, quod plerumque contra liberos amantur uxores, et sequentium
5 IV, 7 | retinetur. parentibus vero circa liberos unus adfectus est: favere
6 IV, 22| relinquo tibi pro me omnes <liberos, omnes> parentes. hunc,
7 V, 3 | patris affectus haec ipsa liberos dissimilitudo iungebat,
8 V, 6 | quid etiam <non> inter liberos ac parentes tam commune,
9 V, 7 | succurrere, quibus apud liberos salva est de mutua caritate
10 V, 12| 12] par est in omnes liberos eademque pietas, sed habet
11 V, 12| egregia pietas aequare liberos iustitia desperationis,
12 V, 15| immanitatis, ut possent liberos cum patre partiri, paterentur
13 V, 18| animus fuit, cum inter duos liberos incerta miser electione
14 VII, 2 | offendimus, inimici tamen liberos nostros oderunt. quis hoc
15 VII, 2 | conparatione patres, qui perisse liberos suos nuntiis credunt! ego
16 VIII, 7 | transitus est in rigorem, liberos vultis amare patientia.
17 VIII, 7 | numquid impotens societas est liberos communes esse languentes?
18 VIII, 8 | execrationes, quam ut quis liberos affectu, quo servantur,
19 VIII, 9 | salute commentus. inter duos liberos pari desperatione languentes
20 IX, 18| dicere, si propter illum liberos perdidisses, accipienda
21 X, 16| mehercules parentes, utique qui liberos perdiderunt, ire in istos
22 X, 16| pessimi parentium, qui liberos suos sepeliunt flere contenti,
23 XI | absente eo populus lapidibus liberos eius occidit. reversus dives
24 XI, 1 | pauper, postquam occidit liberos meos. operae pretium putat
25 XI, 1 | erat de solaciis meis, si liberos suos pauper mallet occidi.
26 XI, 1 | pauperis impudentia miror: liberos meos pudore deceptae civitatis
27 XI, 2 | debetis aspicere, tamquam et liberos suos pauper occiderit. ~
28 XI, 3 | hic de me facere potuit: liberos meos, quos inimicus tota
29 XI, 3 | bella converti, tamquam liberos meos ibi perdidissem. si
30 XI, 4 | ita pauper etiam nunc liberos habet? adhuc inimici mei
31 XI, 4 | dolorem, dum omnibus promitto liberos suos, dum minus pro vindicta
32 XI, 4 | legibus ac iure consisto, liberos eius in supplicium patris
33 XI, 5 | pauperis mortem petentem, si liberos suos optulisset. ex omnibus
34 XI, 5 | vindicandos puto, quam quorum liberos aliquis occidit. quid mihi
35 XI, 5 | fecisset facinus homo, qui liberos non haberet. ~
36 XI, 7 | passa quam pater: coacta est liberos imperatoris vincentis occidere. ~
37 XI, 7 | vester, addixit, et nunc ille liberos habet?' si mehercules post
38 XI, 8 | aspicere quasi fatum. quid, si liberos relinquas, immo si serves?
39 XI, 9 | inquit, 'occidite.' non habet liberos, inimice, non habet, quisquis
40 XII, 16| praestiterint. tibi nos, tibi liberos nostros, tibi quicquid homini
41 XII, 27| mortes expectantur: pater liberos esurit, et oppressa decimo
42 XIV, 7 | potes efficere, ut non ament liberos parentes, ut propinquitates,
43 XIV, 10| possim ducere uxorem, amare liberos, appetere amicitias, sperare
44 XV, 6 | contra coniugem, contra liberos meos, ut a sacris avocarer
45 XV, 11| praestat igitur ille mortalibus liberos ac duratura coniugia pietate,
46 XVI, 2 | ratione respiciat, quicquid liberos, <parentes,> fratres, propinquos
47 XVI, 6 | sit. non facit ista lex ad liberos, qui misericordia detinentur.
48 XVIII, 9 | pulchritudo non auget; amare liberos unus adfectus est. liberi,
49 XVIII, 10| interroget, omnes matres liberos suos, tamquam adamaverint,
50 XVIII, 15| generis humani: stant circa liberos attoniti parentes, horret
51 XIX, 16| precibus a te, civitas, per liberos ~ferre coniuges paterne~
|