1-500 | 501-966
Decl., Caput
1 I | illi novercam iuvenemque in secreta domus parte seposuit.
2 I | seposuit. Is noctu, dum in cubiculo cum uxore iaceret,
3 I | habens gladium filii defixum in vulnere, pariete ab ipsius
4 I, 1 | nimium avide suspiciones in nostram transtulit partem:
5 I, 2 | illud ingens domus, quod in medio fuit, ita digesto
6 I, 2 | sine uxore non posset. Tum <in> caede, in qua nemo utitur
7 I, 2 | posset. Tum <in> caede, in qua nemo utitur suo ferro,
8 I, 2 | parricidii, ut rerum intellectu in diversum coacto occisum
9 I, 2 | miserrimo sene notum esse in domo potuit, scitis, quis
10 I, 2 | pater, qui filium caecum in semota penatium parte seposuit,
11 I, 2 | quemadmodum hic miser patri suo in eadem domo esset, novercae
12 I, 2 | eadem domo esset, novercae in alia: accepit secretum quod
13 I, 3 | Habuerat adulescens gladium in cubiculo suo semper, sive
14 I, 3 | suo semper, sive antequam in hanc fortunam incideret,
15 I, 3 | sceleris auctorem) mavult in caede alieno uti quam suo
16 I, 3 | deinde patris ingressum in neutram deflexisse partem,
17 I, 3 | accessisse leviter, non in torum incidisse, non ante
18 I, 4 | sed homo ferrum missurus in casum, satis felix, si percussisset
19 I, 4 | quamcumque corporis partem, in ipsam protinus animam incidit
20 I, 5 | votum novercae: gladium in vulnere reliquisse, quem
21 I, 6 | homine discedit, et, ne in maximis trepidet audacia,
22 I, 6 | trepidet audacia, diu vires in minoribus colligit. Nemo
23 I, 6 | adiuvant oculi, et hunc in pectoribus humanis furorem
24 I, 6 | videbant. Vitiis enim nostris in animum per oculos via est.
25 I, 6 | via est. Aliis tradidit in parentum sanguinem luxuria
26 I, 7 | ducem elegit? Ille, qui erat in cubiculo suo solus, secum,
27 I, 7 | ponere certa vestigia et in omnem timoris sui partem
28 I, 7 | vultum. o quam parum est in metu ipsos etiam oculos
29 I, 8 | uteretur. Nimirum illud in mentem venit, quia erat
30 I, 8 | Nam si alienum et ignotum in vulnere patris gladium reliquisset,
31 I, 8 | ergo", inquis, "gladium in cubiculo tuo habebas?" Quia
32 I, 8 | servulis notum? Pependit in cubiculo tamquam testis
33 I, 8 | conscientiae meae, palam, in medio, neglegenter, sic
34 I, 8 | trepida velavit; tam notus in cubiculo fuit quam caecitas
35 I, 9 | circumit, an se committit in medium et per spatia tenebrarum
36 I, 9 | defensio est. Ita feritur in sinu tuo maritus, et tu
37 I, 9 | vicimus, innocentes sumus! Cum in eodem lectulo fueris, cum
38 I, 11| parricidam confessus est. Ferrum in vulnere reliquit: si nondum
39 I, 11| spatium parietis (diu enim in secretam domus partem revertendum
40 I, 12| admotus est, transit, aut in manu tarde reptantis arescit.
41 I, 12| nunc, unde tantum sanguinis in manu; tunc enim ex omni
42 I, 12| vestigium potest, plicetur in capulo et se, dum telum
43 I, 12| Cur prudentior sit iudex in deprehendendo scelere quam
44 I, 12| deprehendendo scelere quam reus in admittendo, hoc esse in
45 I, 12| in admittendo, hoc esse in causa puto, quod alter tantum
46 I, 13| exspectatio tua. Veneras quasi in vacuam domum et sine herede,
47 I, 13| ubi occisus est maritus? In cubiculo suo. Hoc paulo
48 I, 13| defendendum non fuit. occisus est in cubiculo senex: ita ille
49 I, 13| occasionem, et expeditum tibi in proximo facinus est. Non
50 I, 14| inquit, "gladius pervenit in meam potestatem, qui privigni
51 I, 15| reservata sunt: cum maritus tuus in cubiculo occideretur, sciebas
52 I, 15| fecisses, ideoque sanguinem in illam partem induxisti,
53 I, 15| illam partem induxisti, in quam quaeri volebas, ut
54 I, 15| innocens, quia privigni gladius in vulnere, quia paries cruentatus;
55 I, 15| habuit, quem iratus pater in secretam domus partem relegaverat." [
56 I, 15| miser illam occupa partem, in qua nemo te videat, in quam
57 I, 15| in qua nemo te videat, in quam solus ego veniam. Sint
58 I, 16| Absentem puta miserum, in paternis sedibus aliquem
59 I, 17| nunc primum, quid non miser in hoc sene perdidit! Vivebat
60 II | illi venenum, quod iuvenis in sinu haberet, et sibi promissam
61 II | negavit. exquisivit et invenit in sinu venenum, interrogavit,
62 II | heredem. eadem nocte strepitus in domo fuit: intravit familia
63 II | domo fuit: intravit familia in cubiculum domini, invenit
64 II | dormienti similem, caecum in limine cubiculi sui stantem,
65 II, 1 | reverentia deperire virtutum, cum in patrocinium summae pietatis
66 II, 1 | sibi, ut incredibilior sit in parricidio caecus, quam
67 II, 1 | fecit, quod est summum in rebus humanis nefas, ne
68 II, 1 | rebus humanis nefas, ne vel in alio crederetur. ignoscite
69 II, 1 | quod indignatur se iuvenis in honorem tantum calamitatis
70 II, 1 | debilitatem probationes: caecus in parricidio non debet suspectus
71 II, 2 | Iuvenis iste, de quo summa in rebus humanis monstra finguntur,
72 II, 2 | qua fugimus, erumpimus, in medium cucurrit incendium.
73 II, 2 | medium cucurrit incendium. in quanto tunc periculo fuit,
74 II, 3 | servaretur et mater. minus tamen in utroque fecerat, nisi perdidisset
75 II, 3 | oculos. viderint, qui filium in eo magis parente mirantur,
76 II, 3 | magis parente mirantur, in cuius salutem faciem vultusque
77 II, 3 | privignus, venenum, quod in miseri sinu abdiderat, deprehensura
78 II, 4 | mulier, quae se dicebat in conscientiam sceleris admissam,
79 II, 4 | membra pertractans et mersis in sinum manibus, dum cuncta
80 II, 5 | ministeria caeci, et de scelere, in quo solus nocens esse parricida
81 II, 6 | iudices, quod illa nocte in cubiculo novercae, quod
82 II, 6 | cubiculo novercae, quod in lectulo factum est, domus
83 II, 6 | a scelere rediens, stans in limine cubiculi sui animo
84 II, 6 | postulaverat de veneno. quod in lectulo gladius cruentatus
85 II, 6 | inveniri potuit venenum. in parricidii suspicione gladius
86 II, 9 | abruptum est? facinus admittet, in quo nihil ipse facturus
87 II, 9 | quam fecerint ignes? nemo in incendio solos ex homine
88 II, 10| caecitatem carior est pater, cum in locum successit oculorum,
89 II, 10| est infinita pietas, cum in illa debeas amare quod feceris.
90 II, 10| dicitis, iudices? transferet in facinus hunc caecitatis
91 II, 10| inquit, 'iuvenem egit in facinus.' hoc si credibile,
92 II, 10| tota nostra luxuria. hi nos in omnia cotidie vitia praecipitant:
93 II, 10| paupertate conveniat. homo in honorem parentum excaecatus
94 II, 11| cum maius habere possit in gladio parricida secretum?
95 II, 11| deprehensa debilitas collegit in vires? nemo, iudices, nemo
96 II, 12| diversitatem: temptatam se in parricidii conscientia<m>
97 II, 12| porrigat, volo te rursus in facinus hortetur, volo plura
98 II, 13| decipiunt, quid refert, quid in sinu habeat, ille, quem
99 II, 15| seu parricida est, adhuc in suo silentio stupet, nec
100 II, 16| complexus veniunt.+ non sit in potestate caeci, quin tanto
101 II, 17| tantum virium caeco, ut in uno statim ictu mors tota
102 II, 18| illam quietem transierit in mortem; sit aliquid necesse
103 II, 18| en ecce vitalibus ruptis in amplexus tuos effunditur
104 II, 19| manus, tot proclamationes in eodem tenore duravit, nolite
105 II, 19| vociferatione completur: tu iaces et in cadaveris similitudinem
106 II, 20| prudentiae strepitum, quem in cubiculo senis fuisse confessi
107 II, 20| iudices, neminem fuisse in domo, quem non fragor ille
108 II, 20| caecus quoque inventus in limine est, sicut solet
109 II, 20| facile discurrit, quid adhuc in limine facit? evasit, effugit,
110 II, 21| cum clusus animus non exit in visus, non habet, unde timori
111 II, 21| potest neglegere caecitas in cubiculo suo ducem, in quo
112 II, 21| caecitas in cubiculo suo ducem, in quo dies omnes cunctasque
113 II, 21| innocentius caeco, qui nec in scelere deprehensus est,
114 II, 21| scelere deprehensus est, nec in dissimulatione. ~Proclamat
115 II, 21| nuntiareris occisus, et in illa discurrentium trepidatione
116 II, 21| accommodasset oculos! primus in cubiculum intrassem patris,
117 II, 22| sunt sinus, non referret in cubiculum suum ferrum, quod
118 II, 23| pietatis audacia est ire rursus in flammas, illo ubi patrem
119 II, 23| Protrahatur, iudices, si videtur, in medium reus; plurimum probationibus
120 IV | causas <voluntariae> mortis in senatu non reddiderit, insepultus
121 IV, 1 | 1] Positus, P.C., in ea condicione tristissimae
122 IV, 1 | meus. non habeo infelix in cogitationibus, unde non
123 IV, 2 | victae mentis integritas est in mea potestate; brevi non
124 IV, 2 | nostrae gaudio stupet, et in opera mea totus oculis animoque
125 IV, 2 | vocat parricidium suum, et in orbitate, quam facere sibi
126 IV, 3 | caeli, digestis sideribus in numeros ad publici privatique
127 IV, 4 | deprehenderat, protulit in medium et proclamavit futurum
128 IV, 4 | numerus fefellit, non sexus in partu, non iuventa, non
129 IV, 4 | quantum te quaesivimus in bello! tuli enim, deos testor,
130 IV, 4 | tuli enim, deos testor, in aciem, tuli non virium iactationem,
131 IV, 5 | multa faceremus inviti: in medios hostium globos perditus
132 IV, 5 | revertor, occurreret, ne in oscula mea plenasque adhuc
133 IV, 5 | laxetis. proclamo, testor: in novissimo fati stamus abrupto,
134 IV, 5 | fuerat hunc spiritum aut in ipsa maternorum viscerum
135 IV, 5 | privatos vicerit metus, et in honorem virtutum scelera
136 IV, 6 | legis attingere, ut illam in advocationem [sacrae] mortis
137 IV, 6 | commodate, conferte. [est quod in] utriusque iuris auctoritati
138 IV, 6 | iuris auctoritati est, quod in mea morte tribuatis: praestate
139 IV, 9 | factum putat, ut teneremur in vita. illa vero non timet
140 IV, 9 | maioris cruciatus metus in suprema compelleret. igitur
141 IV, 9 | lucrarentur obitu, rursus in poenam nocentis insepulti
142 IV, 10| putatis, quanto plura sint in hac aevi brevitate fugienda,
143 IV, 10| proclamare naturam: 'receptus es in hoc pulcherrimum mundi rerumque
144 IV, 10| et per succedentium vices in ordinem mortalitatis natus
145 IV, 10| cursus adplicat fato, et in hac turpissima perpetuitatis
146 IV, 11| casus ago? homo receptus in publicas gratulationes praesentiae
147 IV, 12| parricidam? en quem mittamus in experimentum, cui credamus!
148 IV, 12| videtur elegisse materiam, cui in primis continuo natalibus
149 IV, 12| sine morte sua, nocens, in quo debeatis ipsas quoque
150 IV, 13| Nescioquae me prodigiosa feritas in patrem velut telum aliquod
151 IV, 13| haec diversitas videtur in corpus unum dissentientibus
152 IV, 13| traherentur, terrenum pondus in medio quanto superne spiritu,
153 IV, 14| caligine protracta posuit in vultum, digessit in partes.
154 IV, 14| posuit in vultum, digessit in partes. postquam dederat
155 IV, 14| proprietate signatur et in totam aevi sui brevitatem
156 IV, 14| ausus diligenter adtendere in arcana naturae sacrum misit
157 IV, 15| dirigeretque, quo mallet. atquin in eo tota ratio fallendi est,
158 IV, 15| prioribus debeat credi? in parricidio quod prospiciebat
159 IV, 15| praediceretur. ~Fero tamen, ut quis in aliis consultationibus decipi
160 IV, 16| siderum qualitate, quibus in ortu suo ~cuncta~ gignuntur,
161 IV, 16| languido iam vergentis in proclive mundi: hebescentibus
162 IV, 16| deorum fulgor inluxerit, in populi consurget imperium.
163 IV, 16| imperium. credo mehercules in illum natalem monstri mei
164 IV, 16| corporibus animas, fortassis in me renatus sit aliquis ex
165 IV, 17| bella;' venerunt. 'ibit in aciem te volente;' misisti. '
166 IV, 17| me aliud notabilem fecit in bello, quam quod non parco
167 IV, 17| grassandi materia consumpta est, in facinus necesse est otiosus
168 IV, 18| partem responsi futuram in alio opere iam vidisti,
169 IV, 18| experimenta consentiunt. in responso, cui cuncta cesserunt,
170 IV, 18| quod maximum facinus non in prima aevi mei parte posuerunt,
171 IV, 20| odisse quem timeas. cum bene in osculis meis amplexibusque
172 IV, 20| narrasse captivi, nescio quem in me monstruosi vultus horruere
173 IV, 20| illud pugna, non acies: in bello parricida vincebam,
174 IV, 22| bello credidisti. finge nos in ipso prosperi Martis cecidisse
175 IV, 22| nos retinere voluisses, in suprema mea transfer adfectum,
176 IV, 23| extractus mucro visceribus, in quem se collabentis corporis
177 V | MAIOR V~Liberi parentes in egestate aut alant aut vinciantur.
178 V | scripserunt. pater universis bonis in <n>ummum redactis profectus
179 V, 1 | 1] Quamvis, iudices, in tanta malorum continuatione
180 V, 1 | mentesque tractavi, nec mihi in illa tristissima condicione
181 V, 2 | ante omnia, qui se queritur in fratris comparatione damnatum,
182 V, 2 | probavit saeva captivitas, in totam dissimilitudinem vitae
183 V, 3 | mentis magnam protinus et in membra constantiam. ille
184 V, 3 | constantiam. ille vero pariter in laetitiam metusque resolutus,
185 V, 3 | iungebat, et erat quaedam in inaequalitate caritatis
186 V, 3 | iuvenum aequalitatem etiam in calamitatibus fortuna servavit:
187 V, 3 | persuasionem carioris invenio: in captivitate communi, puto,
188 V, 4 | redempturus. cunctas facultates in pretia collegi; rus, servulos,
189 V, 4 | piraticae feritatis ingenium est in captivorum taxatione solos
190 V, 4 | certum habeo, iudices, ut in tristissimae necessitatis
191 V, 5 | et sensit infelix, quid in electionis huius necessitate
192 V, 5 | patris amplexus. si esset in rebus humanis ulla clementia,
193 V, 5 | decessit etiam redemptus, et in perituro filio nihil aliud
194 V, 5 | nihil aliud electum est. in quo fui miser famae periculo!
195 V, 5 | videram continuo, iudices, in carcere illo, quantum promitteret
196 V, 6 | mortalitatis artifex deus in commune succurrere et per
197 V, 6 | mutuas auxiliorum vices in altero quemque, quod pro
198 V, 6 | fortuitorum religiosus horror. in aliena fame sui quisque
199 V, 7 | traxistis, anima portio brevis in suum rediret auctorem. vultis
200 V, 8 | ut huic nomini salva sit in omni personarum diversitate
201 V, 9 | accidentium mensura non exit, in orbitate mendicum. riget
202 V, 9 | nudatis ossibus cutis, et, in fame sua homine consumpto,
203 V, 9 | corpore. iterum bonus sum, in pristinam religionem de
204 V, 10| tamen ideo minus est, quod in hunc te divinorum humanorumque
205 V, 11| exhausisti senex census in pretia meretricum.' quamquam
206 V, 11| ad causas. quid vero, si in educationem, in discursus,
207 V, 11| vero, si in educationem, in discursus, in pretia vacuatus
208 V, 11| educationem, in discursus, in pretia vacuatus sum? excedit
209 V, 11| affectibus filio perire quicquid in altero de necessitate praeponderat.
210 V, 12| 12] par est in omnes liberos eademque pietas,
211 V, 12| eademque pietas, sed habet in aliquo plerumque proprias
212 V, 12| severitas probitasque commendat; in quibusdam diliguntur impatientius
213 V, 12| universitas, cum, quicquid in ali<qu>o cessare creditur,
214 V, 12| ali<qu>o cessare creditur, in altero restituit alter affectus.
215 V, 12| quorum magnitudo laborat in solido. ~
216 V, 13| eam praevaluisse partem, in qua tantum filius erat.
217 V, 13| nostra frugalitas? unde et in illa solitudine carceris
218 V, 14| est. quicquid [inter vos] in alterutro fecero, affectus
219 V, 14| tibi praetuli, sed quod in te fratri praetulissem.
220 V, 15| partes non habentis. cum in comparatione sani aeger
221 V, 15| cesserint cunctae calamitates, in cuius comparatione consolari
222 V, 15| quicquid viribus feras, et, cum in plenum adhuc sanguinem adversa
223 V, 15| aliquid ex homine praemittit in mortem, cum cibos, haustus
224 V, 16| Retuli, iudices, usque adhuc in penatibus suis, iuxta parentes
225 V, 16| naufragiis, nullus nisi in supplicia mortesque prospectus,
226 V, 16| membra labantur, rursus in modum stringentium tenent,
227 V, 17| lassata dolore transtulerit, in supplicium redit renovata
228 V, 17| respondere iubeas orbitatem, cur in exequias totos egerat census,
229 V, 18| moras ferre non poterat, in quo mihi pirata vendebat
230 V, 18| commendabat relictum quod <in> te praetulissem. quam frequenter
231 V, 19| Ponere vos, iudices, velut in illa necessitatis meae praesentia
232 V, 19| daturus erexit, nec usque in cervices meas spiritu iam
233 V, 19| iam deficiente perlatas in suum miser iterum cubile
234 V, 19| obstreperet, lassatos artus in sua tenuere patientia. ego
235 V, 20| recidentis amplexus posuit in sinu meo, et cum lassa suspiria
236 V, 20| lacrimas, tandem spiritu vix in paucissima verba collecto '
237 V, 20| residuum laborantis animae in tuo poneremus amplexu; sed
238 V, 20| mersus profundo, proiectus in fluctus exitum faciam hominis,
239 V, 20| elegisse me negem, vultis in lucem diemque productus
240 V, 20| audi, quam multa nobis in morituro filio pirata reddiderit:
241 V, 20| deficiens respiravit aliquid in toro tandemque liberas vinculis
242 V, 21| grande, velit nolit, fortuna in orbitate solacium: filium,
243 V, 21| audias tamen necesse est in hac <im>pietate verum. evasisse
244 V, 22| debeat, itaque transfert in hoc defensionem, ut posse
245 V, 22| pectori apponam, sinus, in quos egeram exhaustarum
246 V, 22| quo reversus es. ~Durat in suscepto rigore iuvenis,
247 V, 23| impotentissime generis humani, quem in tormenta mea doloremque
248 V, 23| quidem rogabo, qui soleo, sed in tuos sinus populus congerat
249 VI | DECLAMATIO MAIOR VI~Qui in calamitate parentes deseruerit,
250 VI | manibus redemit patrem. idem in vinculis decessit. abiectus
251 VI | vinculis decessit. abiectus in mare et appulsus ad litus
252 VI, 1 | 1] Etiamsi, iudices, in hac asperrima condicione
253 VI, 1 | condicione fragilitatis humanae, in qua nemo prope mortalium
254 VI, 1 | sum. indigna est impietas in suos: quae quanta versetur
255 VI, 1 | suos: quae quanta versetur in hoc iudicio, videtis. sed
256 VI, 1 | filius. quid ego putarem in rerum natura posse reperiri,
257 VI, 2 | doloris comes paenitentia, in illum mortiferum carcerem
258 VI, 2 | officia? lex parentibus in calamitate ferre opem iubebat;
259 VI, 3 | interim corpus, nec tutum in sicco iacet: cadaver ab
260 VI, 3 | etiam alieni parentes, totus in spectaculum populus effusus
261 VI, 3 | consumpsit, iam lenta tabes in terram defluxit, iam soluta
262 VI, 3 | parentium fuit, propensus in amorem tui, mentior, nisi,
263 VI, 4 | lamentatio ~fuit iuvenem nescio in me magis an in te futurum
264 VI, 4 | iuvenem nescio in me magis an in te futurum impium, si non
265 VI, 4 | calamitatium rabies, et novissime in furorem vota ipsa vertuntur.
266 VI, 6 | iam usu defendebam meum et in his annis iam maturam mortem
267 VI, 6 | at ille contra: 'ego te in calamitate deseram? ego
268 VI, 6 | fortasse, si redieris, videbit. in summa: non recedo; fas est
269 VI, 6 | filium credidissent. ipse in se transtulit ferreos nexus,
270 VI, 6 | supremum tamen et (nefas!) in aeternum me iam catenatis
271 VI, 7 | 7] sic in navim filii mei male permutatus
272 VI, 7 | catenae; exemplum saeculi in myoparone moritur. mater,
273 VI, 7 | at ista legem recitat et in cadaver fili perorat.
274 VI, 8 | sexus parentes, dum matrem in exequias filii rogo. per
275 VI, 8 | beneficio filii plures, per meum in te obsequium, iam mei miserere,
276 VI, 9 | 9] Iam si totum adfectum in hunc consumpsisti virum,
277 VI, 9 | hercule, si libet, et corpus in fluctum repelle, aut, si
278 VI, 9 | litigamus, consistimus: in diversum abimus. nempe cum
279 VI, 10| virum quam filium. quamquam in hoc mutuae caritatis affectu
280 VI, 11| 11] sive omnis in defunctis sensus perit,
281 VI, 11| filium, certe rerum natura ut in generandis alendisque hominibus
282 VI, 11| operit. at ipsa longo tempore in terram ossa desidunt. nobis
283 VI, 11| filius meus, nisi incidisset in matrem. ~Et haec, iudices,
284 VI, 11| iuveni sit obiectum, quod in calamitate non deseruerit
285 VI, 11| sed quatenus luctus nostri in ius vocantur, et flenti
286 VI, 11| tamen lex est? qui parentes in calamitate deseruerit, insepultus
287 VI, 11| insepultus abiciatur. omnis nobis in hac ~prius causa, iudices,
288 VI, 12| nititur parentem fuisse in calamitate eam, quae deserta
289 VI, 12| insepultum. quid tum fuerit in causa, quid sit postea consecutum,
290 VI, 12| cum dicit: qui parentes in calamitate deseruerit, . . .
291 VI, 13| 13] Atque in eo, quod primum proposueram,
292 VI, 13| semel apparuerit patere in eiusmodi causis defensionem,
293 VI, 13| omnibus succurrere, dum in ipsa lege occupatus est.
294 VI, 13| locorum distantia; habet lex in medio debitorem. duc ad
295 VI, 13| puto fore dubium, quin ius in hac lege fuerit et mihi,
296 VI, 13| miser est. nam si deserere in calamitate nil aliud putamus
297 VI, 14| natus ex nobismet ipsis in rebus adversis praesidium
298 VI, 14| non contemptu tui venit in carcerem.
299 VI, 15| iam alligatus sum; tu sana in domo, ego iam paene defunctus
300 VI, 15| ego iam paene defunctus in carcere; tibi adhuc non
301 VI, 15| quisquam figuratione quadam in hac malorum condicione iudicem
302 VI, 16| qui totam cogitationem in se rapit, feliciter cessat,
303 VI, 16| contingit) honesta calamitas et in quacumque fortuna beata
304 VI, 16| rationem reddit, et praesertim in tam bona caecitatis conscientia,
305 VI, 17| audi tamen, quam multa in illis epistolis non scripserim.
306 VI, 17| non scripserim. o fili, in quibus te malis reliqui!
307 VI, 17| minimum est: habitamus in fluctibus, hiberni nos ferunt
308 VI, 18| fugeremus, pedes? solae in carcere tenebrae iuvabant.
309 VI, 19| 19] Verum haec etiamsi in aequo ponerentur, multum
310 VI, 19| ponerentur, multum tamen in alteram partem debuisset
311 VI, 19| condicione venalem, quod utique in confessione est, nemo alius
312 VI, 19| propter me fecerit. quamquam in hoc litigatu quodammodo
313 VI, 20| probavimus, is parentes in calamitate deserit, qui
314 VI, 21| vellem. ingressus est maria, in quibus iam minimum periculi
315 VI, 21| tulit, qui, cum venientia in patrem tela excepisset,
316 VI, 21| hoc ipso admoneor exemplo: in honorem pietatis etiam damnati
317 VI, 22| tenaci memoriae traditum in ipsa astra sublimem pinnata
318 VI, 22| lectulo matris incumbere et in huius ministeriis deditum
319 VI, 22| et, cum exanime corpus in fluctus esset abiectum,
320 VI, 22| quod te puto exspirasse in carcere meo? ~Nondum matri
321 VI, 23| infelicius, quam cum venit in terram. o quam grave est
322 VI, 23| quoque pietatem perderem, in funere filii divortium fecit.
323 VI, 23| transivit, adulescentia, in qua periit. supersum, ut,
324 VI, 23| utere. felicem te, quod in hac fortuna irasceris!
325 VI, 24| est. si vero vincimur, ibo in litus miser, planctibus
326 VI, 24| quod certe licet, filium in mare proiciam: iam, crudeles
327 VII | adulescens. offert se pauper in tormenta dicens a divite
328 VII, 1 | me dives non putat aliud in quaestione dicturum; neque
329 VII, 2 | reponunt: iam mihi videor et in tormentis esse confessus.
330 VII, 2 | iudices, non debebam nisi in quaestione narrare. felices
331 VII, 2 | quaestione narrare. felices illos in mei conparatione patres,
332 VII, 3 | illum, qui fortassis aliquid in mea morte fecisset. confiteor,
333 VII, 3 | labentis unici membra sustinui. in oculis adhuc vultus ille
334 VII, 3 | creditur! vidi, ita possim et in tormentis idem dicere. aut
335 VII, 3 | molem accusationis etiam in manifesta veritate susceperim:
336 VII, 3 | mihi credatur testimonium in mea orbitate dicenti. itaque
337 VII, 4 | sed potestas; quicquid in honorem alicuius inventum
338 VII, 4 | mireris, tantundem poscit in ultione novitatis. filius
339 VII, 4 | ultione novitatis. filius in conspectu patris occisus
340 VII, 5 | occidere. filium igitur meum in conspectu meo occisum esse
341 VII, 6 | ego nescio, an mihi possit in quaestione sufficere quod
342 VII, 6 | silentii adferas causas; in quaestionibus tantum corpora
343 VII, 7 | suspectus, ille scilicet, in quo servilium pectorum recessus,
344 VII, 7 | servilium pectorum recessus, in quo verniles excutiuntur
345 VII, 7 | nobis inter ista secretum? in tormentis libero homini
346 VII, 8 | patientiam, exigo quaestionem, in qua quid dicturus sim, nescio;
347 VII, 8 | adice quod nihil minus in quaestione diu possis dicere,
348 VII, 9 | interrogat, qui non habent in sua potestate credentis!
349 VII, 9 | esset. quis enim credibilior in caede pauperis quam dives
350 VII, 9 | torqueri, et totum facinus in has angustias redegisti,
351 VII, 10| mehercules te puto, quod in senectute magni doloris
352 VII, 10| est quod affirmo: filium in conspectu patris occidere
353 VII, 11| ais, dives? orbitatem meam in tale scelus <a>usumque convert<i>
354 VII, 11| posco flammas, tu non habes in meo dolore patientiam. rogo,
355 VII, 13| Miserum me, si fas est in quaestione mentiri! sine
356 VII, 13| pietas, redi, quod fieri in ipsa orbitate non potuit,
357 VII, 13| ego tamen vidi. si vocem in eculeis ignibusque perdidero,
358 VIII, 1 | perituro laborasse fato, in quo inventum est, quod sanaret
359 VIII, 2 | videtur fecisse rem maximam et in locum iuvenis amissi substituit
360 VIII, 2 | ipsa desperatione crevisse, in hoc solum impendit, ut tantundem
361 VIII, 4 | nescientium vidit hanc patris in periculo liberorum rigidam
362 VIII, 4 | nimiamque patientiam et hominem in filiorum languore sollicitum
363 VIII, 4 | similibus, tam paribus aegris in alterum desperatio illa
364 VIII, 4 | quid passus sit iuvenis in morte, qua medicus parabatur,
365 VIII, 5 | curationis paret, quod videtur in alio fratre explicata promissio:
366 VIII, 6 | est abire, discedere, quas in pessimi coniugii durum perpetuumque
367 VIII, 6 | mortales, ut de hominibus, in quos plus ex harum sanguine,
368 VIII, 7 | estis, qui crescentes adhuc in peregrinationes, qui iam
369 VIII, 7 | peregrinationes, qui iam adultos in castra magnorum parentum
370 VIII, 7 | velocissimus transitus est in rigorem, liberos vultis
371 VIII, 7 | feritatis excedit, captatis in magna calamitate laudari.
372 VIII, 7 | potestate matri, illius si in aegri toro proximus locus,
373 VIII, 8 | innocentiae favore miseremur. in carceribus et in illa profunda
374 VIII, 8 | miseremur. in carceribus et in illa profunda nocte poenarum
375 VIII, 8 | totque perituros omnium tamen in se retorquet oculos unus
376 VIII, 9 | robustiorem, illam adhuc in prima rerum naturae veritate
377 VIII, 11| variae mortalibus formae, nec in vultibus nostris sedet tanta
378 VIII, 11| diversitas, quanta latet in ipsis dissimulitudo vitalibus.
379 VIII, 11| compago formavit, et, prout in nos plura seu rariora de
380 VIII, 11| aegros posse sanari, nec in hoc probaverunt, qui evasit,
381 VIII, 11| probaverunt, qui evasit, nec in illo, quem non languor occidit. ~
382 VIII, 11| profutura temptasse, et in re, quae plus de incerto
383 VIII, 11| tua feritate sentirem, si in quacumque filii curatione
384 VIII, 12| fuisse languorem.' rogo, quis in ullo mortalium ferat ignorantiam
385 VIII, 12| idem sit. nihil, iudices, in rebus humanis voluit esse
386 VIII, 12| ipsa similitudo dissimile. in plerisque, quamvis sit indiscreta
387 VIII, 12| fato. nec enim tam pariter in lucem de maternis exiluere
388 VIII, 13| cursus~ diversi siderum in primo statim ortu rotato
389 VIII, 13| quis ex parentibus nescit in hanc se mortalitatis procreare
390 VIII, 14| nunc me queri putatis, quod in re, de qua credere nec omnibus
391 VIII, 15| sanabo.' memineris, pater, in hac condicione prius esse,
392 VIII, 16| valetudinis de vitalibus trahit, in corpus emanat. inde pallor,
393 VIII, 16| per corpus immittas, et in latentes meatus <per> haec,
394 VIII, 16| insederit, unde prorumpat in gemitus conscius dolor.
395 VIII, 17| pressis clusisque venis in novas vires corpus arescat.
396 VIII, 17| diversitate varietur? numquam in alienis visceribus invenias
397 VIII, 17| filii salute defendis? homo, in quo sola quaeritur causa
398 VIII, 18| 18] quicquid nos in vitia morborum a naturali
399 VIII, 18| admisit oculos? plurimum in nobis etiam timore mutatur.
400 VIII, 19| qua vix dimittitur cadaver in rogos, qua corpus exanime
401 VIII, 19| unumquemque detrectas, parricidium in utroque consumis. duorum
402 VIII, 19| Transfert, iudices, reus in medicum electionis invidiam: '
403 VIII, 19| servorum repente mutata sunt in mortis officia. detrahuntur
404 VIII, 19| paulatimque discindens animam in confinio mortis ac vitae
405 VIII, 21| usus occasione rarissima in omnem voluit proficere novitatem.
406 VIII, 21| satiata destituit; hinc alium, in novas vires recensque robur
407 VIII, 21| rigore contentio. totus in lacrimas maeroremque resolutus
408 VIII, 21| parricidii pudore fugiebat. in omni proclamatione gemituque
409 VIII, 22| renovatur, accenditur, et in his vultibus illum cotidie
410 VIII, 22| securitate mortis explicitus in aliquo <angulo> sedis aeternae
411 VIII, 22| non quidem licuit mihi in illud conditorium cubiculum
412 IX | erant. filius divitis, cum in piratas incidisset, scripsit
413 IX | lanistae venierat, pervenit in civitatem, in qua munus
414 IX | pervenit in civitatem, in qua munus parabatur, sub
415 IX | alimenta ei praestaret. ipse in pugna occisus est. divitis
416 IX, 1 | infelicem ego feci. tamen in hac quoque omnia excogitantis
417 IX, 1 | quoque omnia excogitantis in me fortunae violentia confiteor
418 IX, 1 | divitem steterat, amissis in uno iuvene omnibus bonis
419 IX, 1 | licet enim totas advocemus in odia fortunae vires et unum
420 IX, 2 | liberaliter data nec diu danda in offensam meam compulerint:
421 IX, 2 | fulmine castigari meruit in differendis precibus verecunda
422 IX, 2 | emendatio paenitentiae est, hic in publico vobis adhibitis
423 IX, 2 | luxuria contraxi, nec profusus in vitia fortuna nostra male
424 IX, 3 | diversis causis contentio. hic <in> irascendo pertinax erat,
425 IX, 3 | irascendo pertinax erat, ille in cedendo contumax. quamquam,
426 IX, 3 | laboravit, et, si quid mihi in eo satis perspectum est,
427 IX, 3 | gratiae via, stare visus in suscepto circuitu tamen
428 IX, 4 | praesidium, hoc sperare in illa sorte non poteram;
429 IX, 5 | retinuit pater. immo, si quid in subsidia vitae seposuerat
430 IX, 5 | parca frugalitas, id omne in impensas itineris contraxit
431 IX, 5 | qui numquam navigaverunt. in omnia praeceps, sine respectu
432 IX, 6 | vulnera, gemitus, cruor; totum in oculis periculum. si quid
433 IX, 6 | oculis periculum. si quid est in me abdicatione dignum, iudices,
434 IX, 6 | unum crimen agnosco: quod in haec amicum meum misi. est
435 IX, 7 | namque et natura redit in extremis tristis praeteritae
436 IX, 7 | ceteraque numquam videnda in ultima mortis expectatione
437 IX, 7 | tota cogitatione intentus in mortem expectabam cruentum
438 IX, 7 | cogitationibus attonito et in mortem iam paene demerso
439 IX, 7 | complexus cervices meas, effusis in pectus meum lacrimis solutus,
440 IX, 7 | tibi pecunia, nisi redistis in gratiam, et te pater meus
441 IX, 8 | tacete, priora saecula, in quibus tamen a primordio
442 IX, 8 | daturus fui, has pro te in pugnam vicarias dabo.' ~
443 IX, 8 | me efferarat ludus, aut in tantum duraverat animum
444 IX, 8 | missionem. transferuntur in illum detracta corpori meo
445 IX, 9 | dederam oscula, digressisque in diversum ministris permissus
446 IX, 9 | stans periit. cui licuit in patria, in domo, inter propinquos
447 IX, 9 | periit. cui licuit in patria, in domo, inter propinquos securo
448 IX, 10| obiciatur. redemptoris mei patri in pretium meum orbo, egenti
449 IX, 10| parasitorumque cara adulatio in crimen venit; cibaria senis,
450 IX, 12| pependi? parum est, quod in nefarias latronum manus
451 IX, 12| est, quod me diu piratae in carcere retentum, quia redemptorem
452 IX, 12| divitem promiseram patrem, in ludum vendiderunt tamquam
453 IX, 12| fuissem, nisi me nova velut in portu adorta tempestas paternis
454 IX, 13| neque enim reperio, quid in rebus humanis excogitarit
455 IX, 14| esse voluere sapientes, in his desinere, in quibus
456 IX, 14| sapientes, in his desinere, in quibus nascerentur. nam
457 IX, 14| patris. adice, si tanta in adolescente indoles fuit,
458 IX, 15| iuvenem, et sane non solus in hac fuisti sententia: idem
459 IX, 15| silentii absoluta hodie in accessionem criminis alterius
460 IX, 17| atque respicere, quantum in nos fortunae regnum sit,
461 IX, 17| locupletibus accidunt, saepe in imum summa decidunt. ego
462 IX, 17| admirata civitas est Scipione in carcerem duci prohibito,
463 IX, 17| magnificum est. nam ego, si quid in patrem servatoris mei confero,
464 IX, 18| nocendi cupiditatem, speciosa in melius animi mutatio est
465 IX, 18| ex hostili paene concursu in affinitatem manus. unde
466 IX, 19| defendendum sit, haeret in dubio; cum beneficiis meis
467 IX, 19| debitor delicatus sum. quid in hac parte defensionis agam,
468 IX, 20| pilleo <gratiam> testantem in triumpho ducis esse conspectum.
469 IX, 21| expectare latrones redemptorem. in ludo fui, qua poena nullam
470 IX, 21| sordido cellarum situ, iamque in eam veneram fortunam, ut
471 IX, 21| conscientiam. transtulit ergo in se fortunam meam subiitque
472 IX, 22| quam emittebat animam, in meum pectus transfunderet,
473 IX, 22| principem Graeciae virum in ultionem interfecti amici
474 IX, 22| an ille animus rediret in cellulam, ferret saginam,
475 IX, 22| detraheret, induit sibi. venit in harenam homo nec sceleratus
476 IX, 23| accipe satisfactionem, in quacumque parte rerum naturae
477 IX, 23| fidem voluero, fortasse mihi in ludum revertendum est. ~
478 X | Quae amissum filium videbat in somnis, indicavit marito.
479 X, 1 | vota et praeparatas spes in senectutem ante se egerunt,
480 X, 1 | omnium supra fidem infelix in uno filio iam alteram patitur
481 X, 3 | perdite mulier et usque in exemplum modo super ora
482 X, 4 | piger corporis sanguis omnis in mortem strinxerat venas,
483 X, 4 | nisi lacrimis vox mutaretur in gemitus, noctes tuas quanto
484 X, 5 | quis tam contumeliosus sit in matrem, ut per quietem contigisse
485 X, 5 | lugentis errorem? quicquid est in filio, plus apud matrem
486 X, 8 | matre, quae perdidit aliquid in filio, postquam extulit. ~
487 X, 8 | sentiret: ille, qui non venit, in quendam carcerem translatus
488 X, 8 | nunc illos miserrima mater in corpus putat et in membra
489 X, 8 | mater in corpus putat et in membra descendisse mucrones. ~
490 X, 9 | mage saeve, crudelis, o in lacrimas artifex nostras,
491 X, 9 | quod tam<quam> uxorias in forum querelas et tamquam
492 X, 9 | diem etiam domi invisum in foro interque leges notabilis
493 X, 10| secari plaga permittit, in summo est. viri forsitan,
494 X, 12| vidi. si mehercules notas in corpore unici vestes subtrahere
495 X, 12| favilla, tamen corpus sumebat in noctes, et ad solida viventis
496 X, 15| carminis veneno victi rumpuntur in mea strumenta serpentes.
497 X, 15| erat, si revocaretur!' mox in ipsam dicitur incubuisse
498 X, 16| liberos perdiderunt, ire in istos oculos, in ista ora
499 X, 16| perdiderunt, ire in istos oculos, in ista ora debebant! tu sic
500 X, 17| sedes in<ter> astra; donec in alia fata saeculo ~pugnante~
1-500 | 501-966 |